Çocuklarını düşündükleri için boşanmayan anne babalar aslında çocuk için iyi bir şey yapmadıklarının farkında olsalar keşke. Çocuğu huzursuz bir ortama mahkum ediyorlar. Çocukları agresif olunca da "neden böyle" diye yakınıyorlar. Çocuk huzur mu görmüş ki evinde. Sevgiyle büyümemiş ki sevgi pıtırcığı olsun, tabi agresif olacak. Sonra ebeveynler "senin için katlanıyorum" çığırtkanlığı yapıyorlar. Aga katlanma. Bunu çocuğun yüzüne vuracaksan katlanma. Siz katlanıyosunuz, çocuk da size katlanıyor zaten. Çocuk her gün beş karış suratlara katlanıyor, annesinin babasının mutsuzluğuna katlanıyor her gün. Tamam ayrı anne baba da çocuk açısından çok kötü bir yıkım farkındayım ama evliyken doğru düzgün anlaşıp çocuğa huzurlu bir ortam sağlayamıyorsanız ayrılın, çocuğa da eziyet etmeyin kendinize de.