gezi parkı direnişi

Ben o ara Ankara da idim. Canım memleketi ne hale getirdiler. Ağaç için yapılan eylemdi (güya) Yıktılar viran ettiler. Ama yiğidim bi polis memuru bi gece bunlara şey dedi: yarın gene geliriz Tencere tava sesinden uyuyamamak da cabası Fırat çakıroğlu için yaptığımız yürüyüşte verdigimiz rahatsizliktan ötürü de gurur duyariz eylem dediğin boş şeyler icin yapılmaz. Hakli ve yerinde eylem bozuk düzeni duzeltmek içindir. Tencere tava ile olmaz...

iktidarın faşist hareketleri ve -sözüm ona- muhalefetin vasıfsızlığyla üstünün örtünmek istendiği bir direniş. yazık oldu. iktidar bu işlerden o kadar korkuyor ki nuriye gülmen-semih özakça grevinde bile gezi şüphesi var diyerek insanları içeriye tıkıyor. kahırların en büyüğünü yaşarlar umarım

olayların en şiddetli olduğu dönemlerden bir gün; eylemler başlayalı 2 hafta olmuş katılım zirveye ulaşmış,her cinsten insan var gezi parkı'nda hatta kanser hastası bir teyzenin evde yemek yapıp oradaki insanlara getirdiğine bile şahit oldum. isyanın ve asiliğin tavan yapmasının yanında duygusallık da tavan, hiç yan yana gelemeyecek insanlar kolkola geziyor ortam şahane,aranan birlik sağlanmış. bu hisler içinde parkta bir ağacın altında oturuyoruz arkadaşlarımla, yanımızda da ekipmanlarını yere bırakıp etrafı izleyen bir grup yabancı gazeteci var. arkadaşlarımızdan bir tanesi almanya doğumlu ve anadil düzeyinde almanca biliyor, gazeteciler de kendi aralarında almanca konuşuyor sonra bizim arkadaş da sohbetlerine dahil oldu, uzunca bir süre muhabbet ettiler. biz onlar konuşurken kendi muhabbetimize daldık aradan biraz vakit geçti gazetecilerle konuşan arkadaşım bize doğru yönelerek ''şu an şoktayım'' dedi, biz de ''ne oldu, hayırdır'' derken arkadaşımız anlatmaya başladı, gazetecilerle bayağı koyu sohbete dalan arkadaşımıza ''biz iki aydan fazladır türkiye'deyiz bu olaylar için geldik'' demişler. bakın bu konuşmanın tam tarihini hatırlamıyorum ama haziran'ın 10. günü takriben, yani 1-2 gün önce ya da sonradır en fazla. alman gazetecilerin bu olaylar için iki aydır türkiye'deyiz demesi üzerine bir daha o güzel direnişe katılmadık. e zaten bir çok detayında da dış kaynaklı bir isyan girişimi olduğu belli oldu sonradan ve hatta aynı dönemlerde ortadoğu ve kuzey afrika'yı düşünün ne geldi aklınıza? (bkz: arap baharı) biliyorum çok acı ama türk gençliğinin cumhuriyetin ilanından sonraki en büyük baş kaldırı olayı (bkz: gezi parkı direnişi) bir illüzyonmuş, kurgulanmış bir olaylar zinciriymiş. çok kötü hissetmiştim kendimi bu gerçekle yüzleştiğimde.

mizahı, zekası ve başlardaki o saf kardeşlik ve birlikteliği çok çok iyiydi. muazzam bir birliktelik havası da vardı. ama bu kadar yani. kimilerinin hoşuna gitmese de geziye dair en rasyonel anlatımı okan bayulgen yapmıştı. üzgünüm ama doğrusunu o yapmıştı. gezinin polis şiddetine ilk tepkiyi verebilmesi için bir kitleye ihtiyacı vardı. ve o gün hava çok güzeldi. devrimci gençler bunu kabullenemiyorlar ama işin olayı buydu. ayrıca bu işi aylarca devam ettirme ahmaklığına bile bile nasıl düştüklerini de anlamış değilim. arap baharının etkilerini ve arkasındaki projeyi anlatıp analiz kazan cihangir çocukları ciddi ciddi aynı kaos pompasına izin verdiler. provakasyonlara ve müdahalelere izin verdiler. kimileri iş birliği bile yaptı. mısırda ne olduysa, tunus'ta, libya'da ne olduysa aynısı oldu gezi'de de. bunu herkes biliyordu, herkes görüyordu. bile bile göz yumdular. ama bir şeyi unutmayacağım. gezide ölen insanlar üzerinden müthiş bir proje yürüttüler. timsah gözyaşlarını gördüm herkesin. ölülerden açıkça medet umdular. bunu unutmam hiçbir zaman. evet berkin öldü. polis öldürdü. buna en çok sen ağladın. en çok sen sevindin. yeme beni.

"ağaçları korumak" niyetiyle başlamış, sonra caddelerin, sokakların ve insanların anasının ağlamasıyla son bulmuş gereksiz eylemdir. hiçbir faydası olmamıştır ancak ülkeye maddi-manevi zarar verilmiştir

pardon ama ne için direniyordunuz ağaçların kesilmemesi için mi? yapmayın allah aşkına ülkede hergün kaç tane ağaç kesiliyor, yangınlar çıkıyor bunlar için direniyor musunuz? bence bu gezi parkı bilmem neyinde bulunan insanlar hükümete nerden saldıracağını bulamayıp burdan saldıran insanlardır.

Bak bu geziler, gezmişler hep karıştırıyo memleketi. Amk salağı karşında devlet var. Hükümet değil. Polis devletin polisi. Ne karşı çıkıyon. Adam can atmıyo işte orda bulunmak için. Ha illa karşı çıkarım diyorsan buna da katlanacan :) bi de her ne kadar haklı bile olsan karşında devletin askeri, polisi varsa el kaldırıp taş atmaya kalkarsan haklıyken direkt haksız olursun. Hani polis geçenlerde dini bir gruba da müdahale etmişti ya. Furkan vakfı mıydı neydi. Onda da haklıydı. izin al ondan sonra ne bok yiyiyosan ye. Sonra vay efendim bizim çocuklar ekmek almaya giderken öldürüldü de bi suçu yoktu da bilmem ne. Devletin karşısına çıkan, usulsüzce baş kaldıran ve bu yolda ölen herkes için "gebermiştir" ibaresini kullanmak hiç yanlış olmaz. Neyse niyetli niyetli küfür etmeyeyim. Hadi eyv.

bomboş iş yazarsam linç yer miyim? saptırılmış bir olay. genelleme yapmıcam ama %50 lik kısmı şov. olayın ağaç olmadığını bilmeyen yoktur. bakınız nereden olay çıkarsam?

direnince çok güzel oluyosun türkiye..

türkiye tarihinin 21.yy'daki en onurlu mücadelesiydi. sbs hazırlık dönemlerime denk geliyordu, sınav sonrası hemen ben de gezicilerin arasına katıliyordum. ali ismail korkmaz, berkin elvan gibi gençlerin ölümüne sebep olan cumhurbaşkanını tanrı'ya haval ediyorum.

bu direniş ülkeyi sanatçısından halkına ikiye böldü. bu direnişe çanak tutanlar da bu direnişi destekleyenler de haindirler bölücüdürler. (bkz: haayin! vatan hayini!)

ilk günler herkes tarafından destek görürken, son zamanlarında sadece teröristlerin yer aldığı olaylar bütünü. halk tarafından verilmiş bir volkan tepkisiydi bu olaylar. sonrasında boku çıkmasının, bütünüyle terörist işi olduğunu kanıtlamaz. o günlerde akp yandaşları hariç, sokaktakilere hain çapulcu diyen kimseyi hatırlamıyorum ben. lakin dükkanını, ofisini gençlerin saklanması için açan esnafları hatırlıyorum. penceresinin önüne biber gazının etkisini azaltsın diye su, limon, süt koyan teyzeleri amcaları hatırlıyorum. niyeyse son yıllarda herkesin dilinde bir hainlik. iktidarın propagandasına inanarak, yaşananları çarpıtmayın. sokakta normal halk varken, onları hainlikle suçlayanları unutmayın tıpkı son zamanlarındaki teröristleri suçlamayı unutmadığınız gibi.

içinde olmayan herkesin uzaktan maval okuduğu tarihi direniş.

bugünkü karar davasında aralarında mehmet ali alabora, can dündar gibi isimlerin de bulunduğu 16 şahıs beraat etmiş. hukuki anlamda oldukça güzel bir gelişme olsa da bu dava uğruna ölen ali i̇smail korkmaz ve berkin elvan gibi gençlerin hesabını elbet bir gün soracaktır bu ülkenin devrimci gençleri. elbet bir gün ölen o çocukların ailelerini mitingde yuhalatan zihniyetin ümüğüne yapışılacak. nazarımda türkiye cumhuriyeti tarihinin en onurlu mücadelesidir. 14 yaşındayken de böyle düşünüyordum, şimdi de böyle düşünüyorum ve 80 yaşına gelsem dahi böyle düşüneceğim.

Türk gençliğinin kendisine saygısının olduğuna inandığım son olay bu direniştir. Ondan sonra Türk gençliği diye anlamlı bir güruh kalmadı. Bu ülkenin gençleri kendilerine olan saygıyı kaybetti. Gezi direnişinin kendi bünyesinde eğer onurlu bir şeyler vardıysa bile o şey tam olarak oradaki genç kitlenin kendisini ciddiye alıyor olmasıdır. Gezi direnişi suistimale açık bir direnişti. Başlarken de bunu oradaki herkes biliyordu bence. Bu konu bence gezideki gençlerin mücadelesine gölge düşürmemeli. Geziden sonra bir şeylerin değişeceğine olan inancım biraz vardı benim. Bundan sonra ne olacak acaba diye iç geçirmişliğim de çok olmuştu. Hiçbir bok olmadı. Gezi parkı direnişi Türk gençliğinin attığı son kurşunmuş meğer. Hiçbir şekilde aidiyet hissetmemiş olan insanlar anlatmaya çalıştığım şeyi anlayamazlar. Oradaki gençler her ne yaparsa yapsın, dünyanın en yanlış kararlarını alıyor olsalar bile çoğu bizdendi, bizim gibiydi. Ortak kaygıların, ortak çaresizliklerin, ortak isyanların tezahürüydü gezi hareketi. Beni temsil ediyordu bir yerde. Benim de, benim gibi birilerinin de bu ülkede var olduğunu hatırlatıyordu bana gezi. Bu ülkeye olan umutlarım gezinin her sene-i devriyesinde biraz daha azalıyor benim. Gezi nesli geçen 7 senede elle tutulur ne yaptı acaba diye düşünemeden edemiyorum. Oradaki kolektif enerjiyi kimse kullanamadı. Tabii bunda bir sürü farklı etken var ama nihayetinde geziden geriye hiçbir şey kalmadı. üç beş mizahi bir şey kaldı o kadar. Gezi olaylarının başlamasından 1 ay sonra benim de kendi iç dünyamda birtakım kırılmalar oluyordu o sıra. O yüzden gezi direnişi benim kafamda daha farklı canlanıyor açıkçası. Ama yine de her şeye rağmen 2010'lu yılların en önemli olaylarından bir tanesiydi. Bugün Türk gençleri olarak gezideki gençlerin yaşattığı şeylerin onda birini bile yapmak neredeyse imkansız. Mesele apolitik olmak falan da değil. Bugünün insanında çok ciddi bir kimlik problemi var. Geçen 7 yılda dehşet bir şekilde kişiliksiz hale geldi bu toplum. Sapsaydam. Yapış yapış ve aidiyetten uzak. Her insan uzay boşluğunda gibi geliyor bana. Hangi dünya anlayışından olursa olsun köksüz ve bağlamdan kopmuş bir güruh var. Boşlukta salınan çaresiz bir avuç insanız sadece. En önemlisi kimse umutlu değil. Köşesinden olmamak adına yaşıyor herkes. Asalak yaşamlar bunlar. İktidar baskısı o güne göre en az 3 kat daha fazla ama geçen onca zamandan sonra müthiş bir sinmişlik var herkesin üzerinde. Korku propagandası böyle bir şey işte. Polis devlet böyle bir şey. Siyaset böyle bir şey. O meşhur terim; algı manipülasyonu böyle bir şey. Her şey ama her şey her geçen gün her birimize görünmez duvarlar hediye etti. Kimsenin kimseye dokunmak gibi bir niyeti yok. Tuğlalarımız kırılıverir diye ödümüz kopuyor. Ben yine tüm her şeyi sosyal medya kültürüne yoruyorum. O günün insanı bir şeyleri değiştirebileceğine inanan hayalperestlerden oluşuyordu. Mümkün olup olmaması hiç önemli değil. Hayalperest insanlar öz farkındalığı ve öz saygısı yüksek insanlar olur. Biz bunu kaybettik. Realist çözümler dediğimiz şeyler asalak yaşamlarımıza birer kılıftan fazlası değil maalesef. Bugün ise insanlar tanrılarla savaşmanın anlamsız olduğunu düşünüyor. Bugünün insanı Kendi iradesiyle değiştirebileceği hiçbir şeyin olmadığına inanıyor. Belki de haklılardır, bilmiyorum. Zaman her şeyi eskitiyor. Bir nesli daha henüz kazanamadan kaybetmişiz. Kahrolsun bağzı şeyler!

üzerinden tam 8 yıl geçmişken söylemek isterim ki, bu direniş rte'nin paranoyaklaşmasına ve çevresindeki hiç kimseye güvenmemesine neden oldu. ve türk halkı'nı ciddi manada politikleştirdi. keza, epey de ayrıştırdı. ancak bana kalsa türk halkı zaten hep ayrıydı. yani, çoğunluk olarak ne alevi sünniye kız veriyordu, ne de türk kürdü seviyordu gerçek manada. gezi parkı direnişi, tüm bu gerçeklerin su yüzüne çıkmasını sağladı. kimse kimseye rol yapmıyor artık. daha doğrusu, yapamıyor. bu vesileyle insanlara ortak paydayı gösterdi. zeki olanlarına tabii: dayanışma ve eşitlik her şeyden üstündür! din, dil, ırk ise insanları birleştirdiğinde değerli, ayrıştırdığında ise dünyanın en manasız olgularıdır. bundan yıllar sonra bakalım bu direnişten nasıl bahsedilecek. bekleyip göreceğiz. bence daha şimdiden, türk demokrasi tarihi'nin mihenk taşlarından biridir bu direniş. hatta geçen şu 100 yıllık süreçte, gerçek anlamda tek halk direnişidir.

sanırım 3. günüydü, polisten kaçarken iş yerine girmeye çalışanlar kapılar kilitli diye camlara saldırmıştı 7 kişi çıkıp 12-13 kişiyi paket edip polise teslim etmiştik, hem güzel stres atmıştık hem polislerle güzel bir muhabbet etmiştik. polis cemalle arkadaşlığımız halen devam eder. buradan selam olsun kendisine. t: devlete baş kaldıran çapulculara devletin başlarını ezmeyip iki fiske sallama olayı.

gezinin üzerinden yaklaşık 11 yıl geçti. geçen zaman içinde şunu gördüm, şu anki kafadaki bu halk 1-2 yüzyıl önce fransa'da, ingiltere'de veya abd'de sanayicilerin canavarlaşmaya başladığı dönemlerde yaşıyor olsaydı, bugün fabrika işçileri fabrika sahiplerine para ödeyerek çalışıyor olurdu. o bilindik hikayedeki her köprüde, köprünün her iki tarafında da yüzlerce gişe memuru olurdu. gerçi o gişe memurları şimdi de var ama elektronik olunca fark edilmiyorlar.

lise zamanıma denk gelen olaylar bütünü. kişisel tarihime şöyle bir bakınca sanırım yaş - deneyim açısından yaşadığım en dolu şeydi. iyi ki istanbul'da doğmuş ve yaşamışım. zira o yaşlarda başka şehirde olsam nereye gidebiliyorsun gezi'ye? gezi'nin ilk günlerini yerinde görmüş, o havayı solumuş biri olarak şimdilerde o atmosfer için maval okuyan insanlardan da nefret ediyorum. sağlı sollu siyasetiniz batsın, olanı olduğu gibi anlatın. amk edebiyatçıları. not: yad edelim

o zamanlar taksimde esnafken polisten kaçıp dükkana sığınmaya çalışanları az dövüp polise teslim etmedik. elimize sağlık. edit: 20 saat daha direnirsek hükümet otomatikman düşüyor söylemi eylemcilerin zeka seviyesini çok net ortaya koyuyordu.

Kafası karışık bir topluluğun yaptığı direniş. Protesto hakkı nefes almak gibi olmazsa olmaz bir haktır ama her şeyi olduğu gibi bunu da yanlış yaptık. Kafalar çok karışıktı. İnsanlar direniş için sokağa çıkıyordu ama neye direndiğini bile bilmiyordu.

İlk günlerinde sadece yeşil çevre eylemi/protestosu iken ilerleyen günlerde asıl çevreye zarar veren ekip olmuşlardır. Çeşitli kurum kuruluşların esnafın dükkanların camlarını indirip medya araçlarını yakmaya çalışan bir kitleden bahsediyoruz. Ayrıca eylemin ilerleyen günlerinde LGBT'sinden tut PKK'lısına kadar paçavra dedikleri bayraklarını alıp geldiler. Devlet otoritesine bir tepki veya protestodan ziyade başkaldırı olmuştur maalesef. Kusura bakmayın da o sarı kırmızı yeşil paçavraların olduğu yerde kimse protestodan bahsetmesin bana başkaldırıdır. Ezilmiştir. Ayrıca bir de Berkin Elvan denen haydut olayı var. Sözde ekmek almaya gidiyormuş. Devletin polisine molotof/taş atıyorsan ölümü de göze almışsın demektir. Sonuç olarak tepki, sözde hükümet iken aslında devlet hedef alınmıştır. Oyuna gelmemek lazım. Gerçekten yeşil bir çevre için orda olan insanları tenzih ediyorum.

Gezi Protestolarında göstericilere palayla saldıran "Palalı Sabri" dün gece silahlı saldırıda hayatını kaybetmiş. Pala olayından sonra namı yürümüş kendi çapında mafyaya dönüşmüştü. Su testisi...

aradan geçen zaman sonunda baskın otoritenin genç dimağları manipülasyonla gütme aracına dönüşmüştür. bu yüzden hep derim; okul denilen şey çoluk çocuğu aptallaştırmaktan başka hiçbir işe yaramıyor. şimdi bu çocuklar ömür boyu gerçek ne diye merak edecek belki de. bu yüzden günümüzde hiçbir insan çoluğunu çocuğunu ya okula göndermeyip en temel eğitimi kendisi vererek (ki yerine göre ona bile gerek yok. okuma yazma bilsin ve aşırı basit dört işlemi bilsin yeterli) kenara çıkmalı ya da bu aşağılık sistem değişsin diye elinden geleni ardına koymamalı. devletin gezi parkı direnişi’ni nasıl anlattığına bakar mısınız? gorsel gorsel bu da tivit linki; https://x.com/bencanavaradam/status/1769335461485363339?s=46&t=ut0NCjwZSIYXZZdLMQIqSA *** kamusal tarih koca bir yalanlar silsilesi. allah bilir tarihin önceki dönemlerinde neler döndü de biz şimdi neleri gerçek sanıyoruz. şaka gibi.