hikayem yağmurlu bir günde başlamıştı aslında. sanki trabzonda yağmur yağması çok anormalmişcesine. final haftasında arkadaşımın daveti üzerine kantinde ders çalışıyorduk ve o geldi. şemsiyesini astı ve tam karşıma oturdu. götümü serip oturan ben düzeldim ve baktım. sessizce izlemeye başladım. neydi acaba beni öylesine çeken o anda onu izlemeye iten hiç bilmiyorum. hiçbir şey konuşmamışken akşam eve gittiğimde nedensiz bi şekilde o vardı. gelişi,oturuşu,insanlarla konuşması.. ertesi gün yine aynı ortamda bu sefer konuşma şansımız oldu ve yalnız kaldığımız bi anda ismimi söyledim tanışabilmek için. gayet iyi anlaşıyorduk tanıştığımız o kısa sürede. ve ona aşık olduğumu hissediyordum. kapıldığımı sürüklendiğimi hissediyordum. hayatımda kimseye hissetmediğim bi histi bu. parmak uçlarımda bile hissediyordum. hani derler ya ilk aşk 17 yaşındakidir diye belki 17 yaşımdaki değildi ama ilk aşkımdı. ve hatta son... birlikte ilk başbaşa vakit geçirdiğimizde üç saat oturduk karşılıklı. normalde hiperaktif gibi duramayan ben başımı bile çevirmedim başka bi yana. sadece gözlerine baktım. huzurluydu, güvenliydi. sanki yıllarca dalgalarla boğuşup sonunda limana yanaşan bi gemi gibi güvende hissettim kendimi. konuşmaya başlamıştık ben saniyem ayrı geçse özlüyordum. huzuru arıyordum. herkes her şey ters gelmeye başlamıştı bi tek oydu mutlu olduğum bi tek oydu. doğumgünümde gelen hediyemdi benim o. ikimizde birbirimize bir şeyler hissediyorduk ama ikimizde çekiniyorduk bi adım atmaya. yürüyorduk usulca yağan yağmurun altında. ve sessizliği o bozdu sonunda. bence sen bana aşık oluyorsun dedi. sen bana olmuyor musun sanki dedim. gökyüzüne baktı cevap verirken. ve sonra biz yedi buçuk ay boyunca yaptık bunu. ikimiz birden sevinip göğe baktık. ona dokunduğumda özgür olduğumu hissediyordum. sanki ruhum hapsedilmişti ama tenine değdiğim anda özğürlüğüne kavuştu. sanki ellerim yüzyıllardır onu arıyordu. öyleydi ki ona dokunmak parmak uçlarımda sıcaklığı hissetmek. sanki tanıyordu tenim tenini. öyle bi aşık olmuştum ona ki küçük bi çocuğun ilk oyuncağına olan sevgisi gibi saf. annesine olan sevgisi gibi saf. ama beceremedik işte vazgeçti benden ve öylece gitti. seviyorum ama çok seviyorum.
özür dilerim çok yoğun duygularla yazdım. ağlayarak yazdım.karmakarışık oldu.