karabasan

Psikolojik bir durumdur. Abartılmaması gerekir. Yorgunluk ve stres buna sebep olabilecek başlıca nedenlerdendir.

şu entiri ye göre ingilizce'si soul-sucking (ruh emici asjsjk) olan kelime.

her gece başıma gelen olay bazen 4 kez falan olduğu oluyo artık kara basma iz olur diye takılıyorum kerataya tabiki karabasan diye bi sey yok aq cinle periyle de alakası yok uykudayken beynin uyanması ama vucudun uyanamayıp uyuşması durumu

çok yaşadım,ilkinde fena tırsmıştım,ikincisinde artık bu olayları kontrol etmeye başladım.cinlerle alakası yok sadece uyku felci

anlam veremediğim olay hiç yaşamadım yaşayanlardan duydugum kadarıyla işte üstüne geliyormus bağırıyormussun yanında yatan bile duymuyormus falan abartmayı seven bir milletiz umarım gece bişeyler yaşayıpda edit girmek zorunda kalmam :d

(bkz: yağmurabasan)

"karabasan" öncesinde yaşadığımız gergin sıkıntılı ve stresli günlerin sonunda vücudumuzda biriken elektriğin birden beyine gitmesi ile anlık felç olma durumudur. kısa sürer ama biz iman gücü ile hallederiz. salavat getirin mübarekler.. yatmadan da aytel kursi okuyun, şifa niyetine..

her ne kadar uyku felci veya başka bir şekilde bilimsel bir şekilde açıklanmış olsa da, metafiziksel bir olgu olma ihtimaline karşı hiç yorum yapma gereği duymadığım olay. az önce olduğu için an itibariyle bununla alakalı bişiyler okumaya başladım. sadistçe olabilir ama eğlenceliydi. ne bilim elin, ayağın boşalıp karıncalanma hissi geliyor. insanın daha aciz kaldığı anı yaşıyorsunuz. ileri safhaları olmayacaksa, hoş bir olay olduğu kanısındayım. iyi ki bi gece uyuyayım dedim hee.

fazla düşününce gerçekleşirmiş diyorlar hadi kolay gelsin

kışın gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum

erkek arkadaşımın yattığı yerde ekmek kırıntısı vb olursa geleceğine inandığı durum. 8 senedir uyku felci o! demekten dilimde tüy bitti.

hayatımda ilk kez az önce yaşadım. yazarken ellerim titriyor çünkü son zamanlarda içimdeki sıkıntıların uyku düzenime doğrudan etki etmesi, günün aydığını görmeden uyuyamayışım, iki gündür de yaşadıklarımızı içimden atamayışım kendini bu şekilde mi biriktirecekti idrak edemedim. boğuluyor gibi oluyorum. ben geceyi severdim, gece yaşayanlardandım hatta. ama karanlığa sıkıntı, felaket gözüyle baktığımdan beri sağlıklı devam ettiremiyorum hayatımı. gözümü bir boşluğa dikiyorum ve kırpmadan sabah olmasını, sabah olunca da uyuyakalmayı bekliyorum. gün boyu haber izledim ve kitap okudum. ağlayıp durdum, ağır gelince kitaba odaklandım. gece de devam ettirip kesintisiz bir uyku çekmekti amacım, zira bedenimin yorgunluğu zihnimi geçmeye başlamıştı. yatağa yattım, gözümü kapattım. bir rüya gördüm. gözümü açıyorum, uyandığımı ve hayata döndüğümü anlıyorum, kapatınca rüyaya devam ediyorum ve bunların hepsi saniyeler içinde oluyor. en sonunda biri seslendi. annem. nera diyor. gözümü açıyorum, fısıltılar çoğalıyor, nera, nera, nera, kalksana, nera uyan, nera, nera... gittikçe şiddetini arttırıyor fısıltı ve üzerime yaklaşıyor. sesimi çıkartmak istiyorum konuşamıyorum, kalkmak istiyorum vücudumun tek bir zerresini bile oynatamıyorum. çıldırıyorum, parmağımın ucu bile oynamıyor, taş kesildim sanki. fark edilmeyi bekliyorum. derin derin nefes alıp verebiliyorum sadece ve gözlerimi açıp kapatıyorum. bilincim açık, eminim. çığlık atmayı deniyorum ama küçük iniltiler şeklinde çıkıyor ağzımdan, duyuramıyorum. en sonunda çözülüyor dilim, bağırıyorum. hareket edebiliyor muyum diye yatak içinde kıvranıyorum. annem geliyor, tipik anne müdahalesi: "la ilahe illallah, muhammeden resulullah!' sonra bana sarılıyor ve uyuyor. bir süre elimi kolundan ayıramıyorum, yine başıma gelirse hiç olmadı tırnağımı geçiririm diye düşünüyorum. şu an devamlı hareket halindeyim ve kendimi durdurmuyorum, yeniden hapsolmak istemiyorum. en uzun gecelerimden biri. sabahı edebilirsem ne ala.

hoppala uzun zaman sonra yeniden yokladı hayatımın en uzun rüyasıydı uyandığımda sırtımdan damlalar süzülüyordu üstüm açık ve icerisi soğuk olduğu hâlde. bir dua edin size zahmet gençler yeniden uyku moduna geçicem çünkü

bana bi ara haftada 3 4 kere oluyodu bi zamandan sonra alıştım artık sıkıntı olmuyo, bu arada o karabasan olayının bilimsel adı: uyku felcidir.

kar yağdığı zamanlarda yerde birikmiş olan kar'a basan insan.

ulan ne hatimler indirdim sesimi duyurmaya çalışırken ne demek uyku felci. en son allah'ım söz bir daha fal bakmıcam diye yalvarıyordum. daha önce niye söylemiyorsunuz.

daha sabah hayatımda ikinci kez başıma gelen, bilimsel adı uyku felci olan enteresan bir durumdur. uyku düzenimin içine ettiğimden kaynaklı geldiğini biliyodum ama insan ses çıkarmak isteyip çıkaramayınca bi tırsmıyo değil. bol bol dua okuyun, geçiyo hemen.

öğlen uyuduğumda oldu. daha sonra anneme anlattım. gözlerimi açamadım ve biri sanki boynuma bir tokat attı. öyle hissettim dedim. karabasan gelmiş sana dedi. korkmadım ama şu an uykum var ve korkuyorum. rabbime sığınıp öyle uyucam. iyi geceler.

gerçek mi bilimsel mi bilmiyorum ama çocukluğumdan beri bunun korkusundan düz yatamıyorum.

yıl olmuş 2017 aranızda hala uyku felcini bilmeyen hayvanlar var. beyin uyurken kendini kilitliyor. uyurgezer olup camdan balkondan düşmeyin diye..bazen kilidi geç açıyor. bu kadar basit. yuh amk...

yeni bir yazar hoşgelmiş.

yazmayı düşündüğüm kitaba verdiğim isim

12-13 yaşlarındayken bi kere karabasan olayını yaşadım,çok yaşarım ama o farklıydı.alt gövdesi timsah üst gövdesi recai abiydi.beni boğmaya çalışırken "ya recai abi bi git şurdan" diye defetmeye çalışmıştım.iyi adamdı

(bkz: geliyor gönlümün efendisi) evde yalnızım uyumaya korkuyorum amk. ayrıca başlık altında şunu farkettim; yok efendim bunun adı uyku felciymişte, bilmem neymişte... yahu bu karabasan işte. basbayağı karabasan aq ben gördüm diyorum sana yav, inanmıyor musun kardeşim? (bkz: siktirtme uyku felcini bizim karabasanımız var) (bkz: inanmıyorsan da saygı duy piç)

(bkz: kara basan kişi) (bkz: realist olun romalılar)

2009 yılında illet olmaya başladı bana. önce ara sıra oluyordu sonra haftada bir olmaya başladı. abartmıyorum sonra her gün karabasan gelmeye başladı aynı uyku içinde iki kere geldiği bile oldu. psikolojik bir durum diye yazıyor literatürde ama karabasan gelince istemsizce dua ediyorum. genelde de öyle oluyormuş. ne alaka çözemedim.

t; halk arasında karabasan olarak bilinen aslında tıbben uyku felci olarak tanımlanan bir uyku problemidir.. vücut rem uykusu döneminde kendisini tamamen kapatır bilinç altında gördüğü rüyanın etkisiyle beyin uyanır ancak vücut henüz uyanmamıştır haliyle beyin vücuda komutlar verir ancak vücuttan bir karşılık bulamayınca panikler nefes almada zorluk çekmeye başlar bir süre sonra vücut kas sistemi uyanınca her şey normale döner.. aşırı stres, yaşanılmış olan bir travma, uyumadan önce bir şeyler atıştırmak, sırt üstü uyumak vs uyku felcine sebebiyet veren durumlar.. geç olmadan tedavi olmak gerekir yoksa ruhsal ve fiziksel farklı sıkıntılara sebebiyet verebilir..

1 yıldır olmuyordu dün gece tekrar başladı şimdi uyuyamıyorum tekrar olacak diye bir türlü çözüm bulamadım şu olaya

Uyku hijyeninizi arttırın. Nevresim değiştirin, odayı iyice karartın, havalandırın falan işte. Ayrıca, en önemlisini unuttum, yatağı sadece uyumak için kullanın. Orası laptobu karıştıracağınız bir yer değil. Bakın göreceksiniz bir şeycik olmayacak.

Önceden bana geldiğinde çok korkuyordum uyanana kadar kan ter içinde kalıyordum.son iki yıldır ise kâbusun içinde karabasanla kavga ediyoruz. En son bir ay kadar önce geldi kendileri.yine üzerime çöktü tabi rüyadayım karabasan olduğunu anladığım anda yatakta doğrulmaya çalıştım hatta yatma pozisyonundan oturma pozisyonuna geçtim. Beni o kadar sıkı tutmuş ki kollarımı iki yana açmaya çalışıyorum o da geri kapatmaya çalışıyor felan sonra aniden bıraktı kaçtı ben de peşinden gittim ama sonra bir ürperti geldi uyandım.

Senelerdir kurtulamadığım bi illet. Herkes bıraktı beni bi o bırakmadı çok seviyo heralde ama artık alıştım hani birden hareket edemiyosun ve o an çok yüksek sacma sapan sesler duyuyosun, sesin çıkmıyor önceden çok korkunç gelirdi şimdi o kalp atışımın hızlanmasının keyfini çıkarıyorum yaşadığımı hissettiriyor en azından. Bir gecede 3 4 kere oldugu bile oluyor e o zaman sinirleniyorum tabi biraz b*ku çıkıyor. Beyin felciymiş aslında bu olay çok araştırmıştım genelde çok yogun sinir stres yaşadığım günün gecesinde oluyor. Çevrede hiç yaşamayan birine anlattiginizda yine ne sallıyor bu amk der gibi bakıyor belki de yalan soyledigimi düşünüyor ama çok başka bişey çoook tarifi yok neyse buna bile alıştık

bir kaç defa yaşamıştım, olmayan şeyleri görüp altıma sıçardım ama en korkutucu olanını anlatacağım. bir kabustan uyandım (kabusu da anlatıp uzatmak istemiyorum iyice, kötü bir rüyaydı). saat sabah 5-6 gibi bir şeydi, gün ışığından anladığım kadarıyla. hareket edemediğimi hissettim ama garipsemedim çünkü önceleri de yaşamıştım. neyse kapım da kapalı ama odanın dışından nefes sesi geliyor bense sırtım kapıya dönük duruyorum. sonra arkamda parkeden yürüme sesi duymaya başlıyorum ve o nefes bu sefer odanın içinde. ben annem beni uyandırmaya geldi sanıyorum, sonrasında ses duruyor. yürüme sesi bu sefer tavandan geliyor ama üst kattan değil direkt odanın tavanında. bildiğin odanın tavanında ters şekilde birisi yürüyor ama hareket edemediğimden görüş açımda değil. benim zaten beynim error veriyor. sonra tavandaki şey bana doğru çığlık atarak bir şeyler söylüyor, sanki büyü yapan cadılar gibi, çok tiz bir kadın sesi. sanki dakikalarca sürdü bilmiyorum ama çok uzun sürdü, bense duvara vurmaya çalışarak bizimkileri uyandırmaya çalışıyorum. duvara vurduğumu hissediyorum ama duymuyorum. tabi sonrasında birden çözülüveriyorum, hep son anda aklıma gelir, ayak baş parmağımı son gücümle hareket ettirmeye çalışınca çözülüyorum. arkama dönüp bakıyorum tabi ki bir şey yok. hiçbirisi gerçek değil ama bunu anlayana kadar her şey o kadar gerçekçi ki.

yanımda sakince uzananlar mı dersin, başımda toplanıp kahkaha atanlar mı, bacaklarımdan tutup aşağı çekenler mi, tüm zayıflıklarımı bilip ağlatanlar mı? kaç sene daha hüküm sürecek her sabaha böyle uyanmak?

Uyku felcidir, halk arasında karabasan denir. Uyur uyanıklık arasında ya da uykudan hemen önce bedenin hareket edememe kasılma durumudur bir nevi. Uyku düzensizliği, stres ya da anksiyete gibi durumlar sebep olabilir

beni bundan kurtarın

Bu gece benim için bitmiyor. Önce kabus gördüm 2 saat uyumadım, tam dalmışken karabasan geldi. Çoğu kez oluyordu alışmıştım ama bu seferki çok farklıydı her yerim uyuştu. Başım öyle bi gerildi ki ölüyorum sandım sonra ölümün ayaklardan başladığı aklıma geldi hshshs. Gözlerimi açmaya çalışıyorum açtıkça kara bi el görüyorum -belki bu kısım psikolojiktir- Dün Marmara da olan depremden korkup gün boyu stres yaptım sanırım o yüzden gece boyu uyuyamadım. Bunu da buraya dikkatim iyice dağılsın tekrar uyuyabileyim diye yazdım.. iyi geceler diyeceğim ama sabah olmuş" herkese günaydınn"

(bkz: İstanbul Kıyamet Vakti) oyununda Gaffar Bey'i kestikten sonra karşımıza çıkan slotlardır. Hemen ölüyorlar ve hemen de öldürüyorlar. Genelde onlar kesilmeden ilerlenir. Kendilerinin tipi şu şekildedir.

Gerçekten bıktım usandım, ya sen beni bitireceksin ya ben seni. Muhtemelen ilki olacak.

gözlerini hafif açabiliyorsun ama kımıldayamıyorsun bağırmaya çalışıyorsun ama sesin çıkmıyor sanki tüm vücudunla bağlantın kesilmiş gibi, bazen bu durumu yaşarken farkına varıp hiç çabalamadan uyumaya devam edesim geliyor ama pekte işe yaramıyor

Bir de karabasana emir ver. Yok ol de. Çok hoşuna gider. Karabasana emir et, emir ver ona, yok ol de. Karabasan çok hoşlanır ondan. Musallat olduğunun emirinden çok hoşlanır.

buzabasan

Yine bastı bana. 4-5 yıl önce sık sık olurdu fakat uzunca zamandır yaşamıyordum. Araya vakit girince bende yarattığı psikolojik etki de değişmiş. Önceden hareket edemezsen ölücem düşüncesi beynimi doldururdu az önce hareket edersem ölücem düşüncesi beynimi doldurdu. Şaka bir yana atlattığım en rahat karabasan vakasıydı kalp atışım bile ritim değiştirme zahmetine girmedi.

her sırt üstü yattığımda beni bekleyen, uyanmakta zorlandığım rüya içinde rüyalarıma halk arasında verilen isim. dışarıdan sesleri falan duyabiliyorum nerede olduğumu biliyorum ama hareket yok. alıştım ama. salıyorum vücudu direkt. bi yerde uyanıyoz. ama ilk zamanlarda paranoyası kötü oluyodu. fısıfısıfısı şeklinde sesler duyuyorum birileri beni öldürmeye gelecek hissi falan. artık bekliyorum gelsinler de sikeyim belalarını diye. modern olduğum için karabasan değil uyku felci diyeceğim.

Ben hiç yaşamadım. Nasıl bir şey olduğu konusunda da hiçbir fikrim yok açıkçası. Merak etmiyorum da değil hani.

Eskiden çok olurdu ilaçlarımı aldığımdan beri olmuyor rahatım

bak beni bi sal. herrr gece her gece sabahlara kadar bununla uğraşıyorum. rüya bu rüya gerçek değil diye uyanıyorum, yine rüyanın içindeyim. uyanığım sanıyorum. nefes alamıyorum ya. beni boğup boğup duvara fırlatıyor. geceleri uyumaya korkar oldum artık. uykumda yastığımı yumrukluyorum uyanabilmek için. seni cimer'e şikayet edicem!!!1

Ne zaman bu kelimeyi duysam aklıma John Wick gelir. “O, lanet olası karabasanı öldürmek için yollanan adamdı“