ilk gün onu sevdiği kadının elini tutarken görmüştüm tanışmamıştık bile. sonrasında tanıştığımız ilk günün akşamı iğrenç sesiyle şarkı söylemişti tüm yol boyunca ayıp olmasın tanımıyorum diye bir şey diyememiştim. o gece meyhaneye rakı içmeye gittik. sonrasına arkadaşın öğrenci evinde yer olmadığı için benim yatağımla onun koltuğunu birleştirip uyumak zorunda kalmıştık. kış mevsimiydi ve sadece bir battaniyemiz vardı uyumadan üşümesin diye üzerini örtmüştüm sonra tabi tanımıyorum diye kıçımı dönüp yattım. sabah uyandığımda sarılıyorduk bizi öyle görünce istemsiz bir tepkiyle itmiştim onu. sonrasında 11 ay geçirdik beraber acısıyla tatlısıyla. ikimizde çok sevdik hala seviyoruz ama yollarımız çoktan ayrıldı. okumak için başka bir şehire gitti bense ardında kaldım bütün sorunlarımızla beraber. tabi o kadar sıkıntının üzerine araya mesafe girince yapamadık, hala seviyoruz bence ama ayrılıktan başka bir şey kurtarmaz artık. sonuçta ne demişler ayrılık da sevdaya dahil...