vicdan

insanın kabe'si de, ağlama duvarı da aha bu olmalı bence.

özünde; tek evrensel din, dil ve ırk budur. gerisi tıraş.

Erden Kıral'ın yönettiği ve Nurgül Yeşilçay Murat Han ile Tülin Özen’in oynadığı 10 Ekim 2008'de vizyona giren Türk drama filmi. 45. Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde "En İyi Kurgu" (Mustafa Preşeva), "En İyi Görüntü Yönetmeni" (Zekeriya Kurtuluş) ve "En İyi Kadın Oyuncu" (Nurgül Yeşilçay) ödüllerini kazandı. murah han'ın şahne bir performans sergilediği şahane film. https://www.youtube.com/watch?v=cTPIIO6LHdQ

vicdan bir güneş gibi parladıkça ısınır için - sagopa kajmer

bu hayatta inandığım yegane değerlerden biri. pek bir şeylere -dini, insani, ideolojik vs.- inanan biri sayılmam, ancak bir doğru var ise bu kesinlikle vicdandır. o yüzden bu gece ilk defa kendimi, kendime ihanet etmiş hissediyorum. bu gece adı lazım değil, eski bir sevgilim mesaj attı. "senin vicdanın yok." dedi. sadece 3 kelime, ancak bunca yıldır yediğim hiçbir küfür, aşağılanma ya da hakaret bu kadar büyük olmamıştı. peki haklı mı, evet haklı. sanırım inandığım değerlere ben seneler evvel ihanet etmeye başlamışım. dönüp bir kendime baktım bu gece, ve gördüm ki bir beden var karşımda ama ruhsuz, bir ruh var karşımda ama yabancı. sonra mırıldandım kendi kendime "benim böyle olmamam gerekirdi".

en güçlü dürtümüze, içimizdeki zorbaya, yalnızca mantık değil, vicdan da boyun eğer. friedrich nietzsche

şu an kalbim ağrıyor nedense arkadaşıma dedim vicdan azabı çekiyor olabilirsin onun içinde ağrır dedi. bunu dediğinden beri neyşn azabını çektiğimi düşünüyorum

''vicdan, içinizden geçen "başkası bakıyor olabilir" sesidir. '' (bkz: h. l. mencken) (bkz: kötü bir işin en gizli şahidi vicdanımızdır) ömer bin hattab (bkz: hz. ömer)

pek çok insanda artık bulunmayan bir şey

sanki kalbimle beynim arasındaki bir yerde, küçük bir çocuk yaşıyor. düşündüğüm her şeyi önündeki küçük sehpaya, boyama kitaplarının üstüne koyup gözden geçiriyor. onay vermediği bir şey yaparsam durmadan konuşuyor. susmuyor.

yeri geliyor düşmanının bile derdine koşuyorsun çünkü vicdan bu. hangi nefret bir insanın acısından keyif alacak kadar aşağılık olabilir ki

ilahi bir takiptir

bulma anlamına gelen kökten türemiş arapça kelimedir. iç mahkemedir.

vicdan allah'ın sesidir ve yeri insanın yüreğidir. ayrıca görüldüğü yerde sömürülür.

neden kimsede kalmadi?

i̇nsanlarda yavaş yavaş tükenen duygu

"biz saklambaç oynarken 2 ile 3 arasına 2.5 koyacak kadar vicdanlı çocuklardık ne ara bu kadar vicdansız olduk."

insanların yapı itibariyle hayra olan meyillerinden, kötülük işlendiğinde ortaya çıkan iç huzursuzluğu. insanın, kendi kendini yargılayabilme yetisi.

kişinin yaptığı eylem karşısında duygu olarak hissettiği iç ses. kalbin terazisi.

gecikmiş özürlerin sebebidir genelde. i̇nsan her zaman erdemden özür dilemez, kimi zaman salt kendi vicdanını rahatlatmak için karşı taraftan özür dileyen bencil bir varlıktır.

altın bir madalyon gibi taşınmalı

Kökü Arapça Vecd'den gelir. Bulmak, zenginleşmek, sevmek, üzülmek, öfkelenmek anlamlarındaki vecd kökünden mastar olan vicdan ve aynı kökten vücdan, cide gibi sözcükler “bolluk, rahatlık, zenginlik”, vecd ise üzüntü ve sevgi manasına gelmektedir. Kişinin niyeti ve davranışını kendi ahlaki değerinde temel alarak yaptıklarını ve yapacaklarını ölçmesidir.

İnsanın en büyük mahkemesi.

susturulması en zor organdır. (bkz: vicdan azabı) (bkz: vicdanın sesi)

insanın kendisiyle yüzleşme şeklidir ve oldukça acımasızdır. susmak bilmez yanlış yapılanlar karşısında. insan kendini fazlasıyla suçlu hisseder, azap çeker. yaradan, kuran'da ruhundan hz. adem'e üflediğini söyler. bu şekilde vicdanı, insanoğluna yaptıkları karşısında bu dünyada kendi yaptıklarını tartması ve ona göre hareket etmesi amacıyla verdiğini sanıyorum. bu düşünce kendimi hizada tutmamı sağlıyor. vicdanımla yüzleşemeyeceğim, affedemeyeceğim davranışları yapmamaya çalışıyorum böylece. yaptığımdaysa vicdanım kabullenmediği, suçlamayı bırakmadığı sürece tanrıdan af dilemekte zorlanıyorum, kendimi affetmediğimde utana sıkıla af diliyorum. yüzüm olmuyor anlayacağınız. belki de çok sığ bir görüş bu, bilemiyorum. (bkz: vicdan azabı)

Dünyadaki en büyük kötülüğü yapsa bile kişi bunu vicdanında akladıysa siz o kişiye yaptığı şeyin yanlış olduğunu asla anlatamazsınız. Çünkü kişiye göre zaten ortada bir yanlışlık yoktur.

Rahat değilken cehennemi hissettirir. Rahatken de, tam şu an ölecek olsanız bile, ölümü cennete gideceğinizin garantisini almış gibi bir sükunetle beklersiniz. Anne gibidir. Bazen yüzünüzü sever, kafanızı koklar. Bazen de, poponuza terlikle vurur. Vicdanınızı ve kalbinizi dinleyin. Eğer içinizdeki ses sustuysa, geçmiş olsun. Fazlası tüketir, azı da gamsız, arsız bir tipe çevirir. Benimki beni tüketen cinsten. Uçuruma kadar itiyor, eğer son değerlendirmede abarttığını düşünüyorsa sarılıp seviyor. Şimdiye kadar hiç itmedi. Vicdanım hiç huzursuz olmadı. Şükür. Edit: Yalan söyledim. Ara ara vicdanımı sızlatan bir olay var. Küçükken bir göl balığı tutmuştu kuzenim. Ağzına leblebi sokmuştum elime alıp. Ufak bir şeydi. "Acaba çok canı yanmış mıdır?" diye düşünüyorum bazen. Bi de, ölü bi arıya otopsi yapmıştım. Sonra da minik ambulans oyuncakla gidip gömdüm ama. Aptallık ya. Keşke kafama vursalardı.

kalbin ile beynin arasındaki ince damardır.

bunun gerçekten hiç vicdanı yok. olsaydı bunları yapmaya tenezzül bile etmezdi. yoksulluktan, işsizlikten, cinayetlerden gözlerinin önünde ağlayan, yalvaran, sinir krizleri geçiren insanlar var. bu insanları gördüğünde hiç mi bir şey hissetmiyorsun da daha çok acı çeksinler diye yeni önergeler, yaptırımlar uygulamaya çalışıyorsun be adam? o kalbin hiç mi sızlamıyor? benim ellerimde kan var, ben herkesin ahını alıyorum nasıl demezsin. gece başını yastığa koyduğunda hiç mi rüyalarına girmiyor öldürdüğün, ölümü için yol açtığın insanlar.

Lisede felsefe dersi ödevi gereği vicdan konusuyla ilgili kısa film çekmiştik. Bi replikte karşısındakine silah çekip "Yaptığının ne kadar kötü bir şey olduğunu sen de biliyorsun ama vicdanımı öldüremem ki seni öldüreyim" demesi gerekiyodu. Grupta erkek olmadığından evde babamdan ses kaydı alıp dublaj yaptık sahneye :D Aradan iki üç sene sonra üniversitede öğrenci evinde kalıyorum, ailem şehir dışında. Telefondan açmışım hazırlanırken müzik dinliyorum. Babam birden bağırmaya başladı :"Yaptığının ne kadar kötü bir şey olduğunu sen de biliyorsun ama vicdanımı öldüremem ki seni öldüreyim" Artık ne dinliyosam babam bana bin km öteden vicdan yaptırdı sayın seyirciler

"Bütün evren yanlış bir tek benim doğruyum. En yüce olan ben ve benim doğrularım. Falanca bana yalan söyledi ama aslında ne dediğin bir önemi yok, çünkü ben kendi bildiklerine inanıyorum sadece. Umursuyorum desem de kendimden daha fazla kimseyi önemsemem." Şeklinde okunmaması yahut içinin doldurulmaması gereken manevi ölçüttür. Vicdanina kulaklarını tıkayan, hep kendi doğru kalan herkes eğri olan ise, ebediyen kaybedecek bir zavallidan başka bir şey değildir. Allah bu tip insancıklardan korusun.

"Bir umut öldürür insanı bir de vicdan." (bkz: suskunlar)

Yapmaman gereken kişi olduğumu bildiğin halde bana karşı birçok kez vicdanından noksan bir şekilde davranırken gördüm seni.

rölatiftdir.

Kendine göredir.

Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlâk değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç

Çok lanet bir şeydir. Devamlı mod on takıldığı için ve susturmayı öğrenmediyseniz hatta acımasız ve işgüzar biri değilseniz sizi çok yorar, uyutmaz hatta psikolojinizle oynar İş anlayışım gereği her zaman elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Fazlası içinde çabalıyorum ki en azından bedenim yorulsun ve içim rahat edebilsin. Sabah çıktığım zaman nöbetten kafama takılan bir şey olmasın hatta bebekler gibi uyuyabileyim çünkü elimden gelen her şeyi yapmış ve hastanın lehine çabalamış olayım. Fakat arkadaşlar kısa çalışma hayatımda beni rahatsız eden bir şey var ki içimin rahat etmediği bir konu o elimde değil. Yani ben yine elimden geleni çabalamıştım fakat bu noktada konu bir başka insanla alakalı. Öyle bir yer ki bu vicdan denilen kör kuyu başkasının yapmadığı yada bile isteye yapmadığı eksik bir şey için bile seni rahatsız edebiliyor. Bu eksiklik içinde çok çabaladım, gerek yaşandığı an gerek sonrasında çok uğraştım ama bunu diyebilmek benim içimi rahatlatmıyor. Hala herhangi bir yaptırımla karşılaşmayan bu insan neden pişman olsun ki. Zaten olacak olsa o an onu yapmazdı. Detaylı bahsedemiyorum anlatması komplike bir durum ama kısaca şunu anlatayım ki her kelamında İslam dinin kutsal jargonunu ve Allah kelamını dilinden düşürmeyen biri ve sorsak yaptığında tamamen haklı. Ki yaptığı en başta kul hakkıdır yasaların aksine yaptığı hareketi saymazsak. Bu durumda her anında çırpınan ben çekiyorum ceremesini. Vicdanen rahat değilim, uykularım kaçıyor, psikolojim bozuluyor ve iş sahasına gelince de idareye ben kötü olup papaz oluyorum ama ona bir bok olmuyor. (bkz: sikeyim böyle işi)

hayat boyu insanın peşini bırakmayan içten içe yavas yavaş öldüren şey.

Vicdanını dinleyip herhangi bir şeyde kazanan var mı? Bunu gerçekten merak ediyorum. Son zamanlarda bununla ilgili olaylara rastlıyorum sıklıkla. Bir iki arkadaşım geçen gün vicdanını dinleyip yemek aldıkları, para verdikleri insanların kendisini sömürdüğünden bahsetti. Başka bir arkadaşım vicdanını ne zaman dinlese yine aynı şekilde iyilik yapıp kötülük bulduğundan vs. Ben de eskiden böyleydim. Vicdanıma yenik düştüğüm oluyordu ve sonu istisnasız hep benim açımdan acıyla bitiyordu. Belli bir yaştan sonra vicdanımı olabildiğince öldürdüm. Açıkçası aşırı rahat hissediyorum. Kimse kandıramıyor, sömüremiyor, kendini acındırarak benden bir şeyler koparamıyor. Yani faydalarını saysam çok daha fazla ve kısacası vicdanını dinlediğinde enayi yerine konuluyorsun. Bunu fark ettim ve son günlerde hep böyle şeylerle karşılaştım. Vicdansız acımasız olmaktan bahsetmiyorum yanlış anlaşılmasın. Cidden merak ediyorum, vicdanlı davranıp acıyıp yardım eli uzatıp s!kilmeyen var mı?

vicdanımı sikim

Yaşadığım her beni üzen olay sonrası daha da kaybettiğim bir parçadır kendisi. Bakalım ne zaman hissiz olacam tamamen bekliyorum :)

kendisiyle ilgili detaylı ve gerçekten dopdolu bir kitap okumak isterseniz şu kitabı kesinlikle okuyun; (bkz: conscience the origins of moral intiution)

ismi vicdan olan kadının kolunda faça olur

En mükemmel adalet, vicdandır. -Victor Hugo

Günümüz insanlarının çoğunda eksik olan şey.

toplumla yaşamanın bedelidir. aşırı zengin insanların ezici çoğunluğunun vicdansız olmasının nedeni, toplumla hiçbir şekilde temas halinde olmayıp vicdan veya ahlak gibi sıradan insanların ayaklarındaki soyut pranga ve kollarındaki görünmez kelepçelerle yaşamlarına devam etmemeleridir. yoksul insan ister istesin ister istemesin, her gün toplu taşıma aracına binmek, boktan bir apartman dairesinde yaşamak ve maaşlı bir işte çalışmak zorundadır. zengin öyle mi? değil. kendine ait villasında yaşayıp işe helikopterle gider ve alacağı maaşa kendisi karar verir. haliyle, sıradan insanların boynundaki soyut urganlardan habersizdir. ve onların oluşmasını sağlayabilecek hiçbir etkiye maruz kalmaz.