cahit zarifoğlu

asıl marifet buluttaydı ama herkes yağmura şiir yazdı

“olacak olandan kaçınamazsın. o yüzden hiç bastırma kendini. baskılama. çünkü insan, bastırdığı duygunun esiri olur.”

bana hissettirdiklerini seviyorum sanki her şey mümkünmüş gibi sanki yaşamaya değermiş gibi

bir şey söylemedi,
 ben de nasıl devam edeceğimi bilemedim.
 birbirimizle içimizden konuştuk..

"dostum üşüyorum dedin üşüme. korkuyorum, korkma. kaçıyorum, kaçma. ürperiyorum düşünceden, ürper." - menziller

"içimden, çocukça bir duruşla 'büyüklere küsüm' demek geçti."

neden böyle oluyorum, neden hep içime bir şeyler doldurabilmek ve içimden bir şeyler çıkarabilmek için ağlamaya benzer ıslak gülümseyişler?

telaşla kendimi arıyorum bir başka şey var olmayınca kendimin var olduğuna inanamıyorum.

Cahit Zarifoğlu'nun 'Bir isim tahlili' videosu ACZ. - bu videoyu kim bilir kaç kez izledim, isim tahlili diyaloğu mükemmel.

durdurun gece hücumlarını ; artık aşk, insan kalbine sığmıyor..

bazen var'ı anlarsın,yok ile...

bitti o şiir, başka mısra gerekmez.

(#2003379) ..................

bugün ölümünün 31. sene-i devriyesidir. "sabah kahvaltıda, çay kaşıklarının sesi birbirine karışıyorsa; bu 'mutluluğun' sesidir. ve anneniz karşınızda oturuyorsa, oturduğunuz yer tam olarak 'cennettir'. gülerek karşılayın,gülle karşılayın eşlerinizi. çocukları sevin. dünya ölümlü dünyadır." diyerek insanlığa güzel bir nasihatte bulunmuştur. pankreas kanseri olduğunu öğrendikten bir süre sonra ölümünün de yaklaşmasının verdiği hüzünle, ona refakat eden erdem bayazıt'ın elini tutarak "erdem" der, "kırlarda çiçekler artık bensiz açacak" (bkz: zarif bir insan geçti bu dünyadan)

“bütün büyük anlar yalnızlıktan yontuldu” sevinçten ağlayacaktım neredeyse. var birileri, doğrulardan haberdar olan insanlar vardı hep. biliyordum. yalnızlık hakkında okuduğum en haklı tespitti bu.

"kuşlara takılıp gidiyor aklım."

kanatları varmış kalbin; sevince uçar, sevilmeyince göçermiş.

der misin ki bir gün; "i̇nşallah çok bekletmedim seni.." cahit zarifoğlu

öyle tütüyorsun ki gözümde, hamdolsun hasret çekiyorum..

ölümün gerçekliği en çok sende iken canımı yakıyor. ruhumu çiviliyor sanki şiirlerin. 'erkenden aşındırır aşkını odaların köşelerine zamansız oturur duyarsa bir çocuğun oyundan çağrıldığını başının her seferinde döndüğü kumarı gönlünü bir tarzla kurularken kazanır anlarsa yenilen bir kadının darda kaldığını kendi kendine ardaşak kaçağı arada bir bakınır ne yaptığına süresiz kapılır tablolara yangelir ve oturdu mu bir masaya hakkını verir çay içmenin bu adam kitapların uçlarına çizilmiş itilmiş resim korkmadan yaşar tebessüm gösterir ağır başıyla nöbet alır dağdan kaçar şehri çevirir ve bırakır gönlünü bir tazı sıçramasına erkenden aşındırır aşkını anlamaz bir kadının süresiz kapılıp yangeldiği tablolara severek tebessüm attığını ağır başıyla kopar dağdan nöbet alır şehri devirir.

"nereye kadar kendinden kaçabilirsiniz. ya bir daha geri dönemezsen…"❤

--- spoiler --- aklımdan çıkmıyorsun dedim. başka türlüsünü yorgunum anlatmaya. --- spoiler ---

(bkz: yedi güzel adam ) "bana hissettirdiklerini seviyorum. sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki, yaşamaya değermiş gibi."

şiirlerini birbirinden ayırmak istemiyorum hepsi çok kıymetli aslında ama en sevdiğim şiiri sanırım en çok bilinen yedi güzel adam şiiridir. .. yedi adam biri bir gün bir aşk bir gün gereğini belledi ölüm girse koynuna ayırmaz aşkı yanından'

değerinin anlaşıldığını düşünmüyorum. zarifoğlu esasen fikir adamıdır. bunu da şairliği ile yüceltir. ancak her nedense sadece şiirleri konuşulur. (bu ayarsızlığı icra eden insanlar, muhtemelen atsız'ın da sadece fikirlerini konuşup şiirlerini es geçiyorlar. aman ha zahmet etmeyin, herkesin sadece bir yönüne odaklanın.) ayrıca; zarifoğlu'nun ismet özel'de yarattığı etkiye tavım. (ki bununla alakalı birkaç karalamam mevcut. daha oturaklı bir zamanda konusu geçerse belki paylaşırım.) edebi anlamda öyle bir yoldan çekip almış ki onu, detaylıca inceleyince daha bi' hayretle irkiliyorum. keza kendisinde de necip fazıl'ın tesiri büyüktür. yaşamak'tan bir alıntıyla; "necip fazılı onbeş-yirmi dakika dinleyen biri kendi dünyasının ne kadar küçük, değersiz olduğunu derin derin anlar. sohbetlerin, büyüklerin dizlerinin dibinde oturmanın neler ifade ettiğini anlıyorum. tasavvuftaki sohbet medeniyetini anlıyorum." . not: "ortam, ya da o ortamın görüntüleri belirince, gerçek ya da yapay sarasıyla debelendiğimiz hatıralarımıza bir çare bulmalıyız."

1 Temmuz 1940 / 7 Haziran 1987 tarihleri arasında yaşamış yazar, şair, fikir adamı. yedi güzel adam'dan bir tanesi. Huzur içinde yatsın. "Yine de biri çıkıp nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. Kederli olduğum da söylenemez zaten. Buna sebep de yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felaket geçirenlerim var. Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki kalbimi tanıyanlar yok." (bkz: yaşamak)

bu adamı çok seviyorum.. kabuklu ama kendiliğinden doğal olan kaleminden tutun, ismet özel'e kattığı her şeye dair; koca bir yazım var. hala da ara ara devam ediyorum o yazıya. hiç bitmeyecek gibi. sonumuz hayrolsun. en güzel adamsın vesselam! . bu şiiri sana armağan ediyorum; --- spoiler --- ben de isterdim şüphesiz çiçek koparmak olsun bütün günahı ellerimin olmadı işte dağıttım kendimi ayaklarımdan saçlarıma varıncaya dek neyim varsa dudaklarımı güzel şarkılar eskitti ve aldı gitti ayaklarımı kalabalık sokaklar --- spoiler ---

Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak... Rahmetle ve özlemle anıyoruz.

Hem "Bana hissettirdiklerini Seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi." deyișindeki Sevme hissini hem de "Bu duyguları yapayalnız yaşamak çocuk kalbime ağır geldi" cümlesindeki hüznü en derinlerimde paylaştığım 1 Temmuz doğumlu zarif insandır. Doğum günü kutlu olsundur.

Seçkin bir kimse değilim İsmimin baş harfleri acz tutuyor Bağışlamanı dilerim Sana zorsa bırak yanayım Kolaysa esirgeme . . Şu mütevaziliği mumla arar olduk. Adının 3 kelime değil 3 harf olduğunu içine sindirmiș, sindirmiș de af istermiş. Kimse kimseyi affedecek kadar büyük değildir derim lâkin varsa böyle bișey eğer, dilerim sen affedilmișsindir Zarifoğlu (bkz: Sultan Şiiri )

(bkz: Abdurrahman Cahit Zarifoğlu ) Baş harflerinden ortaya acz kelimesi oluşur. bir isim tahlili Seçkin bir kimse değilim İsmimin baş harfleri acz tutuyor Bağışlamanı dilerim der Sultan şiirinde. şiir

Cahit Zarifoğlu'nunda dediği gibi "Bize, sözlerimizden çok yüreğimizden anlayan gerek." Anlatsak herkes anlar zaten önemli olan anlatmadan anlayabilmek, hissedebilmektir.

“Özlemek,ne derin bir duygu böyle.. Özlemek,ne uzun bir mesafe.”

"Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim..." sözünün sahibiymiş. İmkanım olsa da sorsam "Üstat ne gördünüz de nefret ettiniz" diye. Bugünleri görse ne dermiş o da ayrı bir merak konusu.

''Kalbinizi ve sesinizi yumuşatın''

1940-1987 yılları arasında yaşamış olan büyük şair. ve galiba bu çağı en iyi anlayan ve midesi bir türlü almayan insan. ruhu huzurla dolsun. kendisiyle ilgili tek sevindiğim şey, bu kadar iğrenç bir yere fazla katlanmayıp 47 yaşında vefat etmiş olması. ve kendisinin en meşhur cümlesi; "ben bu çağdan etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ettim." (bkz: yemen'de 85 bin çocuğun açlıktan ölmesi)

Mektuplar kitabında eşi Berat Hanım'a yazdığı bir mektup vardı. Üstünden çok zaman geçse de unutamadığım mektuptur. Madridli abimizin de dediği gibi bu çağı en iyi anlayan şairimizdir. "Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye. Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez. Acaba anlatabiliyor muyum?"

Zarif adammış. Zariflere zalım Dünya daha da zalım gelir. Bir zamanın TRT dizisi olan yedi güzel adam ile bu kişileri daha iyi tanıma imkanımız oldu.

çok geçmeyecek aradan şöyle diyeceğim bulutlar açmadı mavi gök orda mı?

''Ben kızlara değil buzlara yazıyorum. Ben buzdağının şiiri yazıyorum. Herkes buzdağının görünen kısmının şiirini yazar ya ben görünmeyen kısmının şiirini yazmaya çalışıyorum.'' (bkz: yedi güzel adam)

Zarifoğlu ekledi: Ağlamak ki; zekatıdır tüm anlatamadıklarımızın.

--- spoiler --- seçkin bir kimse değilim ismimin baş harfleri acz tutuyor bağışlamanı dilerim sana zorsa bırak yanayım kolaysa esirgeme hayat bir boş rüyaymış geçen ibadetler özürlü eski günahlar dipdiri seçkin bir kimse değilim ismimin baş harflerinde kimliğim bağışlanmamı dilerim sana zorsa yanmaya razıyım kolaysa affı esirgeme hayat boş geçti geri kalan korkulu her adımım dolu olsa işe yaramaz katında biliyorum bağışlanmamı diliyorum --- spoiler --- not: (#2379826)

seçkin bir kimse değilim. ismimin baş harfleri acz tutuyor. bağışlamanı dilerim. vefat yıl dönümü vesilesiyle tekrar analım.

vefatı sonrası, ismet özel şu yazıyı kaleme almıştır. zarifoğlu'nu özel'den dinlemek için birebirdir; (bkz: şairi öldüren rejim)