Seyyidhan Kömürcü - Üç Dağ
---
spoiler ---
De ki dünya,
ve dağlarına bu kadar üzgün davranan dünya.
Madem bu yağmur bu çamuru anlamıyor artık
Sen dönerken ben bu kahrı bir ağız tadı olarak öneriyorum hayata işte.
Derler ki ruhunda kocaman şüphe,
Kalbinde kara bir lekeyle doğarmış insan.
İnsan
Yani biri diğerini kör kuyularda merdivensiz bırakan.
Aslında giderim.
Giderim
Bu dağ bana büyük,
Şu oda bana geniş,
Bu ev bana dar dediğim zaman
Hiç işe yaramayan o çarşamba
Simsiyah bir kadın.
Bütün çirkin sularımı içen o ağızla kaldım hayatta.
Dünya
Biraz da kaldığım hayattan yazıyorum bu mektubu sana.
Çünkü sen ve hayat
Yarısı gelinen yarısı kalınan bir yermiş
Bunu asla unutma.
De ki dünya,
Geldiğim ya da kaldığım,
Beni tamam eden her neyse onun adına
sana gelmiştim.
Hayatta kaldım yanlışlıkla
Hayatta, ki istesem karmakarışık yağmur da diyebilirdim buna.
Kalbimde en güzel kara leke.
Başını ve sonunu unuttuğum o uzun cümle.
Şehirleri anladım.
Ama anlamadım bu kadar köyü neden gezdirdin yanında?
Bak benim kırk kere fotoğrafım da var kalbimle yan yana.
İşte, burada dağlarım çok üzgün.
Burada hayatı sevme tehlikesi geçirmişim.
Ben burada merak ettiğim uykularını uyumuşum senin.
Simsiyah bir gülü dilim dilim vermişim sana.
Sönen bir ışık,
Biten bir şey gibi bitmiş kalbim.
İnanamadım dünya.
Sen dönerken evine dönüyormuşsun aslında.
Başını ve sonunu unuttum.
Bu yüzden artık her şeyin tam ortasına konuşmalıyız galiba.
Dünya, dünya!
Yalvarırım artık bir gün beni uyandırma.
---
spoiler ---