geceye bir şiir dizesi bırak

toz konmasın sakın sana hakkı geçer halkın sana gücenmesin yakın sana uzak senden incinmesin

seninle konuşurken sitare aklıma yıldızlar dökülüyor

desem ki, vakitlerden bir nisan akşamdir.

çocuk güzel anılar gibi hüzünlü hüzünlü şarkılar gibi güzel

sırf aynı şehirde yaşıyoruz diye, yakışır mı onca sokağın ırzına geçmek...

aklıma gelişini seveyim ne güzel darma duman ediyorsun beni

sen vaktinden çok sonra gelen sevdalı bir yağmur gibisin.

"yoruldum, her yol ağzında kendime rastlamaktan."

evet kimsesizdik ama umudumuz vardı üç ev görsek bir şehir sanıyorduk üç güvercin görsek meksika geliyordu aklımıza caddelerde gezmekten hoşlanıyorduk akşamları kadınların kocalarını aramasını seviyorduk sonra şarap içiyorduk kırmızı yahut beyaz bilir bilmez geyikli gece yüzünden

dört yanım puşt zulası, dost yüzlü, dost gülücüklü cıgaramdan yanar. alnım öperler, suskun, hayın, çıyansı. dört yanım puşt zulası, dönerim dönerim çıkmaz. en leylim gecede ölesim tutmuş, etme gel, ay karanlık

gürültüye çıktı aklım pencereden gidiyorsun yüreğimde tavalar tencereler akla küfürler savuran kim bilir kalbe ne der aşkta devrimi anlarım da darbe neden

ben senden önce ölmek isterim gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?

yansın su veren itfaiyenin ?

ben sende yaşıyorum sen bende hüküm sürmektesin (bkz: cahit sıtkı tarancı)

dedim belki de bir yere üzgün üzgün bakmaktır dünya.

''bu sevda biraz nadan biraz da hıçkırık tadı''

sen adını koyamadığım/senin adın kavuşmak olsun

sen yoksun deniz yok yıldızlar arkadaşım. ya bu gece harika bir şeyler olsun yahut bir bomba gibi infilak edecek başım. (bkz: attila ilhan)

yazmak istiyorum sana bildiğim bilmediğim tüm dillerde. önce yazmak sonra kufretmek...

yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli, belini sarmayalı, gözünün içinde durmayalı, aklının aydınlığına sorular sormayalı, dokunmayalı sıcaklığına karnının. yüz yıldır bekliyor beni bir şehirde bir kadın. aynı daldaydık, aynı daldaydık. aynı daldan düşüp ayrıldık. aramızda yüz yıllık zaman, yol yüz yıllık. yüz yıldır alacakaranlıkta koşuyorum ardından.

beyni kara deliktir insanın , kalpte görünür görüntüsü acısıysa tüm vücutta.

(bkz: geceye bir şiir dizesi bırak) (bkz: bir) (bkz: 1) (bkz: tekil)

bi' palyaço neden yalan söylesin

aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma yatakta yatmayı bildiğin kadar sayın tanrıya kalırsa seninle yatmak günah daha neler boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının ben böyle canlı saç görmedim ömrümde her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor bütün kara parçaları için afrika dahil

"ama zaman büyülüdür her yaşantıyı anı yapar" ali lidar

...üşüyorum kapama gözlerini.

sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim  elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara  hayatımız geçiyor gözlerimin önünden  çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz  ''ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz''.  çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere  o gülün yüzü gülmüyor sensiz

üstümü örtmedin, şehir dondu öpmedin, gün hala uyuyor

ben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bilemezsin i̇çimi seninle ısıtıyorum.

ilk defa seninle bütünlendim anliyor musun anladim yaşadığımı her nefes alışta seninle geçtim bütün zamanlardan seninle var oldum eridim seninle bir sonsuz çalkanista

“... ibrâhim, gönlümü put sanıp da kıran kim?” asaf halet çelebi (bkz: ibrahim)

köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme. bakış açım belli oldu yine. geride kalan, ardından bakar gidenlerin. bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim. dağlara çarptım her esişimde. yollara küfrettim her gidişinde.

varım ama gelemiyorum ya yanına...

i̇kimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım

lokman şair senin hayatın yedi kırlangıcın hayatı kadar altısını ardı ardına yaşadın bir kırlangıcın daha var.

gitgide alışıyorum sana hiç bi alışkanlık bu kadar güzel olamaz.

gürültüye çıktı aklım pencereden gidiyorsun yüreğimde tavalar tencereler akla küfürler savuran kim bilir kalbe ne der aşkta devrimi anlarım da darbe neden

uçurumun kenarındayım hızır

artık benden pes.. bu aşkın biletini istediğin gibi kes.. artık gidiyorsun biliyorum git. ama ardında ağlayan bir çift göz, paramparça bir yürek ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan çek silahı daya sırtıma.. titrersem namerdim.. sen vurdun da ben ölmedim mi?

seni bulmaktan önce aramak isterim seni sevmekten önce anlamak isterim seni bir yaşam bitirmek değil de sana hep hep yeniden başlamak isterim

yum gözlerini geçmişindeki zehire kendindeki çivi yazısına artık izin ver

geçip gitmiş günler gelin rakı için sarhoş olun islıkla bir şeyler çalın geberiyorum...

ne orhan ne ferdi kimse bilmez bendeki derdi sen söyle müslüm baba nereden sevdim o zalimi

ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi ne varız ne de yoğuz gerçekte iki lamba gibiyiz iki ayrı yerinden aydınlatan odayı

seni anlatabilsem seni.. yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini...

ben de bu başlığı bulamayınca başka başlıkların altına şiir yazıyordum :) aşkı anılar besliyor düşler kadar bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır. sevgi eskidikçe sevgi..

ben senden önce ölmek isterim. gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?

ben seni severim belki de rabbim buna hazır değil herşeyin güzelini sever o ideal birliktelikler ister seninle benim oturacagimiz cekyata ne ilahi adalet sığar ne de diyalektik.

söylenir ve yarım kalır bütün aşklar yeryüzünde bir kaktüs bol sudan nasıl nasıl çürürse öyle

sevgilerde sevgileri yarınlara bıraktınız çekingen, tutuk, saygılı. bütün yakınlarınız sizi yanlış tanıdı. bitmeyen işler yüzünden (siz böyle olsun istemezdiniz) bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi kalbinizi dolduran duygular kalbinizde kaldı. siz geniş zamanlar umuyordunuz çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. yılların telâşlarda bu kadar çabuk geçeceği aklınıza gelmezdi. gizli bahçenizde açan çiçekler vardı, gecelerde ve yalnız. vermeye az buldunuz yahut vaktiniz olmadı.