intihar etmek

ölüme anlam yüklemek.. geridekileri nefes alırken öldürmek

lisede bi kız sevgilisi terketti diye intihar etmişti şimdi de başka bi çocuk için intihar etmiş, kız resmen intihar etmek için sevgili yapıyo

uyumak için normalden fazla miktarda antidepresan içmiştim intihar ettim diye hastaneye götürüp midemi yıkatmışlardı insan bi sorar intihar mı ettin diye

bunu cesaret olarak gören dangalaklar var. lan ölmek yaşamaktan daha kolay yiyorsa yaşarsın. yok eğer yemiyorsa son çare der intihar edersin. yaşamak zor lan zor edit:kendime laf soktum da düzelttim hemen :d

arada haberler çıkıyor işte, a kişisi intihar etti.. hastahanede durumu iyiye gidiyor. ama nedense benim gözümde intihar etmiş kişi ölmüştür lan, yani ölmeyi başarmışsa intihar etmiş olur diye bi algı var nedense kafamda. çok deli sorular var kafamda sözlük.

her sabah ilk nefesimle intihar ediyordum, farkında değildim.

ölmedim ve sağ bileğimdeki küçük çizik anı olarak kaldı

kalkışılan daha sonra tutunacak bir dalının oldugunun farkına vardıgında vazgectigin eylem.

haram olmasa şuan bunu yazıyor olmazdım

ulan annem çok üzülecek.

kişinin kanını dışarda gezintiye çıkarması.

pes etmektir.

günah olmasa yapacağım ilk şey

yanlış bi harekettir.

nereye? daha mücadele etmek var. daha görülecek hesaplar var. nereye? bu güzel dünyayı size bırakıp gideceğim ha. eskiden olsaydı çoktan yapardım. şimdi değil ama. çok yalnızım ama çok güçlüyüm. başardığım her şeyi bileklerimin hakkıyla başardım ben. tırnaklarım parçalansa dahi hayatın ümüğüne geçirmekten vazgeçmek yok. kollarım bileklerinden kopsa bile. nereye öyle ya. illa ki depresif anlarım olacak. hep oldu. anamın amından çıktığım günden beri iğreniyorum bu hayattan. olsun. alıştım. sıkıntı yok. sıradaki başarmak var. bari cesedim yakışıklı olsun. bir de geriden gelecek nesillere dair ilham hikayesi olmak istiyorum. tüm mesele bu.

annem her gün daha da kötü oluyo yüzüne baktıkça her gün ölüyorum

bir yıl boyunca düşündüğüm eylem.ama annem var o çok üzülür diye yapamadım rafa kaldırdım.

öyle bir ölmeliyim ki kimse intihar olduğunu anlamamali

yıllar önceydi. sarhoştum, nerede olduğumu bilmiyordum. elimde bir poşet daha alkol vardı. buldum bir banka oturdum. alkol sigara alkol sigara derken saatin kaç olduğunu bile unuttum. sonra bir anda kendimden nefret ettim. elimdeki şişeyi yere vurdum, paramparça oldu. ince keskince bir parçası gecenin karanlığında parladı. elimi aldım keskin parçayı. o an aklımda hiçbir şey kalmadı. kendimi düşünmeye zorladım. neden, nasıl, niye diye başlayan onlarca soru sordum kendime. sadece sorular sorabildim, cevaplar veremedim. öylece sustum ve cam kırığına bakıp durdum. bu sırada yanıma şarapçının teki geldi. ulan nerden geldi bu tam derken "genç, bu kadar basit bir insan mısın ki ölümün böyle basit olacak?" dedi ve gitti. çok düşündüm bunu. yaşadığım hiçbir şey basit değil ama intihar basitçe bir şeydi. basit ölmeyeceğim dedim. o günden beri yaşıyorum fakat her gün farklı şekillerde biraz daha ölüyorum..

annem çok üzülür

2 veya 3 yıl önce denemeye calışıp başaramadığım , gözümü hastanede açtığım eylemdir. üstünden bi o kadar süre gecmesine rağmen hala düşünmüyor değilim

insanın hayatta yapabilceği en zor hareket.

günah diye etmiyorum yoksa bir dakika durmam. .

şans, o cesareti, korkusuzluğu göstermek şans

universiteye yeni baslamistik. hersey cok guzel olacak diye 5 6 arkadas soz vermistik kendimize o kadar mutluyuz ki bi o kadar da buruk... ayrilacagiz diye. hergun birbirimizi ariyoruz falan iste soruyorux nasilsin falan bak yarin gidiyoruz artik hayatimiz boyle olacak artik vs vs tam kayt olduk okula yurtlarimiza yerlesicez mutluyuz dostum dedigim arkadasimin kardesinin intihar ettigini ogrendik. ve sevincimiz resmen kursagimizda kalmisti. kardesi kendi kardesim gibiydi yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi. onun caninin yandigi kadar yandi canim haftalarca kendime gelemedim arayamadim arkadasimi soramadim nasilsin diye. baska bi sebepler olsa arardim aman kanka sikma canini bak neler oluyor hayatta. uzme guzel canini derdim. ama o zaman diyecek bisi bulamadim. ne diyebilirdim ki ? neler geliyor insanin basina diyemedim yine. cunku bu insanin basina gelebilecek en aci seydi. sjmdi acisini icine gomdu mutluymus givi davraniyor unutmus gibi. o her oyle davrandiginda ben ondan daha cok kahroluyorum. nur icinde yat tolga hala aklimizda kalbimizdesin. seni asla unutmayacagiz 😢

yapilabilmesi için ağır bir psikolojik çöküş yaşanması gerektiğini düşünüyorum. diğer türlü yapılması çok zor eylem yaşama içgüdüsü sizi bırakmayacaktır.

zaten her gün ayrı bir ölüyorum da annem üzülmücek olsa zerre düsünmem yaparım dedigim tek olay

17 aralık 2015'te 9 yıllık arkadaşımın intihar haberini aldım. aile boyu arkadaşlıktı bizimki. ürperdim haberi ilk aldığımda. annem ve babam çoktan gitmişlerdi ailesinin yanına. hiçbir şey yapamadım bir gün boyunca. ertesi gün okulda kendimi tutamadım ve saatlerce hiç susmadan ağladım. günlerce cenaze evindeydik ailemle. o günü silemiyorum aklından. annesinin mezarının üstüne yığılmasını, kız kardeşinin şoktan dolayı ağlayamamayı geçtim nefes dahi alamamasını, babasının 1 hafta içinde 20 yaş yaşlanmasını... ama en çok yıpratan intihar mı yoksa kaza mı asla bilemeyeceğiz belki de. eğer intiharsa...bu ihtimali düşünmek bile nefesimi tıkıyor...

woww woww wowww haram...

cesaret ve bencillik ister. evet sen bu dünyada ki acını dindirdin belki ama geride kalanlar? beni kimse sevmiyor diye düşünüp gidiyorsun mesela seni sevmediğini düşündüğün annen perişan oluyor. eski sevgilimin bir arkadaşı intihar etti. asmış kendini. uyuşturucu, platonik olmak, anne-baba umursamaması... bahçelerindeki ağaca asıyor kendini. annesine gündüz "canım dolma çekti akşama dolma yap." dedikten bir kaç saat sonra. annesi başını camdan çıkarıp sesleniyor oğluna "dolma hazır hadi gel oğlum" az önce kızının topladığı çamaşırların olduğu yerde bir pantolon olduğunu görüyor. kalan pantolonu almak için gidiyor ve fark ediyor ki o pantolon aslında oğlu. beni sevmiyor diye düşündüğü annesi o an yok oluyor. peşinde kalan insanları çaresiz bırakıyor giderek. sevgilim o gece saatlerce ağlamıştı "sevdiğim herkes gidiyor nisyan." diye. "sevdiğim kimseyi koruyamıyorum." diye. o ağladı, ben yandım. sonra mecbur olduğumuzdan ayrıldık bizde. daha doğrusu ben gitmek zorunda kaldım. büyük ihtimalle hala aynı sebepten ağlıyor. geceye ağlar, istanbul'a ağlar. aslında şimdi fark ettim. ben gittim, onu öldürdüm. ben gittim, intihar ettim.

"bu örneğe en uygunu sigaradır tartışmasız,sırf daha iyi hissetmeniz için yakar kendini. hem de kılını bile kıpırdatmadan,tek kelime bile laf etmeden,siz intihar etmeyin diye,cayır cayır yakar kendini. ayrıca insanlar gibi menfaatleri uğruna değil,ciğerleriniz uğruna tutuşur durur." alıntıdır. (bkz: mustafa görgüç)

başarısız olarak sonuçlandırdığım eylem. eğer intihar ediyorsan ölmelisin abi. eğer ölemezsen sonuç çok daha kötü oluyor. hele babanın bu durumu ağlayarak karşılaması en kötü sonuçlardan biridir

günah.

bazen aklıma çok fazla takılan bir düşünce ama sadece basit bir kaçış yöntemi. ölüm bir kurtuluş değildir. bi yerde savaşmak yüzleşmek gerekir her ne kadar acıtsa da

bı ara düşündüm.ama yaşamak daha güzel be

sen ölmeyi bayılmak mı sandın güzelim

acizlik, bencillik

bariz olan sonu yaklaştırmak.

mezarı başında düğme iliklenecek insanlar

acizlik falan olduğunu düşünmediğim olay. o kadar şeye direndikten sonra bir patlama noktasına gelmişki artık her şeyin tek çözümünün ölüm olacağını düşünüyor. aciz biri olsa o kadar zaman nasıl dayansın bu kadar şeye? yaşanılan şeyi bilmeden çok kolay acizlik damgası vuruyoruz.

insanlara özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak. yoksa hangi balık boğmuş kendini, hangi serçe atlamış damdan… fyodor mihailoviç dostoyevski

beyin ölümü gerçekleşmiştir zaten insanın.

öyle herkesin götünün yiyeceği bi mevzu değil abi bu. ha bide ilgi manyağı ergenlerimizin kız/erkek arkadaşları için kesmeye çalıştığı bilekleride değil . mevzu başka . ettiğimden mi ? düşünmedim bile sadece bi ara hissettim ..

geçici çözüm

bazen sırf korkudan yaşadığımızı düşünüyorum. hayatlarında hiçbir zevki bulunmayan insanlar neden yaşar? kimisi inancından intihar etmiyor, kimisi korkuyor. yaşamamızın tek sebebi bu. ölene kadar sürünüyoruz.

intihar yoktu nüfus çoktu intihar geldi fazla nüfusu yendi bu güzel intihar hikayelerini bizlere verdi

bir kaçış, kurtuluş olarak görülür. bilinmez ki çok daha meşakkatli bir hayata başlangıçtır.