kedi

Bahçemizde bir sürü kedi var ama 2 tanesi sürekli bahçede hatta cam açıksa balkona girip uyuyorlar. Kızımla bahçeye çıkacaktık ki bunlardan biri yine balkonda uyuyordu. Kapıyı açtık, pisi pisi dedik, gel dedik gelmedi. En son benim kızı saldım kedinin üstüne ve çığlıklar eşliğinde tekme atarak kediyi bahçeye çıkarttı. Kedilerin korkulu rüyası oldu kızım.

https://hizliresim.com/g5s3omm Senin şapşik suratını yerim... :))

bizimkinin üvey kardeşi...gorsel bizimkinin anası 5 ay geçmeden bi tane daha doğurdu. hepimiz şoktayız. yavruyu da daha yeni meydana çıkardı.

kedi (volkswagen cady'nin okunuşu) değil, kedi (hayvan). bir nevi asosyal sözlük'ün kozmik odası sayılabilecek olan başlıktır. bunu sadece o kozmik odaya sokulanlar anlayabilir. (bkz: madridli bunu beğendi)

oyun istiyor gorsel

Benim kedim çok yaramaz ,Annemin kedisi çok akıllı,Ortası yok mu bunun ,Kedim gece ayağımı ısırıyor..

korkusuzluk konusunda balborsuğu ile eşdeğer görünüyor çoğu durumda. bkz.

Anannemlerin bağdaki kedi yavrulamış. 2 yavru çatıda diye tahmin ediyolar ama 2 yavru 2 gündür aşağıdaymış. Daha gözleri yeni açılmış anne aradıkları için sürekli bağırıyorlar. Beslemeye çalıştım yemediler, çiş yaptırdım biri yaptı diğeri onu da yapmadı. Bikaç ay önce doğum yapmış bir kediye getirdik belki alır diye almadı. Gecenin 10unda belki barınak alır diye gittik. Görevli aldı. Çok güzel ve çok küçüklerdi. Bakabilecrğimi bilsem eve almayı çok isterdim ama 2 de yetişkin kedimle çok zor. Hem belki süt anne bulurlar onlar için mükemmel olur. İnşallah yaşarlar ya. Bizim bağdaki kedide de annelik duygusu yok ya da beceriksiz bilmiyorum. Her seferinde yavru düşürüyo, geri almayı beceremiyo, beslemeyi beceremiyo. Yaşayan yavrular anneye rağmen yaşıyo resmen ki o da çok sık olmuyo. Biz desteklemeye çalışıyoruz bize yanaşmıyo e haliyle yavrular da yanaşmıyo. Bilmiyorum ne olcak

Sayın yazarlar, yarın kedim ameliyat olucak, lütfen bize şans diler misiniz :/

bugün beni kahreden, dünyanın en tatlı hayvanı. 2 kedim var. biri tombik sarman, 1.5 yaşında, erkek; ismi yulaf. bir de smokin kedim var, kuyruğu kırık, dişi 6 aylık; ismi luna. evde olmadığımız zamanlarda salon ve yatak odasını kapalı tutuyoruz. ki buna rağmen salondaki yeni gelin perdelerimin içinden geçtiler :') neyse bugün sabah aceleyle evden çıktık. aşırı da hasta olduğumdan iş çıkışı 2 saat serum yedim. eve geldik luna koşuşturup ağlıyor. noluyo anlamadık önce, sonra yatak odasını bi açtık yulaf içeride :))) kitlemişiz çocuğu odaya :))) 12 saat :))) çocuğum hiçbir yere işememiş bile ama çok üzülmüş. kapıyı açınca ne yapacağını bilemedi döndü durdu sürtündü sevdirdi kendini. kahroldum üzüntüden. luna minik ve aşırı hareketli olduğundan banyoya falan girdiğini anlamıyorum bazen üstüne kapıyı kapatıyorum ama hiç bu kadar uzun süre olmamıştı. neyse ki küsmemiş çünkü eve temizlikçi abla geldiğinde odaya kapatıldığı için küser normalde :')

gorsel Bu bebitonun güzelliği gerçek mi yaa 😍 nasıl ayrılcam şimdi bundan hahajsjajdj

oy aldığınız fakat silinmiş bir entri ise aldığınız son oylar kısmında yazan minnoş hayvan

Bayılıyorum… ama ne zaman bi kedi sahibi olmayı düşünsem; “olum sen daha kendine bakamıyon” diye kendimi vazgeçirmişimdir.

Özel bir sebebi yoksa; neden Mart?

bizim yurttaki kedi de hamiyleydi hemde daha şubatın sonlarındayken :) bi baktım karnı şişmiş yamuk yumuk yürüyo tipini yediğim.neyse ki yavrularınız çok tatlı oluyo da bu yüzden bişey demicem, gerekeni yapın.d

Bundan yaklaşık 6 yıl kadar önce köye gittiğimizde evde yeni doğmuş iki tane yavru kedi bulduk. Muhtemelen anneleri doğurup gitmişti. Ben her zaman kedi/köpek beslemek istiyordum fakat annem asla izin vermiyordu (hâlâ aynı). O yavruları görünce çıldırmıştım ama o kadar yeni doğmuşlardı ki fareye benziyorlardı. Köy yeri ve hafta sonu olduğu için onları veterinere götüremedim. O zamanlar pet shopta çalışan bir arkadaşımdan ve internet araştırmalarımdan edindiğim bilgilerle o yavrulara baktım. Anneleri geldiğinde kokumu alıp yavruları bırakmasın diye eldivenle tuttum, şırıngayla besledim, bir şişeye sıcak su koyup kutularına bıraktım, götlerini bile ıslak bir mendille sildim (yeni doğmuş kedilerin dışkılarını yapabilmeleri için anneleri yalıyormuş normalde). Yaz olduğu için ve anneleri gelirse yavrularını alabilsin diye gece dışarda bıraktık. İlk gece anneleri geldi ve yavrulardan birini alıp götürdü. Arkadaşım diğer yavruyu bıraktıysa yavru hastadır fazla yaşamaz dedi. O kadar üzüldüm ki bunu duyunca daha da şefkat beslemeye başladım o yavruya. Bir yandan da bir an önce veterinere götürmek istiyorum ama dedim ya köy yeri. Bu sırada babam eğer o yavruyu yaşatabilirsem evde beslememe izin vereceğini söyledi. O da anladı sanırım öleceğini. Tüyleri o kadar yapışıktı ki belli bile olmuyordu, cidden fareye benziyorlardı yani:) Ama sonra karnı doydukça sanırım tüyleri kabardı, dünyanın en güzel kedisine döndü. İkinci gece o terk edilmiş yavrum gerçekten öldü. Ben iki günde o yavruya o kadar bağlandığımın farkında bile değildim oysa. Ona bahçemizde mezar yaptık ama ben gömülürken bakamadım bile. Tabii bu iki günde tüm mahalleye benim baktığım kedilerin haberi yayıldı. Anne kediyi tanıyorlarmış üstelik. Daha sonrasında o anneyi ve diğer yavruyu gördüm. İçten içe de kızdım ne yalan söyleyeyim. Hayvan olabilir ama hasta diye yavrusunu terk etmesi sinirimi bozdu. Umarım o güzelliğin ilk ve son günlerinde yalnız hissetmemesini sağlayabilmişimdir. anıda bahsi geçen güzellik

dün gece usulca veda etti bana. annemden sonra evdeki en yakın arkadaşımdı. benimle ağlardı bazen. bazen de annemin kıyafetlerini sakladığım küçük dolabın önünde saatlerce oturur boynunu büküp bakardı. çok özeldi benim için. dün akşam gelip sevdirdi kendini sonra ağlamaya başladı. niye olduguna anlam verememiştim. gideceğini anlamış o ve benimle vedalaşmış meğerse. ben seni iyileştirmek için çok uğraştım ama başaramadım balım'ım. seni çok seviyorum.

Benim için bir kediden daha fazlası olan can yoldaşım. Aramızda muazzam bir ilişki var. Yeryüzünde beni çıkarsız seven tek canlı olduğunu söylesem abartmış olmam. Sevgimizin karşılıklı olduğunu bilmek de ayrı bir güzel tabii. Birbirimizden çok fazla bir beklentimiz yok. Bu yüzden ilişki dinamiklerimizin karşılanması çok kolay. Hâl böyle olunca bu dinamikleri sürdürmek ve aramızdaki bağı korumak da kolay oluyor. En önemlisi aramızda çok kaliteli bir iletişim olması. Birbirimizi çok iyi anlıyoruz. Üzgün olduğumda kucağıma oturup bana üzgün üzgün bakarak kendini sevdirmesi, mutfak tezgahının üzerine çıktığında "kızım ne işin var senin orada, aşağıya iner misin lütfen" dediğimde "ama baba yaaa" der gibi bakmasına rağmen hemen reaksiyon gösterip sözümü dinlemesi gibi. Hele yaramaz bir çocuk gibi evdeki kabloları kemirdiği zaman ona kızmayayım diye koşup saklanması yok mu, allahım ne tatlılık. 2 tane poposuna vurasım geliyor o zamanlar ama o kadar da olacak değil mi? Hem seviyorsak tahammül etmesini de bilmemiz lazım. Sonuçta hangimiz mükemmeliz ki?Çoğu insanla böyle bir iletişim kurulamıyor maalesef. Babasının gülü o ya, seni çok seviyorum can yoldaşım. Ayrıca kedilerin nankör olduğunu düşünen kişilerin yeryüzündeki en nankör canlıların insanlar olduğunu henüz idrak edememiş olduklarını düşünüyorum.

Az önce bir kedi mensubundan nefret ettim. Sitede gördüğümüz kedileri kısırlaştırıyoruz, bir tanesi kaçtı elimizden hamile olarak geri döndü. Hamile bir dişiyi ortada bırakamazdık, hemen bi ev yaptık yavrularına ilk 10 gün her türlü bakımıyla ilgilendik. 4 yavrusunun 3’ü büyüdü. 1 tanesi sıska kaldı. Ağzına alıp çöpün yanına bırakıyor. Gözden çıkarmış büyük ihtimalle, bizim salaklar geri yuvaya götürüyor bunu üç kez falan tekrarladılar. Şerefsiz en son ağzına alıp siteden çıktı sonra tek döndü. Bakmayacaksan doğurma kardeşim. Sabah sabah içim parçalandı.