ocak bir şubat gecesi ama nasıl soğuk, dışarıda lapa lapa kar yağıyor ve ben iliklerime kadar aşığım. lisedeyim o zamanlar, ara tatildeyiz, bir kız var çok seviyorum. arkadaş vasıtası ile bir kaç güzel söz falan bi ara bununla flörtleşmiştik ama kız yüzüme karşı seni sevmiyorum dedi ve bir süre sonra bitti. her neyse ara tatile girdik, aylardan ocak, peteğin dibine çömdüm bacaklarımı çektim karnıma doğru, bir şiir gördüm, amatör bir şair tarafından yazılmış bir şiir, ilk kıt'ası
'' dur gitme
gökyüzü karanlık
tut ellerimde bak şarkımız çalıyor
hayat veriyor bana sıcaklığın
hep yanımda kal
gidersen bulutlar ağlar üzerime
ben yanarım.''
ben hemen gönderdim bunu kıza, ne bileyim daha düşüncelerim çocuk, kendimce acı çektiğimi ona gösterip o'nunda üzülmesini istiyorum, hiç beklemediğim bir cevap geldi, o'da bana karşı boş değilmiş ve aklı karışıkmış.
o soğuk kış gecesi, üzerimde battaniye, peteğin dibinde sıcacıkken, iliklerime kadar titredim. o'na karşı olan aşkım tüm hücrelerime hücum ediyordu adeta.
o'da bırakıp gitti beni ama emrah serbes'in de dediği gibi '' sonuçta sevilen her kadın güzel bir şarkıdır, bütün sözlerini hatırlayamazsın belki ama melodisi aklında kalır. ''