intihar etmek

yıllar önceydi. sarhoştum, nerede olduğumu bilmiyordum. elimde bir poşet daha alkol vardı. buldum bir banka oturdum. alkol sigara alkol sigara derken saatin kaç olduğunu bile unuttum. sonra bir anda kendimden nefret ettim. elimdeki şişeyi yere vurdum, paramparça oldu. ince keskince bir parçası gecenin karanlığında parladı. elimi aldım keskin parçayı. o an aklımda hiçbir şey kalmadı. kendimi düşünmeye zorladım. neden, nasıl, niye diye başlayan onlarca soru sordum kendime. sadece sorular sorabildim, cevaplar veremedim. öylece sustum ve cam kırığına bakıp durdum. bu sırada yanıma şarapçının teki geldi. ulan nerden geldi bu tam derken "genç, bu kadar basit bir insan mısın ki ölümün böyle basit olacak?" dedi ve gitti. çok düşündüm bunu. yaşadığım hiçbir şey basit değil ama intihar basitçe bir şeydi. basit ölmeyeceğim dedim. o günden beri yaşıyorum fakat her gün farklı şekillerde biraz daha ölüyorum..