anne

Yaşama sebebi

az önce instagram'da takip ettiğim güzel saçlı bir kadının kullandığı bir tarağı allayıp pullayıp anlatışını izledim. iş yerinde ve moladayım. zaman öldüreyim derken bir anda gözlerim doluverdi. kadın gür saçlı ve saçları birbirine dolandığı için doğru tarak seçimiyle saçı acıtmadan açabildiğini söylüyor. bu pazar da annemin doğum günü. iki gün sonra bana gelecek. su içmeyi beceremediği ve sürekli plastik şişelerde ilaçlarına yetecek kadar su içtiği için ona bir tupperware almıştım. acaba bir tane de tarak mı alsam diye düşündüm. annem bildim bileli saçlarına tam anlamıyla "süpürge" muamelesi yapan bir kadındı. sorsanız bu hayatta düzeltme şansı olsa isteyeceği iki şeyden biridir saçlarının güzel olması. nasıl taranacağını bilmez. kuaför koltuğuna da çok zor oturur, o masrafını bahane eder, ben daha ucuza evimde boyarım der ama; biliyorum... etrafında bakımlı ve özgüvenli kadınları gördükçe kendini o koltuğa yakıştıramaz. tıpkı bizim spor salonunda fit vücutlu insanları görüp aynaya küsmelerimiz gibi. hırpalar resmen onları. başka bir rengin de, modelin de ona gitmediğine inanır. ve zaten o ne yapsa, saçları düzelmiyormuş gibi gelir. çünkü bir küstüreni var onu... babamın gece uykundan uyandırıp eline dolayarak yolduğu ve sana dair güzel olan her şeyi kötü sözüyle, kötü bakışıyla, şiddetiyle, kapkara kalbiyle yok etmeye çalıştığını biliyoruz güzel anam. ama sen, yüreğiyle, gücüyle, gülüşüyle, hayata dair pes etmeyen ve yılmayan duruşunla her karanlığı aydınlatmasını iyi bildin. saçların... sende hala var olan her bir telin bir hikayesi, derinliği var. iyi veya kötü, bütün bu olanlar senin için bir sınav ve şu anki kimliğine sahip olman için bir yoldu. sırf bu yüzden bile sevmeni istiyorum onları. ve şimdi anlıyorum, etrafında gördüğün ideal ilişkilerin "kocası kuaför parasını bile veriyormuş." kıstasından neden geçtiğini. şimdi anlıyorum saçlarımı boyatmamı istemeyişinin nedenini. onlar bir yarayı kapatmaktır senin gözünde. kusuru gizlemektir. ve senin gözünde, benim bunlara hiç ihtiyacım yoktur. şimdi anlıyorum, beni sana benzetenleri hoş karşılamak yerine, "bahtı benzemesin." diye düzeltmelerini. ve şimdi emin oluyorum, bu dünyada bana bahşedilen en yüce, en şükredilesi gerçeğin senin kızın oluşumu... canım benim. umarım hediyemi beğenirsin.

-sana bir kız buldum. 19 yaşında gül gibi maşallah. +ya anne sübyancı mıyım ben allasen... -terbiyesiz. şu oğluna bir şey söyle. geçen bulduğum kız için de utanmadan ben jigolo muyum demişti. babam: ömründe bir kere olsun aynaya baktıysa kahrolayım. +ya baba hayatımın aşkını arıyorum biliyorsun. babam: mal lan bu. tanım: kışkırtıcı kadın.

Karşılıksız seven tek kişi

küçükken hayatımdaki en sevdiğim, örnek aldığım, idolüm ve daha birçok şey; fakat şimdi sadece "anne"den ibaret olan kişi.

günlerdir uyuyamıyorum, bu gece artık isyan edip salona gittim. büyünü konuştur bir şey hazırla bana, yatakta sekiz çizdim. gelmiyor uyku dedim. birlikte mutfağa gittik, yerden tavana kadar uzanan bitki dolabını açıp içinden kavanozlar çıkardı. hepsinin kapağını içip ismini bilmemi istedi. neyse ki sınavı geçtim, bir tane boşum var. sonra içlerinden tutam tutam alıp demledi. otlardan biri çiçek açtı sıcak suda. gelincik çiçeğiymiş. o kadar incelikli bir sürpriz ki bayıldım. yavaş yavaş içmeye başladım çayı; aklım o açan gelincikte kaldı. bal da koymuş fincana. boşuna büyücü demiyorum. anne şifadır. gorsel

Annem sakın kimseye anlatma dediğim şeyi aynı gün babama anlatmış niye anlattın diyorum baban kimse mi oğlum diyor. Asıl babamın bilmemesi lazım anne...

Allah yokluğunu aratmasın, beni bu dünyada en çok güldüren insaların başında gelir kendisi. Bugün temizlik yaparken kulaklığı takmış halay çekiyor. Ama görmelisiniz, nasıl canla başla halay çekmektir o 😅 evi turladığı yetmedi, hoparlörü alıp karşı komşunun evine gidip devam etti. Tabi bu yolculukta beni de yanında götürmeyi ihmal etmedi sağ olsun. Güldü, oynadı, bizi alkışladı, baya eğlendi. Alt komşu kızınca da suçu bana attı. Neymiş ben komşunun kızlarıyla oynamaya gitmişim. Yapmayacağım ya da yapmadığım şey değil ama olsundu. Minik bi bozuldum 😅😅 Alt komşunun uyarısından sonra sessiz sakin eve dönüp kapıyı kapattıktan sonra halaya kaldığı yerden devam ettiğini söylememe gerek yok bence 😂😂

pandemi sürecini en iyi değerlendiren insanlardan olabilir. ilgisini çeken online konferanslara, yayınlara katılıyor. yeni yazarlar, eğitimciler keşfediyor. önceden yüz yüze devam ettiği kursları online sürdürüp vakıf faaliyetlerinde yer alıyor. en son da bir kitap tahlil grubuna katılmış. bugün kitap kargosu geldi ama nasıl mutlu nasıl heyecanlı anlatamam :’) ek: kendisi ilkokul mezunu (bkz: tütü maşallah benim gülüm)

Hayatımda var olan en iyi kişi diyebilirim. Hem anne hem arkadaş.. eğlenceli, komik, kafa dengi, sevgi dolu, muazzam biri. Arkadaşlarım bile annemi çok sever. Kime ondan bahsetsem “Annen ne kadar harika biri” der.

canım anam evde bi aygır besliyor olabilirsin ama lütfen her gün süpürge yapmak zorunda değilsin. tozlar mitoz bölünme geçiricek lütfen.

en güzel tabiri babama ait olan canlı. babam derdi ki; “allah en güzel adını kadının içine koydu: rahim.” madem anneler günü geldi çattı, başta kendi annem olmak üzere tüm annelerin anneler günü kutlu olsun. babamınsa ruhu huzurla dolsun. (bkz: baba)

Aşırı bağımlıyım anneme. Şuan bu başlığı görünce bile bir mana aradım acaba bir işaret mi diye. Ne olacak böyle bilmiyorum. Bu bir psikolojik sorun mu? Yoksa çok sevdiğimden mi? Ondan uzak olmak fikri çok kötü geliyor. Allah başımızdan eksik etmesin. Upuzun sağlıklı güzel yıllar versin ona.

İnsan evlenince ne kadar kutsal oldugunu daha iyi anlıyor bu durumun. Eşimden ötürü bir çok şeyi yakından görüp farkedince anladim. Cennet neden annelerin ayakları altında dendiği ve ne kadar doğru bir söz olduğunu farkediyor. İnanılmaz bir içgüdü mü desem sahiplik hissi mı desem tarif edemem. Doruklarda yaşıyorlar evlat sevgisini saygısını bakımını. Yani biraz hırçın bir çocuk bizimki aşırı hiperaktif bazen yeter ulan babasını siktigim diyorum anası hemen alıyor ilgileniyor gram sıkıldığını görmedim veya bir gün bıkkınlık çektiğini. İlginç la bu kavramlar insani bir durum değil yani insan üstü bir sey annelik.

Demin mutfaktayım geldi baban nerde diye sordu balkonda dedim yanına gitti Napyon sincap gözlü, niye tek oturuyorsun ben sana bensiz oturma demedim mi diyor. Muazzamlar, Allah muhabbetlerini arttırsın, onların evlatları olmaktan gurur duymaktan başka bir şey yapamam.

Ankara'ya geldi 2 günlüğüne. Kızılay'a gittik akşam üzeri birkaç şey baktık. Dizlerinde sorun var. Aklım gidiyor bir yerde düşecek bir şey olacak diye. Yürüyen merdivenden iniyorduk "anne şimdi adım at" derken buldum kendimi. Öyle bir bakışı vardı ki sinirle sevgi arasında aksznjzab napayım fıstık sana bir şey olsa üzülmem mi ben?

Oğlum çok özledim lan. Cevap olarak ne yazacağımı bilmiyorum artık... gorsel

Bunca yıl bir kere oğlum diye basimi oksamamistir bir kere bile nerde kaldi diye merak etmemiştir bir kere belki birkere basimi okşasaydi insanlardan sevgi dilenmek zorunda kalmazdım insanlara bu kadar bagimli hale gelip bu allahin belasi dünyaya bu kadar kusmezdim

sana küsemediğim için kendime küsüyorum anne, farkında bile değilsin :)

Annem, umarım oğlum dediğini özleyeceğim günleri yaşamam...

dünyanın en harika insanı. dünyadaki en büyük destekçim. beni en iyi anlayan insan. onun istediği gibi bir evlat olmamama rağmen hatta hayatta en sevmediği en nefret ettiği şeyleri yapan bir insan olmama rağmen bile normal bi insanın yapacağından çok daha fazlasını yapıyor benim için. seni çok seviyorum annecim.

Çok fazla dile getirebileceğim cümle kurabilip kendimi ifade edebileceğim bir konu değil ama bazen kendisine çok üzülüyorum. Dünyadaki her şeyi görmeyi, tatmayı bilmeyi hakediyor ama oysa ki dört duvar arasında sıkışmış gibi hissediyorum. Bilmiyorum belki bir gün imkanım olursa ve ona hakettiğinin binde birinini bile sunsam gönlüm rahat eder diye düşünüyorum.

kuzenim üniversiteye başlayacak, hâliyle annesi biraz buruk. annem kendisine tecrübelerini aktarıyordu az önce. laf arasında, vaktiyle beni üniversiteye bırakıp eve dönerlerken arkamdan saatlerce ağladığını anlatıyordu. bayağı ağlamış yahu, ben bilmiyordum bunu. kahkahalara gömüldüm, yalandan gülme krizlerine girdim ki dökülen gözyaşlarımın sebebini ayarsız gülmelerim zannetsin. böyle de delikanlıyız hani... annem ya, anneler çok başka be. canım anam dövmesi yaptırmayı düşünüyorum.

annelere müge anlı izlemek yasaklansın

Teyzemin evinde bi şey beğendim, eve gelince anneme söyledim. Şimdi arayıp diğer teyzelerimin de olduğu görüntülü sohbette milena onu çok beğenmiş gözü kalmış dedi. E teyzemde niye söylemediniz ben ayırıcam yeğenime dedi. Bakınız çıldırazam. Antika bardak ve sürahi takımını beğenmiş olabilirim ama napam ben

sabahtan beri aklıma takılan, shazam ve youtubenin derman olamadığı şarkı melodisini ıslıklarken mutfaktan " neden anlamazdın mırıldanıp duruyon" diye bağıran varlık

Anne kendinden alan, fedakar. Cefakar ve karşılıksız seven insandır. En değerli ve bulunmaz yegane şey :)

Şu dünyada benim için tek değerli varlık. Ben bu yaşa geldiysem, şuan üniversite okuyorsam bunların tek sebebi annemdir. Annem ilkokul 5e kadar okumuş ama her konuda bilgisi vardır. Sanki üniversite mezunu sanırsın. Annecim seni çok seviyorum iyi ki benim annemsin.

diyor ki; "hayat boyu en çok görmeyi istediğim şehir istanbul'du. sen oraya taşındığında bunu defalarca söylemek isteyip bir türlü söyleyemedim. sonra, hacca gidip mekke'yi gördüm ve istanbul sevdamdan vazgeçtim." neyse ki bundan 7-8 yıl önce kendisine istanbul'u gezdirme şansım oldu. beraber, vapurla kadıköy'den beyoğlu'na geçtik. keşke bilseydim ama; annemin, ömrünün uzun bir bölümünde en büyük arzusunun istanbul'u görmek olduğunu. işte o vakit, onun gözleriyle bakardım, bu şehrin semalarında uçan her bir kuşa. işte o vakit, onun elleriyle okşardım, bu şehrin sokaklarında uyuyan her köpeğin başını. kedinin çenesinin altını. keşke bilseydim, beni dünyaya getiren kadının ömrünün uzunca bir döneminde en büyük hayalinin istanbul'u görmek olduğunu. işte o vakit, severdim, bu şehrin caddelerinde volta atan her bir bedeni. bir anne şefkatiyle.

Anne kimisine göre yere göğe sigdiramadiklari kimsine göre hayat sınavı. Benim annem,bezen diyorum keşke ama keşke hiç bana hamile kalmasaydı bi insan kendi doğurduğu evladı nasil hiç sevmez bakarken nasil can duşmaniymis gibi bakar ? Evladına bakarken o gözlerde nasil o kadar çok nefret olabilir? Hani çoğu kişi para mal mülk sevgili ister ya bu hayatta keşke annemin ve babamın gözlerinde biraz sevgi yüreklerin de biraz şefkat görebilseydim bunu dünyanın hic birşeyine değişmem inanın .

Bazen aramızda şimşekler çakan ama bazen de herkesten yakın olan. Çok garip hisler... Ama itiraf etmeliyim ki hayatımdaki varlığına bayılıyorum. Daha çok şey var söylenecek ama kelimelerin bu konuda bana yeteceğini sanmıyorum. Seviyorum seni 🤍

annesiyle arası iyi olanları acayip kıskanıyorum ya. tamam şimdi aramız o kadar kötü değil ama çocukluğumda resmen cehennemi yaşattı bana, ablamlara. daha ben küçücükken, sanki seni isteyerek mi doğurdum, hiçbirinizi istemedim ben, bana yük olmaktan başka bir şey değilsiniz, keşke doğmasaydınız diye bağırmıştı, hiç unutmuyorum. ve her dayak attığında öl inşallah, tabutunu görürüm inşallah diye bağırırdı. arkadaşlarım uzun bir zaman boyunca annemin üvey olduğuna inandılar. sen bize söylemiyorsun ama o senin öz annen değil, sürekli seni dövüyor, sürekli sana kızgın. insan kendi çocuğunu bu kadar dövmez derlerdi. onlar bunun nedenini böyle düşünüyorlardı kendilerince ama ben gerçeği biliyordum. annem benden nefret ediyordu çünkü onun sırtında bir yüktüm ben. şimdi sorsan çok pişmandır da iş işten geçti artık, benim kalbim çoktan taşa döndü. annesini seven insanlar, anlaşan insanlar bana hep tuhaf geliyor. ne bileyim. ben istemdışı olarak yıllardır doğmamın bir hata olduğunu ve ölmem gerektiğini düşündüm durdum. halbuki daha küçük bir çocukken öldürülmüş ruhum. beni dünyaya getiren kişi tarafından.

Beni sömürmek için büyüten tek insan. Hiç unutmuyorum unutma imkanım da o kadar düşük ki bazen kafamı duvarlara vurup o anı ordan çıkarmak istiyorum, lisedeyken bana gizli telefon almıştı çok sevinmiştim ama babamdan saklamam gerektiğini söyleyince bi tehlike olduğunu sezmiştim. Bi gün beni aradı ve okul harçlığımı harcamayıp biriktirmem gerektiğini söyledi sonraki gün aradı arkadaşlarımdan destek almam gerektiğini söyledi başka bi gün aradı okuldan çık ve bana şu kadar miktarda para bul dedi. Lise öğrencisi bi kız çocuğu ona o kadar büyük gelen bi parayı nerden bulsun? Allahın sevgili kuluymuşum ki yanlış insanlar çıkmadı karşıma çok kötü durumlara düşmedim.. Bunu psikiyatri doktoruma anlattığımda inanılmaz üzülmüştü sonrasında öyle bi konuşma yapmıştı ki doktoruma ağlaya ağlaya keşke keşke annem olsaydın yada bi akrabam çocukluğumu kurtarsaydın dediğim an ilaç mg yükseltildi. Merak etmeyin ben gerçek hasta değilim hasta ruhlu annenin hasta ettiği biriyim.

annemin ne kadar muhafazakar olduğunu gösteremem ama anlatabilirim. anneme bugün iş yerinde benim hangi bölüm okuduğumu sormuşlar, sonra da şey demişler "senin gibi birinin kızı nasıl sosyoloji okuyabilir." bu aileye ve sülaleye havalı, tabuları yıkan, sözünü esirgemeyip gamsız takılan, kavgacı ve onlara göre düşünce olarak aykırı, her düşünceye açık biri lazımdı ben oldum üzgünüm anneciğimmm

Benim için böyle neon ışıklarla parlayan kocaman bir tabela. Alabildiğine göz alıcı dikkat çekici ama içi boş. Bomboş. Hayatta hiçbir şeyi annemle aramın iyi olmasını istediğim kadar istemedim. Nitekim beni çok ama çok seven bir babam var ama hep dedim ki keşke ya keşke annem de sevse beni. Bu yüzden Allah benden başka kız vermedi ona. Yıllarca sözde bir kız çocuğu isteği ile yanıp tutuştu. Ama nasıl dua ettiyse artık hatalı üretim, tüh. Hep bunun bedelini ödedim. İşe yaradığım kadar sevildim. Bir milim bile daha fazla sevilmedim. Hiç ait hissedemedim. Bir sürü hiç sayabilirim ben böyle. Benim için boğazımda olan bir yumru. Yüküm, hüznüm. Sadece biyolojik bir bağ. Ama o kadar isterdim ki şu an güle oynaya bahsetmeyi.. hayatın da bana en büyük, en acıtıcı kazığı da bu işte.

Kısacası: Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.

Anne olunca annemi anladım.

sana olan özlemim ve öfkem hiç dinmiyor, çok özledim çok yoruldum, ihtiyacım var sana bir gün çıkagel, gel ki bitsin karanlığım gel ki bileyim bu hayata tutunacak bir şeylerin hâlâ var olduğunu nolur anne! gel de dinsin göz pınarlarımdaki yağmurlar, söz bu sefer hiç yaramazlık yapmayacağım

CANIM ❤️

Arkadaş, sırdaş ve bazen yaptığım yaramazlıklara ortak. Canım tombişim

Bugün doğum günü. Dün akşam benden kahvaltıya gorsel bu tabaktan yapmamı istedi. E ne yapalım bizde yaptık bir şeyler gorsel Tam istediğim gibi olmasada olsun. Akşama da güzel şeyler yapmayı planlıyorum:))

Canımın en içi. Samimi söylüyorum bir kişinin hayatını değiştirme şansım olsa onu annemde kullanırdım. Bazen bazı şeylerin yaşanmamış olmasını o kadar çok istiyorum ki.

en yakın arkadaşım. daha önce bu sözlükte çok ağladım annemin rahatsızlığından dolayı. 10 yıldır aşamıyorum, kabullenemiyorum hasta olmasını. özellikle şu 2 aydır benim için daha da zor bi hale geldi. ben zaten 10 yıldır her şeyi kendim yaptım. üniversiteyi kazandım, alışverişe babamla çıktık. uzak bi şehri kazandım, gelemedi annem sürekli. eksiğim ben. 10 yıldır eksiğim. bi derdim sıkıntım olunca anneme ağlayamıyorum. bok gibi hissettiriyor bu. şimdi nişanlandım. her şeyi yine tek başıma yapmaya çalıştım. önümüz düğün. arkadaşlarım ya da akrabalarım yardımcı olmaya çalışıyor tabii fakat hiçbiri annemin yerini tutamıyor. çok özeniyorum çok kıskanıyorum annesiyle bi şeyler yapan insanları görünce. annem yıllardır gözümüzün önünde eriyor çünkü. bu durumdan çok yoruldum. dayanacak gücüm kalmadı. yaşamayan da bilemiyor ki asla düşmanımın bile başına gelmesin böyle bi durum. sadece anlayış bekliyorum, kendilerini benim yerime koysunlar istiyorum. olmuyor be sözlük. anlaşılamıyorum ve annemin sağlıklı günlerini özlemediğim 1 günüm bile yok artık. canım annem. baya kötü şeyler yaşadım haberin olmadı. bilsen izin vermezdin engel olurdun. bi mucize olsun artık iyileş nolur benim adım atacak gücüm yok.

Benim hayatımın en iyi yanı annem ama bu aralar biraz kötü gibiyiz. Kendisine sitem edip ağlamaktan alıkoyamıyorum kendimi konuşmalarımızda. Çünkü şehir dışında, stresli bir hayatın içindeyim ve gelip birkaç gün de olsa yükümü hafifletmiyor. Üzülüyor halime aslında ama neden bilmiyorum, bir şey yapmıyor.

Sokakta yaralı kuş bulmuş kedi tam kapacakken almış kurtarmış. Neyse pek bilindik bir kuş türü değil kuşçulara sorduk adamlar bile bilmiyor. Aldık eve bakıyoruz falan kuşun gagası uzun ama. Kuşun gagası uzun diye adını "oflu" koymuşlar bizimkiler :(

2 x teyze

Bu sabah biz kendi meşguliyetlerimizdeyken annem abime şöyle seslendi: "oğlum terlik giy" bir kaç dakika öncesinde de "ne yapıyorsun üzerine devrilecek" diye uyarıda bulunmuştu. Abim 41 yaşında, yetişkin ve bir baba :) Ah annem, kalbim eriyor sana..

Annemin yüzüne ne kadar az baktığımı farkettim. Bu apaçık bir gaflet kendimce. Allah affetsin. Sonra dikkatlice inceledim yüzünü. Geçen yılları yani.. Evlat ilgi ister de ana istemez mi ? Utandım kendimden, kalbim ağrıdı..

15 dakikadır kardeşime aşı almaya çalışıyor yapamadı bir türlü en son telefonu kapatırken telesekreter bir şeyler diyordu durdu durdu "sizin ben amınıza koyayım ya" dedi hsjdjd

bir gün bırakıp gideceği gerçeğiyle yaşamak çok koyuyor adama, işte o zaman yaşamanın hiçbir anlamı kalmıyor. o gün gelince nasıl bir daha zevk alınır hayattan? nasıl bir daha müzikler dinlenir, yemekler yenir?