eski sevgiliden geriye kalanlar

mesela; (bkz: terastaki havlu)

allah'ı belayı katılmış gelen mesajları

ilk ve son defa beraber binilen şehirler arası otobüs bileti.

çorap. bir çok şey kaldı ama en önemlisi çorap. bizim dingil ayaklarını ıslatmıştı, gittik migrostan çorap aldık, eskilerini de atmak istemedi poşete sardı, biraz cimriydi sağolsun, dedim tamam yıkayayım yok dedi olmaz neyse bi şekilde aldım akşam eve gittim mesaj attı ıslak kalınca çoraplar kokmuş olabilir diye sorun yok dedim bir çıkardım posetten öyle bir koku yok... bizimkinin ayakları feci kokuyormuş makinaya attım hemen, meğer ıslak onlar kokabilir derken durumu kurtarmaya çalışıyormuş. size yemin ederim yıkandıktan sonra bile kokuyodu. ben de tabi çok seviyorum ya sevgilimi olsun dedim bi poşetin içinde sakladım veririm diye farklı şehirlerdeyiz bi de hemen veremedim. e sonra ayrıldık işte, böyle anlatırken kokusu burnuma geliyo. hala saklıyorum ne kadar iğrenç bi insan olduğunu hatırlayıp ona geri dönmemek için. keşke yalnız bunun için terk etseydim seni...

ben varım. yetmez mi?

5 adet çorap sadece bir tanesi yaşıyor, bir adet powerbank kendisi mefta şu an, bir çift 3d gözlük kırılmıştı en son. kısaca hiçbir şey. bir de ben eski ben değilim, eskinin ardından. edit: yeni aklıma geldi, bir kupa almıştı ikimizin isimlerinin yazdığı. isimleri kazıdım üstünden ve şu an kullanmaya devam ediyorum, çünkü sağlam kupaydı atmaya kıyamadım.

kadrajtan kaçmaya çalıştığı fotoğraflarımız.

zorla büyümüş yaşlar, delik deşik ciğerler, acı veren manzarasız banklar, soğuk kalpler, ve kenarlarından çengelle yukarı tutturulup gülücük saçan dudaklar bıraktı. ve boş sigara paketleri

hiçbir şey. valla ya ben çok düz yaşıyorum ya da amk hayatı çok pahalı. bir kilo domat olmuş 5 tl, her şey ateş fiyatı.

adlarımızın kalp içinde yazdığı duvar.. şimdi başkasıyla başka bi duvara yazı yazmışlar.. koydu.

ben kaldım. o gitti ben kaldım.

sigara ve sarkilar

bir demet artık kimseye güvenmeme şeysi

çocukluk fotoğrafı kaldı bende. ileri de kızımız böyle olacak diye hayaller kurardım o fotoğrafa bakarak. şimdi yıkılan hayallerimi görüyorum.

ulan çocuk da çene gamzesi var diye aylardır çenemi bastırarak gamze yaptım oraya amk her aynaya baktığımda aklıma geliyor gitmiyorda geri amk gamzesi

dudağımdaki dikiş izi, silah dövmem, travmaya bağlı psikolojik sıkıntı, bizim şarkımız dediğimiz iki şarkı, göğsümde uyurken çekilmiş fotoğrafımız.

bana tişört ve gömlek almıştı, nasıl bir akılsa xl. adama m almış. neyse geçen kış biraz sert geçti odun kömür de pahalı yani.. iyi ısıtmıştı

birçok sey, kalmadi aslinda ben biraktim belki korkaklik belki hüzün belki bilmem ne adi yok bu duygunun lakin eski sevgiliden. belkide ne varsa eskide vardir belkide yoktur. ver şu sigarayi.

her gece tavanla başbaşa bıraktı. gecenin karanlığına yakılan sigarayı, artık bakılamayan kendimi en son mutlu hatırladığım fotoğrafları bıraktı ardından. geçtiğimiz yollarda yalnız başıma bıraktı. ve her yalnız kalışımda kendini hatırlattı bana.

ilmihal kalmıştı galiba kuran kursu çıkışı gözüne tesbih boncuğu attıydım aklı gittiydi bayadır yalnızım ama hafızam kuvvetlidir

ıvır zıvır vardır illa ki ama ondan geriye kalan en büyük şey, hayal kırıklıkları.

hiçbir şey kalmasın.size bir abi , kardeş tavsiyesi.ne kalirsa elinizde o kadar cok hatirlarsiniz.bilirim esyalari atmanin ne kadar zor oldugunu.ama inanin bana esyalari atarken hungur hungur agladigimi bilirim ve zamanla atmamin yararli oldugunu cok iyi hatirlarim.ozet olarak ; geçmiş geçmişte kalmasaydi şuan bi değeri vardi.ne var ne yok atın

sorun da orda zaten geriye kalanlarında bir önemi olmuyor sadece arkasından bakakalıyorsun. sen hiç kendi arkandan bakakaldın mı?

tabiki de fotoğraflar. ayrıca tokası bileğimdedir sürekli. bana aldığı eşyaları falan sürekli kullandığımdan bi müddet sonra onlar eskiyecektir. bi de saç teli var. küçük bi kutuda. başka bişey yok. keşke olsa.

isimlerimizin yazdığı gümüş bir anahtarlık hediye etmişti.ayrıldıktan sonra onun ismi çıkarıp kullanmaya devam etmiştim :)

onedrive'da saklanmakta olan fotoğraflar.

yol beni yarı yolda bırakıp gitti. ben de yolun ortasında kaldım

bi tane kolye gibi bişey hediye etmişti.üzerinde arapça birşeyler yazıyordu.ne anlama geldiğini sordum.fethullah gülenin duasıymış.şuan evde bir yerde ama bulamıyorum.her an gözaltına alınabilirim :(

cevap veriyorum, yaramın başı

d klasöründe bulunan 113 mb şık klasör.

darmadağan olmuş bir hayat bıraktı geriye. bölünüp bölünüp bir araya gelmişliğimiz var. allah var çok seviyodum hayatıma ona odaklamıştım. yüzüne bakmaya doyamazdım. sayesınde kedi sevdım kedi sahiplendım. beraber almıştık zaten bi o var bebeğim benim iyiki almısım. somut nesnelerin hepsini kırdım yırttım attım. 2000 kusur fotograf vardı pc de. dursun dıyodum bakarım arada ama öyle soğuttukı kendın den öyle nefret ettırdı kı. ne sevgı kaldı ıcımde ne en kucuk bi kıpırtı. alayını sildim attım. allah belanı bersın pınar. yasattıklarını yaşamadan ölme emi.

eski sevgilim yok.

eski sevgilimden kalan bişey yok da ben onda kaldım . ne yapacağımı hiç bilmiyorum...

bende değilde onda tokam var bileğimde taşıdığım, hala da yeni fotoğraflarında bileğinde gördükçe kahroluyorum.demin entryden bişeyler okuyodu, bunu görüyosan bokunu yim dön

daha iyi ayağa kalkmış bir ben var he bide ufak tefek birkaç parça bi şey

hatıralar,yaşanmışlıklar başka bişey yok nerdeyse. bi de onunla beraber aldığımız bir kolye. somut olarak bi aşktan geriye sadece bir kolye. hatıralara kimse değer biçemez zaten. ama onu bana hatırlatan tek şeyin 15 liralık bir kolye olması işte bu gerçekten canınızı acıtıyo. istese canınızı vericeğiniz kişiyi hatırlatan kıçı kırık bi kolye. aslında bunlarda saçma aşktan (eski sevgili tabirini o kişi için hoş bulmuyorum) geriye hiçbir şey kalmaz. enkazın içinde bir tabloyu aramaya benzer. o enkaz size o tabloyu hatırlatır ama o bütün enkaz o tablo bile etmez.

atmamanız hata

aslında birçok şey var. en önemlilerden biri aylak adam kitabı. ve -da -de yazımını öğretmişti bu konuda pek bir dikkatlidir, neyse ben yanlış yazmaya devam edeyim.

başka biriyle evlendiğini gözüme sokmak için gönderdiği düğün davetiyesi. bunlar da akrabayla ilişki yaşamanın cilveleri işte.

kurabiye kutusu. fatura dekont falan koyuyorum içine

bana şiiri sevdirmişti. daha doğrusu onu severken şiiri sevmiştim. onunla beraber. o gitti. bana şiirler kaldı

koca bi hiç ?

ağız dolusu küfür ne güzel sövüyorum duysa gururlanırdı

resimli bir kupa ve peluş arı maya

çürümüş ciğer

birkaç sümüklü peçete iki tişört bir tutam saç ve son olarak onlarca güzel anı