bir insandan soğuma sebebimdir.
kalbimi çatlatırcasına sevdiğim biri vardı.
onu bir sevgili, bir dost, bir kardeş veya arkadaş olarak değil her şey olarak değerlendirebilirdim.
o kadar seviyordum ki. tüm sırlarımı ve zayıf yönlerimi ona anlatmakta hiçbir sorun görmüyordum. gecelerim, günlerim onunla konuşmakla geçiyordu. sonra hakkımda hiç gereği olmayan bir yalan söylediğini tamamen şans eseri öğrendim. o kadar beklemediğim yerden geldi ki, sessizlikten başka bir şey yapamadım.
yalan söylemek gerçekten benlik değilmiş bu olay başıma gelince daha iyi anladım.
asla beceremiyorum, bunun için iyi bir zeka ve takip yeteneği gerekiyormuş, aklım çok şükür çalışıyor da takip bana göre değil. işte insan boş olunca yalanını bir şekilde takip ediyor. ben oturup bir sayfa kitap okumayı tercih ederim.