boşanmak

benim başıma gelmez diye düşünülen, başkasınınki anlatılırken tahtaya vurulan, sürecinde ve sonrasında hiç kimsenin ve hiçbir şeyin teselli edemediği bir yeniden başlayış. son değil. kendine yakıştıramama, başarısızlık hissi, acabalar, keşkeler havada uçuşmaya başlar boşanma süresinde. bir bakmışsın "budur" dediğin adam yabancı olup çıkmış.

görücü usulü nün sonucu benim gözümde. yakın bir tarihte annem ile babamın uygulayacağı eylem. nedense hiç manevi hissiyatım yok bu olayda. hee çoluk çocuk olunca en bomba problem, anneyle mi babayla mı kalıcan ? çık bakalım çıkabilirsen işin içinden.

onu bunu bilmem de hukuki boyutu çok teferruatlı. (bkz: medeni hukuk)

olan çocuğa oluyo diye boşuna demiyorlar olan hep bana oldu

hatanin farkina varilip kurtulmak

genelde çocukların zarar gördüğü olay binbir tasa yok nafakası yok osu

ben evlenirsem boşanmam diyenleri anlamıyorum amk diğerleri boşanırım dedi de mi boşandı "aşkım şimdi senle evleniriz iki üç çocuk yaparız sen benim hayatımın içine sıçarsın, sonra boşanırız çocuklar sende kalır, pişman olursun eskisi gibi olamayız, çocuklar da mahvolur biz de..." diye bir konuşma olabilir mi amk kimse yola boşanıcaz diye çıkmıyor ama hayat...

her yönüyle çok zor birşey. toplumsal,ailesel baskı yüzünden boşanamayan tanıdığım insanlar var. yaşamadığım için pek yorum yapamam ama çok zor olduğunu düşünüyorum

boşa almak diye bi ben mi okudum ?

annem depresyona girmisti 10senedir ilac kullaniyo pekte iyi olmasa gerek. ayrica hem babamla iletisim kurmak istemedi hemde paraya ihtiyacimiz vardi. nafaka konusunda babamla tartisirdim surekli

öyle dedikleri gibi 3 kere boş ol demekle olan bir iş değildir. 3 aylık bir işlemdir. boşanmaya karar veren çift 3 ay ayrı yaşar, her ay buluşturulup kararlarının değiştirilip değiştirilmediği sorulur. 3 ay sonunda boşanma kararı alındıysa boşanılabilir.

anne babaya zor geliyor olabilir. ama çocuklar için çok daha zor. 20 senenin tükenişini gözlerimle gördüm ben. " biz de zorlanıyoruz sizin kadar ama anlaşamıyoruz işte." diyorlar avuturcasına. ama avutulmuyor işte. nereniz zorlanıyor diye sorguluyor insan. biliyorsun belki ayrıldıklarında daha iyi olacak herşey ama yediremiyorsun.

evlenmek kadar doğal bir eylemdir (bkz: boş ol boş ol boş ol)

annem babam değil ancak bizim ailemizi etkileyen ayrılıklar oldu ve psikolojik çöküntüler. bunlar annem ve babama boktan bi şekilde yansıdı sonuç olarak bizden çıkardılar ve ben buna sebep olan o dengesizlere hakkımı helal etmek istemiyorum arkadaşlar yanlış yaptığımı düşünmüyorum.

boşanmak ahh keşkee .d

en çok yaşandığı dönemdeyiz. hiç kimse bir diğerine ait hissetmiyor kendini. ve işin kötü tarafı; aslında kendini kendine de ait hissetmiyor. evlilik gibi bir müessese bile karşılıklı çıkar ilişkisi üzerinden yürüyor. (bkz: para)

eskiden boşanan aile görünce şaşırırdım ben. o kadar uzaktım konuya. hala da uzağım. bizim memlekette boşanan yok amına koyim.

annemin hayatı boyunca verdiği en iyi karar babamdan boşanmak, zira ben o adamla yaşasam katil olurdum.

anneme sürekli yalvardığım şey yav yeter biz sürekli sizin tartışmalarınıza ortak olmak zorunda mıyız

annemle babamın bu akşam aldıkları karardır. aslında bunu 20-25yıl önce gerçekleştirmeleri gerekirdi. hayatta herkes başarabilicek diye bir.kaide yok. herseyin sonu da değil. kendinize güvenemiyorsanız ve karşınızdaki insanın hayatını zulme çevirmemek için evlenmeye yanaşmayın. mesela ben. ne iyi bir baba olabilirim ne de iyi bir eş.

başarısızlık hissi

ben bununla bir ömür geçiririm dediğin insana tahammül edemediğinde bir gün bile geçmeyeceğini anlamak

bir diğer toplum baskısıdır. boşanan biri bunu daha iyi açıklayabilir. ben kıyısından dönmüştüm. nasıl bir baskı? elbette önce yapma, etme denir orası zaten allah kerim. ama eğer karşı taraf da boşanmak istiyorsa işte bir anda herkes boşanma avukatı kesilir başına. nafakadan, tazminata, yoksulluk maaşından, iştirak nafakasına, varsa çocuğun velayeti, görüşme günleri vs vs hepsinden bir akıl verilir, bir örnek verilir, gerekirse dilekçe dahi yazılır, her şeyin pahası çıkılır. ben mesela, nafaka da tazminat da istemiyorum çocukların masraflarını ödesin yeter dedim diye bir güney kutbundaki penguenlerin aramadığı kalmadı. zaten mimliyim, düğünsüz (bedava) evlenmişim, hem tazminat hem nafaka üzerine altın almalıymışım. enayi miymişim ben? herkeşşşler şu kadar nafaka alıyormuş, o kadar tazminat alıyormuş, bedavaya boşanılır mıymış? ya o an hissettiğim mide bulantısının tarifi yok, gerçekten. bedava ne demek ya? benim değerim maddiyat mıymış yani, manevi değerim hiç mi yokmuş? önemli olan bana nasıl davrandığı değil de bana harcadığı para mıymış yani? beyaz eşya mıyım lan ben? bi şeylerin bedelini ödeyecekse (ki kesinlikle ben haklıydım) parayla ödemesini istemem ben hiçbir zaman, sana haksızlık yaptım dese bana yeterli. bunu söylüyorum diye en büyük enayi seçildim. belki de haklılar. hadi onu atlattık diyelim (ki atlatılmıyor) bu sefer yeniden evlen, daha gençsin diye başlandı. daha boşanmamışım, yeniden evlenecekmişim. bi daha evlenecek kadar manyak değilim dedim diye çıldırdı millet. erkeksiz yaşanır mıymış, errrkek lazımmış hele benim yaşımda, erkeksiz? dul? hayır, hepsinde de adam yanaşmasın diye kronik baş ağrısı var, neyin arzusu bu? sanki kadın, erkeksiz nefes alamazmış gibi bir dayatma var ki allah allah. velhasıl kelam, bu toplumda boşanmak zor, boşanırsan da zor. zaten mahkeme hemen de boşamıyor, tabii anlaşmalılar daha kolay oluyormuş, nafaka ve tazminatta anlaşılırsa önceden. bir de bunu anlaşamayanını düşün, yıllar sürer o mahkeme, kafayı yiyordur insanlar, ne kavgalar ne kavgalar. sen istemesen de toplum sana istettirmeye çalışır, sen medenice ayrılmak istesen toplum seni düşman eder. tabii genelleme yapmıyorum ama çoğunluk böyle. bir de tabii boşananlardan dinlemek lazım. gerçi genelde erkekler dertli bu konuda, ödemek zorunda kaldıkları paralar nedeniyle. erkeğe para üzerinden baskı yapılıyor, kadına dul damgası üzerinden. zor iş, allah kolaylık versin iki tarafa da. varsa çocuklara da.

Son yıllarda iyice evliliklere göre boşanmalar daha çok arttı. Sebebi ise tamamen gösteriş için yapılan evlilikler, yapılan borçlar, yapılan onlarca gereksiz harcamalar. Evlendim demek için evlenen insanlar var. Siz aile kurmak için evlenmiyorsunuz ki. Cinsellik, eşe dosta atılacak hava, dizilecek birbirinden pahalı eşyalar... Siz bunlarla evlendiğiniz için boşanıyorsunuz. Genelleme yaparak konuştum yanlış anlaşılmasın.

Çocuklarını düşündükleri için boşanmayan anne babalar aslında çocuk için iyi bir şey yapmadıklarının farkında olsalar keşke. Çocuğu huzursuz bir ortama mahkum ediyorlar. Çocukları agresif olunca da "neden böyle" diye yakınıyorlar. Çocuk huzur mu görmüş ki evinde. Sevgiyle büyümemiş ki sevgi pıtırcığı olsun, tabi agresif olacak. Sonra ebeveynler "senin için katlanıyorum" çığırtkanlığı yapıyorlar. Aga katlanma. Bunu çocuğun yüzüne vuracaksan katlanma. Siz katlanıyosunuz, çocuk da size katlanıyor zaten. Çocuk her gün beş karış suratlara katlanıyor, annesinin babasının mutsuzluğuna katlanıyor her gün. Tamam ayrı anne baba da çocuk açısından çok kötü bir yıkım farkındayım ama evliyken doğru düzgün anlaşıp çocuğa huzurlu bir ortam sağlayamıyorsanız ayrılın, çocuğa da eziyet etmeyin kendinize de.

Yaklaşık 9 gündür olan birlikteliğimizi bugün aldığımız ortak bir kararla ayrılmaya karar verdik. Bu kararı alırken çok zorlandık ama uyuşamadık. 2.eşim olmasına rağmen ilk aşkım, tek aşkım dı o benim. Seni çok seviyorum kendine iyi bak. Ben senin her zaman yan mahallende olucam güzel gözlüm kendine iyi bak... Bir gün aşklar biter hatıralar kalır....

Evlilik kadar kutsal bir müessese "bence"

Yargıtay sebepsiz yere eşiyle sevişmeyen erkeği tam kusurlu bulmuş. 1-) Cinsel seks yapıp yapmama özgürlüğümüze karışmaya ne hakkınız var? 2-) Kadın tam kusurlu bulunsaydı ülke ayağa kalkardı. 3-) #çükümedokunma

Gerçekten emsal karar niteliğinde olmuş bunca mevzunun arasında tebrik ediyorum oyna devam

(#4021923) İlahi adalet yerini buldu sonunda. Kocasını reddeden kadına melekler lanet eder derken iyiydi. Elbette bu devran size de dönecekti eRRkeklerrr. Oh olmuş. (bkz: asdfghjklşi)

yakın tarihte kuzenim boşanmış. sülale kızı suçlu bulup darağacına gönderecek nerdeyse hahshd. hayır, bi kere niye ve nasıl boşandıkları belli değil ama suçu kadına atmışlar bile. tek celsede boşanmışlar ama boşanmayı kocası istemiş, bunlar çok yalvarmış ama adam kabul etmemiş. bi kere tek celsede boşanma için iki tarafın da anlaşmış olması gerek. yani biri birine yalvar yakar durum varsa yani bir taraf istemiyorsa o iş zor. ki ben boşandığını duyduğumda hiç şaşırmamıştım. çünkü kocası çok ilgisiz bir adamdı ve bunu tüm sülale de biliyordu. ben kuzenimi her zaman yalnız görürdüm, sadece kızıyla olurdu her yerde. kızıyla da kendi ilgileniyordu zaten. adamın doğru düzgün çalışmadığı da biliniyordu. yani yerinde bir karar. yanındayken yokmuş gibi yaşayacağına, gerçekten yokluğuyla yaşasın bu kadar koymaz insana. ama kız suçlu oldu. evliliğine ve kocasına sahip çıkmadığı, dul kaldığı için. kocası sorumsuz, alkolik ve ilgisiz de olsa başında bir erkek olmalı diye çekmek zorundaydı çünkü onu. errkeksiz yaşanır mı? bu toplumda yaşamak çok zor. bu toplumda evli de, bekar da, dul da olmak çok zor. yargılanan neden hep kadın oluyor? bekar kalsa evde kaldın olur, evlense kısır mısın çocuk nerde olur, boşansa neden sahip çıkmadın olur. istiyorlar ki kendileri gibi mutsuzluğa mahkum olsun herkes. kendileri gibi mutsuz bir evlilikleri olsun ve bunun normal olduğunu düşünsünler. boşa yaşıyorlar hayatlarını yemin ederim.

Kadın ile erkeğin kurduğu yuvanın anlaşmalı şekilde bitmesi. Ama ne hikmetse bizim ülkede çoğu zaman böyle olmuyor. Boşandıktan sonra nafaka peşinde koşan kadınlar mı dersiniz yoksa eski eşlerini sırf boşandı diye öldüren erkekler mi... Bu 2 seçenek olmasa bile birde aile ve toplum faktörü var tabii. Yani anlamıyorum boşanan erkeğe neden "çaresiz" gözüyle bakılır ? Ya da boşanan bir kadın neden "aciz" olarak görülür ? Bizim milletin acilen her bireyin tek başına da ayakları üzerinde durabileceğini öğrenmesi gerekiyor ve aynı şekilde çocuklarına da öğretmesi gerekiyor. Birde aile baskısı var onu da unutmayalım. Aman boşanma olmasın millet ne der diye çocuklarını istemedikleri bir ilişkiye devam ettirmesini sağlıyorlar. Aile içi çatışma böyle böyle büyüyor. Çocuklarınız bir evlilikte mutlu değilse arkasında durmasını bilin ya. Evladınızın mutluluğu önemli olsun, çanak ağızlı dedikoducu komşularınızın dedikleri değil.

yaptığın hatadan dönmektir.

Evlilikte huzur ve mutluluk yoksa boşanmak en doğru karardır.Aile baskılarına, çevre baskılarına maruz kalan çiftler zorla da olsa evliliği sürdürüyorlar ve ne yazıktır ki ilişkiyi düzeltmek için üstüne çocuk yapıyorlar.Evlilik bu raddeden sonra çocuk yüzünden devam ediyor ve düzgün gitmeyen ilişkide olan çocuğa oluyor.

Evliliğin yasal olarak sona ermesi durumu

iki hafta sonra duruşma var. boşanıyorum. aileme söylemedim bile. dava sonuçlanana kadar söylemeyi de düşünmüyorum. boşanmaktan çok onların vereceği tepkiyi düşünüyorum. birincisi nafaka istemediğim ve çocukları istediği zaman görmesine izin verdiğim için, ikincisi de onların yanına taşınmayacağım, kendi başıma yaşayacağım için sorun çıkaracaklar. allah'ım sen sabır ver. boşanmayı isteyen eşimdi bu arada. ben de olur dedim. ben ona yardımcı olmaya çalıştıkça o, sana mı kaldı benimle ilgilenmek dedi. doğru diyon dedim. anlaşmalı boşanma davası açtık. eşyalarını da alıp gitti evden. bu süreçte hiç hak etmediğim sözler duydum. ben yoruldum artık kendisiyle kavgası olan bir insanın benliğine olan öfkesini bana yönelterek ego tatmini yaşamasından. yeterince hırpalandım. yıllarca, ona rağmen verdiğim değerin, emeğin ve sevginin daha fazla yerden yere vurulmasına göz yummayacağım. tek dileğim, bu süreçte güçlü olabilmek. çünkü çok fazla engel olacak karşımda toplum kuralları adı altında, farkındayım. güçlü olmak istemiyorum aslında. mutsuzluğumu olabildiğince yaşamak istiyorum bir başıma. ama güçlü olmam lazım. devam edebilmek için. adına toplum denilen hadsizlerin cahilliklerinde boğulmamak için. allah'ım sen sabır ver. gerçi bana karışacak akraba ya da komşu vs. türevleri daha anasının karnından doğmadı ya, neyse. bakalım mahkemede ne sonuç çıkacak, hayırlısı diyelim. halil sezai gibi isyeeeaaağnnnnn diye bağırasım var.

boşanabileceğiniz biriyle evlenin diye bi cümle okumuştum, çok doğru ilerde fikirler değişebilir, kararlarımıza saygı duyan birini seçmek zorundayız aksi takdirde kararlarımızla beraber bizi öldüren birini seçersek ortada sevgi kalmıyor…

Evlenmeyi başarı olarak görmek yerine boşanabilmeyi başarı olarak görmek gerek Öyle ki ne kadınlar boşanamadıkları için öldü öldürüldü. Sonuç: boşanabileceğiniz kişiyle evlenin!

Hayat kurtarır. Yukarıda boşanabileceğiniz biriyle evlenin yazmışlar. Bu konuda olabilecek en hayati tavsiyelerden bir tanesi bu bence.

Annemle babamın 19 yıllık evliliği 10 dakikada bi mahkemede bitince zaman kavramı benim için değişmişti.Ama şunu söylebilirim ki gerçekten çocuklar için çok zor hele ki karşı taraf birbirleriyle konuş(a)mayıp araya çocuğu sokunca çocuğun psikolojisi error veriyor.

yıllardır anne ve babadan çocukları olarak istediğimiz eylem. sonuç yine aynı her defasında tabii.

Geçinemediği halde çocukların huzuru bozulmasın diyerek boşanmayan ve çocukların psikolojisini daha çok bozanların bir an önce yapması gereken eylem. Kendimden örnek vereyim ben yaz aylarında dedemlerde geçirdiğim süre haricinde hiç mutlu bir aile sofrasında yemek yemedim. Hep bi huzursuzluk hakimdi. Annemle babamı hiç birbirine aşkla bakarken görmedim mesela. Asabiyetim ve tahammülsüzlüğümün büyük çoğunluğu bu sebepten olsa gerek. Boşanma eylemi vaktinde gerçekleşmiş olsa durumlar daha farklı olabilirdi diye düşünüyorum.

Babam annemin boğazına bıçak dayadığında bile “boşanırsan sana sütümü helal etmem” diyen anneannem vardı. Sonra dayım eşinden sıkılıp kendine başka kadın bulunca “aman erkeğin elinin kiri” diyip boşattırdı karısından. Dayımın boşanma hakkı vardı ama anneme bu hak verilmemişti (!) çok defa “siktir et anne seni düşünmeyen kadının sütü haram olsa ne yazar boşan ben sana bakarım” dedim. dinlemedi annem, annesine abisine karşı gelemedi. Dayım ikinci eşinden de ayrıldı ve şu an nikahsız yaşıyor biriyle beraber. Anneannem bunu normal karşılarken, annemin boşanıp dul haliyle kalmasına şiddetle karşı çıktı. Şimdi düşünüyorum da boşanmak özellikle kadınlar için evlenmekten daha zordur. Toplum baskısını geri kafalı aile baskısını aşmaları lazım. Boşanmış kadına ev verirken bile bazı ev sahiplerinin gözlerinin içi parlıyor çünkü boşanmış kadın çoğu zihniyetin gözünde müsait olarak algılanıyor. Allah kahretsin ki tiksinerek yazıyorum. Boşandıktan sonra bile eski eşi tarafından psikolojik ve fiziksel şiddete uğrayan binlerce kadın var. Bunlara sessiz kaldıkça bunu kendilerine hak görüyorlar. Benim annem yapamadı toplum baskısına karşı gelemedi ama umarım aynı şeyleri yaşayan hemcinslerim annemin yaptığı hatayı yapmaz.

acil çıkış kapısıdır, gerektiğinde kullanılması gerekir. şu; (#4378729) videodaki kadın boşanmayıp da ne yapacak? o herifle bir ömür geçer mi? ekonomik bağ olayını çözebilirse bu hanımefendinin ilk işi boşanmak olmalı. hem kendisinin hem de oğlunun sağlığı için. şöyle de bir acı gerçek var ki; şu an bunu okuyanların, okumayanların, hepimizin, birçok insanın ailesi zaman zaman boşanmanın eşiğinden dönmüştür. o kadınları o eşikten döndüren en büyük etken ekonomik özgürlüğe sahip olmamaları oldu. bakmayın siz onların bugünlerde biz şu kadar yıldır evliyiz vs. demelerine. boşanmaya fırsatları oldu, imkanları olmadı. olsaydı şimdiye 40 defa boşanmışlardı. ekonomik özgürlük bu bağlamda çok büyük bir nimettir, bireysel bir güçtür. hak eden herkese lazımdır. kimse yanınızda yokken o sizinle olur. kimseye muhtaç olmamak... son derece lüks ve hayata karşı muhteşem bir koz. bu mühim konunun hâlâ yeterince idrak edilmediği kanaatindeyim.

Bir buçuk sene evvel anneannem ve dedemin 39 yıllık evliliklerinin 15 - 20 saniyede bitişine tüm çocukları ve torunları olarak şahit olduk .. Nasıl ki nikahın kıyılması iki evetten ibaretse boşanmakta aynıymış. Birlikte geçirilmiş kocamaan bir ömür yirmi saniyede bitiverdi. Anneannem hâlâ alışamadı, dedem 50li yaşlarda olmasına rağmen dinç ve çapkın bir adamdı ona hiç dokunmadı, istediği buymuş zaten. Çocukları yetişkin, kendi yuvalarını kurmuş evlat sahibi insanlar olmasına rağmen onlar da hâlâ atlatamadılar. Ayrılığın her türlüsü, herkes için büyük yıkımmış .. Bir şarkı bırakalım buraya .. https://youtu.be/cITUab_6sVs

insanlar evlenmek yerine bunu kutlayıp buna düğün yapmalı.

bir süredir düşündüğüm ama bir umut beklediğim üstünü kapattığım ama artık kesin kararımı verdiğim olay. seni kimse benim gibi sevemez demişti. evliliğe götüren de bu olmuştu. doğruluğuna inandım. koca bi yalandan ibaretmiş. biteli çok oldu o kadar ağır laflar duydum ki bu noktaya gelmesinde en büyük suçlu benim. en başta olmayacağını anladığımda vazgeçmem gerekiyordu yapamadım. çok üzgünüm. bugün avukatla görüşeceğim. kocaman bir hayal kırıklığı, kocaman bir kalp kırıklığı ile. o ne der bu ne der stresini bile düşünmüyorum artık tek isteğim bitmesi. çünkü evlendiğim adamla şu an aynı evde yaşadığım adam aynı kişi değil ve gücüm kalmadı. bu süreci sağ salim atlatmak tek dileğim.

hiç evlenmeyerek kökten kurtulacağınız acı süreç.