taksim

istanbul'un en bilindik bölgesi. (bkz: taksim meydanı)

parçalara bölmek. ayrıca türkçede / işareti olarak da geçer.

din,dil ve ırkın karman çorman olduğu yer

meşhur taksim meydanı 15. yüzyılda mezar olarak kullanılmaktaymış. bu dönemde beyoğlu ve galata semtlerinin su sorunu olduğundan dolayı bölgeye maksem inşa edilmiş. maksem, gelen suyu çevreye taksim eden bir yapı olduğundan bölgenin ismi "taksim" olarak anılmış.

rengarenk be. (bkz: taksim hayattır)

onlaynim çay ve sigara ismarlanir kardolar.

dün gece bir olay olmuş. silah sesi duyuldu denmiş tüm kalabalık koşmaya başlamış. kız diyor "ben duymadım ama koşmaya başladık, ne oldu hala anlamadım". sürü psikolojisi.

Klasik Türk Müziğinde eserin başında veya ortasında çalınan parçanın bütünlüğünü bozmayacak şekilde doğaçlama yapılan enstruman icrası. Genelde çalınan parçanın makamı ne ise taksimde o makamdan yapılır. Uğur Önür hüseyni kabak kemane taksimi. Saba makamı klarnet taksim

dünyadaki tüm insanların toplandığı yer

az bi zina yapıp gelicem. run zaza run.

artık küçük çaplı bir arap şehri. şaka falan yapmıyorum. her beş kişiden üçü arap.

dünyanın en güzel şehir merkezi nasıl şam'a döner? (bkz: taksim) döner demişken; dönerler bile suriye usulü oldu amına koyum ya....

gezi parkından beri mahvolmakta olan yer. her gece saat 10 gibi falan gidiyorum dolaşıyorum orada. gezi parkına oturmak istesem harbiden türbanlı pornosu dönüyor parkta. bi yerde oturup çay çorba içmek istesen zaten param yok da aşşırı insan var. diyorsun bari meydanda oturayım betona buladılar her yeri, şimdi de festival diye bi şey için kartondan bir ucube sirki kurmuşlar. bir ülke en önemli meydanını, en önemli turistik değerlerinden birini nasıl kaybeder izliyoruz. ben suriyeliye benziyorum zaten bana koymuyor kendimi 3-4 sene evvel hissettiğimden daha ait hissediyorum taksime ama bu böyle harbiden olmaz siktiniz anasını canım yerin.

tam bir kozmopolit bir yer

uberim

/

dört bir yanı araplarla çevrili olan yer. ahmet ümit taksim'i kuvvetli bir şekilde betimlemişti. ama gerçeğini görünce o betimlemelerin biraz şişirme olduğunu anladım. tamam güzel fakat kitapta anlatıldığı gibi de değildi. güzelim tarihi binalar hep yabancı markaların mağazaları ile doluşmuş. çiçek pasajı nı da öyle hayal etmemiştim. her neyse eğer yolunuz düşerse oradaki kiliseye gidin. çok değişik bir havası var.

(bkz: taksim trio) (bkz: taxim beyoğlu trio)

uzun zaman olmuştu gelmeyeli, pek bir şey değişmemiş.

sözlükte tanım yapmaktan aciz sırf yazmış olmak için yazıp göz kanatan bir takım insanların giderek hiçbir şeyin değişmediğini iddia ettiği bir ilçe. siz gelmeyin,lütfen. muhafazakar iktidarda taksim'den ne beklendiği de tartışılır...

1995 yılındaki hali için; link

beni büyüten yer. bizim gençliğimizde meydanın her yerinden görünen bir atatürk kültür merkezi vardı. onun önünde de kocaman bir park,ağaçlar ve banklar. cami yoktu. gerek de yoktu. çünkü zaten var. istiklal girişte bambi vardı ve henüz sıraselviler'deki büyük mekanı açılmamıştı. orada yemek yerdik. demirören diye bir şey olmadığından afm'de atlas'ta halep'te ve yeşilçam'da en çokta emek'te sinema izlerdik. çünkü koltukların arasındaki kol koyma yeri yukarı kalkardı. böylece sarılabilirdik. sonra kapandı gerçi. şimdi yalnızca adı emek. küçük beyoğlu olarak anılan barların olduğu sokak gümüşçüler sokağıydı. teoman murat yılmaz yıldırım şebnem ferah özlem tekin kaan tangöze hayko cepkin gibi ismi bilindik genellikle rock müzik veya kendine özgü müzik yapan tayfa ile aynı barlara girer çıkardınız. tünele doğru giderseniz yapıkredi kültürün önünde oturup bir şeyler içebilir ve çantanızı minder yaparak yerlerde takılabilirdiniz. polis yoktu ve kimse sizi kaldırmazdı. gece karanlığında nezivade'de yürürken kimse size kimlik sormazdı.çünkü her şey olağandı. arsen lupen'in arka sokağında travestilerin sokağı vardır. orası da efsanedir. git-gel gez-toz arkadaş olunca arada sevilay'ın evine çaya gittiğim olmuştur. ne kadar değişse de anılar bakidir. çocukluk gençlik orada geçmiştir. öyle senede iki kere gelip bir çay içmekle anlaşılmaz taksim. şehrimin ansiklopedisidir.

eskiden mezarlık olan yer. 16’ncı yüzyılda maksem adı verilen şu depoları bu bölgeye kurulup su birçok yere buradan pay edildiğinden, taksim adını almıştır.

Suriye'nin başkenti.

caz müziğin türk sanat musikisindeki halidir diyebiliriz amiyane tabirle. güzel bir örnek

t: anıl piyancı ve kaan boşnak'ın birlikte yaptığı şahane şarkı. arkadaşlarımla okuldan kaçıp taksim'e gezmeye gittiğim lise zamanlarım film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden. sergilere katılır, tiyatro ve konserleri kovalar, fransız konsolosluğunun kütüphanesinde ders yaparak takılır, yeni insanlarla tanışırdık. yaşattığı tüm bu tatlı his bir yana gerçekten güzel şarkı. anıl'ın eski usul yaklaşımı, kaan'ın empati yaptıran nakaratı, şarkının farklı yerlerinde başka başka mayınların olması... birine basıyorsun eleştirel, diğerine basıyorsun samimi, öteki tebessüm ettirici... velhasıl; iyi ki yapmışlar bu şarkıyı :d taksim --- spoiler --- nakarat: bu şehir benim düştüğüm delik çıkamam ki benimsedim özlesem de güneyleri ruhum taksim'de bir serseri anıl piyancı: gezerdim dostlarımla taksim'de, bir serseriyim ben on yıl öncesindeki istiklal caddesiyim sokakta kaybolmuş tüm insanların adresiyim o mutsuz çocukların kırık dolu karnesiyim bok ettik sadece bir şehri değil, şaheseri yok eski tadı hiçbir şeyin, bugün hayli sefil hepimiz bu toprakların gelecek varisiyiz bir türlü bitmeyecek borçlarının vadesiyiz bu filmin en dramatik acıklı sahnesiyim belki arka sokakların yasaklı maddesiyim pisliğin içinde yaşarım, şehir faresiyim gözleri dolduran o şarkıların namesiyim bir türlü çözemedik niye bilmem hadiseyi düşünce suçu mu işlemiş şiir kafiyesi ölen özgürlüğün mezar başında taziyesi yaşlı bir dedenin torunlarına tavsiyesi yüzünde korkunun üzücü bir ifadesiyim tarih yazan o komutanların iradesiyim yolları gözleyen anaların bir tanesiyim evine dönmeyen askerlerin hikayesiyim savaştan kurtulan halkın gururlu gazisiyim isterdi huzurlu olsun gelecek çağ, nesil uyanman gerek artık bu onun işareti gençlere ışık tutar gençliğin hitabesi nakarat: bu şehir benim düştüğüm delik çıkamam ki benimsedim özlesem de güneyleri ruhum taksim'de bir serseri kaan boşnak: senden olmayanı görmüyorsun değişik kafaları sevmiyorsun ne çok hayatı da perişan ettin bir nesil kayıp hiç bilmiyorsun huzurumuza dikili gözler insan hep eskiyi mi özler içime atsam içim patlar betona tapıyor bu putperestler nereye gidiyor bu kaçan hevesler sanki boşa alınan nefesler birileri ise hep kaçarlar diğerleri de hep birini bekler nakarat: bu şehir benim düştüğüm delik çıkamam ki benimsedim özlesem de güneyleri ruhum taksim'de bir serseri --- spoiler ---

istanbul bağımlılarının şarkısı. çare yok, çürüyeceğiz. "bu şehir benim düştüğüm delik çıkamam ki benimsedim özlesem de güneyleri ruhum taksim'de bir serseri" - link

şurayı koruduğunuz kadar sınırları korumadınız. bu ülkede birilerinin keyfine göre yaşadığımızı bir kez daha hatırlamış olduk.