Babam annemin boğazına bıçak dayadığında bile “boşanırsan sana sütümü helal etmem” diyen anneannem vardı. Sonra dayım eşinden sıkılıp kendine başka kadın bulunca “aman erkeğin elinin kiri” diyip boşattırdı karısından. Dayımın boşanma hakkı vardı ama anneme bu hak verilmemişti (!) çok defa “siktir et anne seni düşünmeyen kadının sütü haram olsa ne yazar boşan ben sana bakarım” dedim. dinlemedi annem, annesine abisine karşı gelemedi. Dayım ikinci eşinden de ayrıldı ve şu an nikahsız yaşıyor biriyle beraber. Anneannem bunu normal karşılarken, annemin boşanıp dul haliyle kalmasına şiddetle karşı çıktı.
Şimdi düşünüyorum da boşanmak özellikle kadınlar için evlenmekten daha zordur. Toplum baskısını geri kafalı aile baskısını aşmaları lazım. Boşanmış kadına ev verirken bile bazı ev sahiplerinin gözlerinin içi parlıyor çünkü boşanmış kadın çoğu zihniyetin gözünde müsait olarak algılanıyor. Allah kahretsin ki tiksinerek yazıyorum.
Boşandıktan sonra bile eski eşi tarafından psikolojik ve fiziksel şiddete uğrayan binlerce kadın var. Bunlara sessiz kaldıkça bunu kendilerine hak görüyorlar.
Benim annem yapamadı toplum baskısına karşı gelemedi ama umarım aynı şeyleri yaşayan hemcinslerim annemin yaptığı hatayı yapmaz.