eski sevgiliden geriye kalanlar

biraz güvensizlik biraz nefret biraz da acı karışık çerez gibi

bir sürü güzel anı, bana kattığı ve şu an büyük ölçüde kişiliğimi oluşturan davranışlar, bir tane fotoğraf, bir de bahçesinde yetiştirdiği gül. herkes böyle güzel hatırlansa keşke, herkesin arkasından iyi ki vardın demek mümkün olsa.

onu sevdiğim kadar ona hasret kalmayı, özlemeyi de sevdim sözlük. hayır anlamıyorum herkesin sevdiği hata yapıyorsa, terkediyorsa bu kadar hata yapan insan nerede ? insan gibi seveceksin kardeş. ayrıldıktan sonra laf etmeyeceksiniz. ne oldu o uğruna öldüğünüz kişilere bir günde nefret eder mi oldunuz ? bırakın bu ayakları. her gördüğünüz kişiyi ona benzettiniz. belki arar diye telefon elinizde gezdiniz. belkide pişman oldunuz , gurur yapıp arayıp söylemediniz onu ne kadar sevdiğinizi. seven adam unutur mu kardeş ? seven adam vaz geçer mi ? yaşamadık mı sanıyorsunuz o kalple beynin savaşını ? bir yandan keşke şimdi karşımda olsa sarılsam doya doya derken yaptıkları aklımıza gelmedi mi sanıyorsunuz ?

doğum günümün yaklaştığı zamanlar da sabah'ın 4ünde kalkıp sayfalarca yazdığı bi defter var.

bir galeri dolusu acı veren fotoğraf

gülüşü

elleriyle okşadığı sevdiği saçlarım.

3 5 cilet yarası çal keke çal

sadece özlem ve sevmek

ben.

bedeni dışında hiçbir şeyini almadı ki. hediyeleri, cümleleri, gülümsemesi, sesi, bakışı, kalın çerçeveli gözlüğü, saçları. ve veda ederken ciğerlerime hapsettiğim kokusu. nefes alırken korkuyorum artık olur da kokusunu kaybedersem diye..

kitapları,gömlekleri,sweetleri kaldı.yarım şişede parfümü kalmıştı.he bir de serçe parmağına taktığı yüzüğü kaldı.aynı zamanda mutluluğu kaldı,heyecanı,acısı,üzüntüsü kaldı.kendisi siktir olup gitti

üstünde isimlerimizin olduğu onlarca bilet, bilgisayarın bi köşesine saklanmış sayısız fotograf/gif, bir sürü anı, tecrübeler, kalp kırıklıkları...

hiçbir şey. eski sevgilim olmadı hiç. bende yeni veya eski diye bir kategorizasyon da bu yüzden olmadı. iyikilerim arasında yerini üst sıralarda koruyan nadir şeylerdendir bu.

aşure kavanozu, anahtarlık, fakat müzeyyen bu derin bir tutku nun kitabı

yanık ciğer kokusu

eski sevgiliden geriye kalanlar değildir o ,çünkü eski sevgiliden geriye kalmayanlar vardır... çünkü geride imin timin kalmaz be sözlük.

playstation 4

koskoca dört sene..

ne demişler: (bkz: yalnız hayıran kaldı boş kalan çerçevede)

tecrübe

birbirimizden habersiz aynı hediyeyi almıştık birimize. bir tek o kaldı zaten.

kalp ritim bozukluğu.stresten dökülmeye yüz tutmuş saçlar ve bi adet yanmış ciğer

balıklı kolyem. "balık hafızalı güzelim" diye severdi. öyle. geldi, geçti. bitti.

parfümünü vermişti bana arada sıkıp arka fonda gidiyorum kokun hala üzerimde çalıyor

anılar... bazen tebessüm etme sebebi , bazense içimde tufanlar kopmasına sebep olan anılar... ve birkaç damla gözyaşı...

boynuzlarım

cem karaca'nın dediği gibi "ve işte arta kalan bir avuç anı şimdi"

atılmaya kıyılamayan kirpik edit: attım.

kurumuş bir gül

eski sevgilim yok

deri eldivenleri kaldı sözlük. annesinin eldivenleriydi ama ona da oluyordu. kadın eldiveni gibi de görünmüyordu zaten. kenarları sökülmüştü bi kenarını lacivert bi kenarını yeşil iplikle dikmiştim. görünce dikiş yeteneğime hayran olmuş ellerimden öpmüştü. neyse sözlük, ben bir sigara yakayım.

saçlarım. uzun saç sevmem pek. kaç kere kestirmeyi düşündüm ama aklıma bana gülerek söylediği şeyler geliyor. kıyamıyorum. saçlarım uzun kalacak. belki bir gün karşılaşırız, belli mi olur?

korkularım, güvensizliğim bi de tshirtü...

(bkz: tecrübe) (bkz: olgunluk) (bkz: anılar) aradan uzun zamanlar geçtikten sonra bunlara ek olarak. (bkz: ufak bir tebessüm)

bana yazdığı özel satırlar.. ayrıldıktan sonra hiç okumadım atmaya ve yakmaya da içim el vermiyor. insan bu kadar güzel anlattığı kişiyi terk eder mi be..

bi gömlek bi kazak kızkardeşime aldığı şal bide onun gözyaşlarının aktığı ceketim

ehliyetimi ilk aldığımda adettendir diyerek ısırmıştı. ondan bana geriye kalan tek şey ısırık. .

aldığı kıyafetler, onların içinde olduğu hediye paketleri, her uzun mesajın kağıda geçirilmiş hali, doğum günü için baya uğraştığım bir şiir defteri, beraber güldüğümüz bir kaç fotoğraf, manevi değeri ölçülemeyecek bir sürü anı, pişmanlık, kavuşma arzusu, bir yanmış ciğer, bir de aklıma her geldiğinde sıkışan kalbim. çok değil sadece bunlar kaldı

üzerinde mal:) yazan post it

sinema bileti. saklayacağımi bildiği için hep bana verirdi sakla derdi. çocuklarımıza anlatırız demişti :p

paçalı don 😂😂😂

bebeklik halinin fotoğrafı. oysa ne kadar masum, ne kadar güzel gülüyor fotoğrafta.

yıldız tilbe

kapşonlu hırkasını istemiştim bi keresinde cimri herif vermemişti,verseydi o hırka diyebilirdim belki

bir sürü anıları kaldı, sürekli aklımdalar. bu şehrin sokakları her yer onu tanıyor, onun dışına çıkamıyorum. odama hiç gelmedi ama duvarlarım bile onu tanıyorlar her gece anlatıyorlar.

"elem keder" bizimle mahşere gider herhalde

ondan kalma bi şey yok bende de sürmeden çakı alıp adını yazdırmıştım onu ne yaptı diye merak ediyorum