geceye bir şiir dizesi bırak

"Ben seni kötüleyemem hiç. Çiçekli bir yol vardı yürüdüm derim. Ayaklarıma diken batsa gül kokundan bahsederim. Ben seni kötüleyemem hiç. Çicekli bir yol vardı yürüdüm derim. Ayaklarıma diken battı ama her ormanda olur böyle şeyler derim"

kendi öz yurdumda ben miyim garip? beni bir köşeye atan utansın eğilmiyor diye kurdu hor görüp, iti el üstünde tutan utansın

sen beni erken unuttun elveda derken unuttun sen sözün varken unuttun ben seni hiç unutmadım.

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim... /Nazım Hikmet/

"sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi" -ismet özel / savaş bitti

"kötü yola düşmüş gecelerden geliyorum kusura bakma gözlerim biraz kirli." -Küçük İskender

Bütün dünya benim olsa gamım gitmez nedendir bu? Tâ ezelden gam türâbiyle yoğrulmuş bir bedendir bu! sultan Selim

Emanet sevdalar taşırken yürek, Rahmet saydığısın gözbebeklerimin. Tut ki bir yağmur sonrası gökyüzü misarim, Ardında hazineler bildiğim gökkuşağımsın Niyet ettiğim yedi iklim duamsın.. Ulan Erto, şiirini de bana zorla yazdırmıştın ya alacağın olsun jsjsjhs Dipnot: kendisi üniversitedeki kankalarımdan biriydi, benim bir şiir (ergenken yazdığım, adına şiir denemeyeck türden olanlardan) dergide yayımlanınca bizim tayfa tutturdu bizim adımıza da yaz diye.. Esrası, Kaanı, Ertanı, Büşrası her biri ayrı dertti be sşljjsls Ertancım umarım Merveciğin de şiirler yazıyordur sana , buradan mutluluklar diliyorum size

"yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana" (bkz: ataol behramoğlu) ruhuma kazıyasım var şu dizeleri

GÖZLERİM Gözlerim, Gözlerim nerde? Şeytan aldı, götürdü; Satamadan getirdi. Gözlerim, Gözlerim nerde? Orhan Veli

"Ne kadar azdır yaşadığımızdan yaşadığımızı sandığımız Söylediklerimizle değil söylemediklerimizle varız" Attilâ İlhan

Bin bıçak var sırtımda Biniyle de adaşsın Her biri hayran sana

aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet beni affet kaybetmek için erken sevmek için çok geç

“kalbime bu gökyüzünü ve kuşları sen soktun, şimdi göğüsümü parçalayarak dışarı çıkıyorlar.“ gökhan inesi

"yapman gereken, sofrada zorla uzandığım ucuz peyniri bana yaklaştırmaktı baba kapıları çarpmak değil pencereleri hiç değil forsa bunca tamah edilen dünyada 8 yıl aynı gömleği giydin baba halbuki sen saçlarını tarardın eskiden nasıl olduklarını sorardın şimdi pek çıkmıyorsun dışarlara çıkma baba, zaten çıkılacak bir dışar kalmadı artık zaten evden gayrısı kalmadı artık sen; elinde kumandan, televizyonunda siyasi partilerin annem içerde öldü baba televizyonun sesini birazcık kısar mısın?"

Bazen aklıma geliyorsun Bazen hiç oralı değilim Geçinip gidiyorum Sen nasılsın be fıstık

(bkz: dize) : dize veya mısra, manzum olarak bilinen yazıların yani şiirlerin her bir satırına verilen isim. başlığa bakıyorum dize"ler" yazmıyor, entrylere bakıyorum döşenmiş şiirler. huff. sizi beyle alalım: (bkz: geceye bir şiir bırak) ya da (bkz: geceye bir dörtlük bırak) dizeme gelecek olursam, "bu karanlık böyle iyi aferin tanrıya"

“beni uzaklaştırmaya çalışırken aklından geçenleri seviyorum kalbinden gövdene yürüyen utangaç karıncayı seviyorum“

OLMAZDI ZATEN Dalgın bir şekilde sahile yürüyordu Heyecanlı ve telaşlıydı Beni görmedi Baktığında bile görmezdi zaten Seslenmek istedim sesim yalnızlığımda boğuldu Sesimin boşlukta yankılanmasından korktum Dokunmak istedim elimi kaldıramadım Dokunsaydım hissetmezdi zaten Sevgimin büyüklüğünden mi korktum Yoksa sevgimin duygusuzluğunda kaybolmasından mı Bilmiyorum Hem sevgimi anlasa ne olacaktı ki Sevmezdi zaten

yalnız ona yar demiştik onda bir şey var demiştik o bizi anlar demiştik böyleymiş kara yazımız

... “Bir kadının çığlıklarından, Kavgalarından korkmamak gerekir. Çünkü. Kadının gidişi sessiz ve asildir.”

Bir gün çok bunalırsan denizin dibinde Yosunlara takılmış gibi soluksuz Sakın unutma gökyüzüne bakmayı Gökyüzü senindir Gökyüzü herkesindir

Herkes gider Ne? Bilmiyor muydun sanki Sevgili kalbim! Neden hala apartman boşluğunun Gün ışığı görmeyen penceresinde Kuş sesleri beklersin.

En azından üç dil bileceksin En azından üç dilde Ana avrat dümdüz gideceksin En azından üç dil Çünkü sen ne tarih ne coğrafya Ne şu ne busun Oğlum Mernus Sen otobüsü kaçırmış bir milletin çocuğusun. serdar kuzuloğlunun yorumuyla

"Nar-ı dil ile sarılmış bir hal ile her daim desturdayım, Göz görmüş gönül sevmiş aşkınla düsturdayım."

ne zamandır ertelediğim her acı, çıt çıkarıyor artık, başlıyor yeni bir ezgi ...

geri gelmemek üzere giden bir şeyin kanat sesleri kalacak yalnız kulaklarında

ben senin en çok bana yansımanı sevdim bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim ben seni sevdim, ben seni sevdim..

sen gelmesen de bu yangın çıkacaktı bir kırlangıç bizi ikiye bölecekti yeni adlar koyacaktık bitkilere son yaz güneşi de çekip gidecekti asmalardan senin kokun da gidecekti unutacaktık.

Ve hayat başlıyordu onun gözlerinde Sözleriyle ölümü getirdiği gibi Olsun önemi yok Keşke diyorduk hep Keşke yalan karışmasaydı sözlerimize Hırsımıza yenik düşmeseydik Olsun önemi yok Yeniden hayat verdik

Ama siz zavallısınız ben de zavallıyım Eskimiş şeylerle avunamıyoruz Domino taşları ve soğuk ikindiler Çiçekli elbiseleriyle yabancı kalabalık Gölgemiz tortop ayakucumuzda Sevinsek de sonunu biliyoruz Borçları kefilleri ve bonoları unutuyorum İkramiyeler bensiz çekiliyor dünyada Daha ilk oturumda suçsuz çıkıyorum Oturup esmer bir kadını kendim için yıkıyorum İyice kurulamıyorum saçlarını Bir bardak şarabı kendim için içiyorum Halbuki geyikli gece ormanda Keskin mavi ve hışırtılı Geyikli geceye geçiyorum Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum...

‘rejisörler senden yana mevsimler ve uçan halılar son sahne sarhoşuyuz belki de hala o filmin sonunda ağlayacaktık galiba gözümüze dünya kaçtı beyazıt da ne meydandı ama’

Birkaç dize bıraksam kim ne der? Kimse bir bok demez. kirpi gibisin çocuk her tarafın diken kim elini uzatsa delik deşik üstelik sen de kan içindesin -Attila İlhan

Bir şair tanırım, Onunki içler acısı, Kalbini asla vermemiş, Çalmışlar, Kalbi eski bir efsanede saklı...

Bağlanmayacaksın öyle bir şeye körü körüne O olmadan yaşayamam demeyeceksin

garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar

Ölüm kadar yalnızım. Unutulmaya yüz tutmuş, eski bir şarkı gibi. Ben bu çağa ait değilim Kemik yaşım, dünyanın var oluşu kadar eski Sanki Ademden önce de var gibiyim. Sakalları tütün, bakışları gece kokan bir adam. Ne bekliyorsun ki benden? Ezberlediğim sokakları, tuttuğum şarkıları Ve yoluna öldüğüm kadınlar, hala içimdeler. Benim adım yalnızlık. Adımı sesli söylesem, o da terk eder beni Tanrının üflediği ruhlardan biriyim Benim bedenim topraktan değil Yalnızlıktan yaratılmış. Bu yüzden ölümden bir farkım yok... Sahi, sen hangi rüyamın ahengi'sin? Mehmet YEL

Tam da bu gece okuduğum bir (bkz: Necip Fazıl) şiirini koymaliyim bu başlığa rastlamisken gorsel Kitap: (bkz: hayati inanç) (bkz: sevgi yukarıdan gelir)

Bilmem neden tutkunum sana Neden yangınım ölesiye Her sabah gözlerimi açınca Neden ilk sen gelirsin aklıma Yaşamaktan önce Neden sensiz soğuk ellerim Şöyle neden İçim üşüyor sensiz her gece...

İki tür nokta var Biri önüne ve ardına bakar, Biri ardına bakmaz, Ardını noktalar.

gülüp eğlenmeliydim, su gibi akmalıydım şu yaşımda, oysa ağır ağır düşünüyorum geleceği... kaç gecem daha böyle huzursuz geçecek? beni felaketler değil düşünmek mahvedecek

Başlıkta bir dize dese de birkaç dizede anlaşalım. Bu yüzden seviyorum seni, bu yüzden değil o kadar neden var ki, o kadar az, böyle olmalı aşk kuşatan, genel, üzgün, müthiş, bayraklarda donanmış, yaslı, yıldızlar gibi çiçek açan, bir öpüş kadar ölçüsüz. Sen gülümse diye.

milf-i şairimizin şu dizesini unutmak namümkün; "genci sikip ağlatacağına, yaşlıyı sikip sevindiricen."