huzur

kalp kırmayıp, kimsenin hakkını yemeyip, ahını almayıp kafayı yastığa rahatça koymaktır. bir de nefis bir ahmet hamdi tanpınar romanıdır.

sadece ölünce huzurludur herkes

halkı tarafından sevilen bir kral, huzuru en güzel resmedecek sanatçıya büyük bir ödül vereceğini ilan eder. yarışmaya çok sayıda sanatçı katılır. günlerce çalışırlar birbirinden güzel resimler yaparlar. sonunda eserleri saraya teslimederler. tablolara bakan kral sadece ikisinden hoşlanır. ama birinciyi seçmesi içinkarar vermesi gereklidir. resimlerden birisinde sükunetli bir göl vardır. göl, tıpkı bir ayna gibi etrafında yükselen dağların görüntüsünü yansıtmaktadır. üst tarafta pamuk beyazı bulutlar gökyüzünü süslüyorlardı. resme, kim baktı ise onun mükemmel bir huzur resmi olduğunu düşünüyordu. diğer resimde de dağlar vardı. ama engebeli ve çıplak dağlar. üst tarafta öfkeli bir gökyüzünden yağmurlar boşanıyor ve şimşek çakıyordu. dağın eteklerinde ise köpüklü bir şelale çağıldıyordu. kısaca resim hiç de huzurlu gözükmüyordu. fakat kral resme bakınca, şelalenin ardında kayalıklardaki çatlaktan çıkan mini minnacık bir çalılık gördü. çalılığın üstünde ise anne bir kuşun örttüğü bir kuş yuvası görünüyordu. sertçe akan suyun orta yerinde anne kuş yuvasını kuruyordu. harika bir huzur ve sükun örneği sunmaktaydı. ödülü kim kazandı dersiniz. tabi ki ikinci resim... kral bunun nedenini şöyle açıkladı: "huzur hiçbir gürültünün sıkıntının yada zorluğun bulunmaması ve sıkıntının olmadığı yer demek değildir. huzur, bütün bunların içinde bile yüreğimizin sükunet bulabilmesidir." bu öyküyü siz değerli sözlük yazarları ile paylaşmak istedim. huzur sıkıntının, zorluğun olmadığı yer değildir. huzur, sıkıntının, zorluğun içinde bile huzurlu olmanızı sağlayacak bir şeyler görebilmektir. güzel şeyleri görebilmeniz dileğiyle. :) edit: imla

''değişmeyecek olan, hayata şekil veren, ona bizim damgamızı basan şeylerdir.''

(bkz: fenerbahçe basketbol) (bkz: jelko obradoviç)

şuan bir bankta oturuyorum kulağımın tek tarafında kulaklık ile müziği diğer kulaklık bulunmayan kulağımla insanları sesleri dinliyorum hafif güneş geliyor yüzüme temiz havayı içime çekiyorum insanlar sürekli biryerlere gidiyorlar sahi hiç dinlemiyorum insanlar?

denizin kokusu,dalga sesi ve bunlara ek olarak yanına bir de sevdiğim bey, buyrun benim huzur tanımım

sabah namazını cemaat ile kılan kişinin ulaştığı histir.

ormana bakan balkona oturmuş elinde sıcak büyük bir kahve sarılmış küba tütünü. doğa sıcaklık mutluluk hepsi burda ve huzurda. hepinize huzurlu geceler sözlük. huzuru illa bi kişide bulucaksınız diye bir kaide yok. doğada da huzuru bulabilirsiniz.

nedir pek bilmiyorum da ne olmadığını çok iyi biliyorum. benim yaşadıklarımın bir getirisi değildir. değil her şeyi kendinize bağlamayı, her şeyi tümden biraksaniz bile bu duyguya tek başınıza ulaşma imkanınız yok. birkac ay evvel ev başlığına bir entry girmiş huzursuzluğumun sebeplerini anlatmıştım. birisi almak istediği intikamı onu ve turevlerini silmekte buldu canı sağolsun. neyse işte onları tekrar anlatmak istemiyorum artık sıkıldım çünkü. hatırlayanlar olacaktır hatırlamazsanız da siktir edin. neyse işte saat 21.45 aslında evde maç izlemem lazımdı. ben bağırış cagirisin içinde, çok ileri gitmemek için evden çıktım. şu an mecidiyekoyde bir otobüs durağında oturuyorum. metro çalışması var diye otobüs bile geçmiyor önümden. huzur önemli işte. huzuru bulan insanın tutunacak bir dalı vardır. ben hiç tutamadım o dalı. bi 30a falan geçerse beşiktaş'a gideyim de bir stadı göreyim bari. yarım saattir durakta boşluğu izliyorum üşüdüm amk.

aa o ne

dağ gibi bulaşıkla cebelleşen anneye sürpriz bir yardım talebinde bulunarak mutfağın tertemiz bir hale bürünmesinde pay sahibi olup 1 yıl daha yaşlanan güzel insanın gözlerinde parlayan en samimi mutluluğu çocuksu bir gülümseme ile paylaşmak.

ne kadar hüzünlü olsamda huzurluyum. huzurlu olduğum için hüznümü yaşıycam bu gece

sevdigimin kokusu

(bkz:huzur) = ailenle olmak

pavyonda !! (angara'lıyım garipsemeden söyleyeyim.)

sevdiğinin ellerinde , gözlerinde , en çokta kalbinde ulaşılan ruhsal bir doyum noktasıdır.

kahvaltı için uyandığınızda gelen kızartılmış biber kokusu.

huzur;baba evinde annenin hazırladığı kahvaltıya uyanmaktır.bundan daha fazla huzur verenini görmedim.

vicdanla alakalı olandır, aynı onun gibi yeri gelip de gece yarısı uyutmayandır. bir de otobüs firması varmış ama konuyla alakası yok tabii.

huzur muzur yok dert dert dert

kadın erkeğin omuzuna koyar başını. i̇kisi de konuşmaz. i̇kisi de ağır yaralar aldıkları bir savaştan çıkmışlardır.ikisi de yorgun. i̇stedikleri tek şey biraz huzur....

"kendimizi sevmiyoruz. kafamız bir yığın mukayeselerle dolu; dede’yi, wagner olmadığı için, yunus’u, verlaine, bâki’yi, goethe ve gide yapamadığımız için beğenmiyoruz. uçsuz bucaksız asya’nın o kadar zenginliği içinde, dünyanın en iyi giyinmiş milleti olduğumuz halde çırçıplak yaşıyoruz. coğrafya, kültür, her şey bizden bir yeni terkip bekliyor; biz misyonlarımızın farkında değiliz. başka milletlerin tecrübesini yaşamağa çalışıyoruz." (bkz: ahmet hamdi tanpınar) huzur kitabından.

"yeryüzündeki en iyi şey sağlam ve huzurlu bir evi olmaktır erkeğin ve kadının uyum içinde olduğu." (bkz: homeros)

şahane bir ahmet hamdi tanpınar romanıdır. 2 sene önce okumuştum. şu sıralar tekrardan okumak istiyorum. roman, kahraman olarak seçilmiş kişilerin adını taşıyan dört bölüme ayrılmıştır: ihsan, nuran, suat, mümtaz. 1938 yılında bir ağustos sonu sabahı başlayan romanda geriye dönüşlerle mümtaz'ın çocukluğu ve yetişmesi, geçmişteki mümtaz - nuran - suat aşkı anlatılır. bu aşk, suat'ın intiharı, nuran'ın eski kocasıyla barışması, mümtaz'ın ruhsal bunalım geçirmesiyle trajik bir sona ulaşır. romanda gözüme çarpan en önemli unsur; batı - doğu çatışmasını yaşayan aydınların yeni bir bileşime varma çabaları olmuştu. zaten o dönem romanlarının ortak temasıdır bu.

huzur i̇slamda

artık sönmesi gereken masa lambası ve sönmeyen sigaranın eşliğinde, sokaktan gelen kuş seslerinin yaptığı çağrışımlarla yeni bir güne uyumadan girmenin verdiği ertesi gün monotonluğuna fırından gelen ekmek kokusuyla eşlik etme eşiği.

tam böyle altına işeyecekken son anda tuvalete gidersin de salıverirsin ya , eşittir huzur

odamın kapısı kilitli olduğunda ve kulaklığımı takmış olduğumda beni saran his. mesela şu an hiçbir şey dinlemiyor olmama karşın kulaklığım takılı. ve tarifsiz bir güvende olma hissi yaşıyorum.

ölünceye dek arayıp duracağım ve hiçbir zaman sahip olamayacağımdan ötürü benim imtihanım olan duygu, durum. durup dururken “bu hep böyle gidecek biliyorum” falan dememe neden oluyor.

huzursuzluklarınızı bir köşeye bırakıp elinize öyle almanız gereken, her satırın ilmek ilmek dokunduğunu iliklerinize kasar hissettiren, mümtaz ile birlikte iç nizamı aratan bir kitap: huzur. topluma, düzene, insanlara incecik eleştiriler yaparken günümüz değerlerine de ışık tutuyor ahmet hamdi. evet diyorsunuz içinizden, bizi anlatıyor bize. yaşatıyor, hissettiriyor. tüm o ruh dünyasında kendinize ait küçücük izler bulduğunuzda daha çok bağlanıyorsunuz kitaba ve tanpınar’a. zor bir kitap mı ? çok değil. ama bilgi ve ilgi birikimi istiyor. örneğin musiki seven bir okuyucuyla sevmeyen okuyucunun hissedeceği şeyler bambaşka olacaktır. ama yine de inceden inceye kulağınıza geliyor o hoş sedalar. seviyorsunuz daha önce hiç tatmasanız bile. i̇ç huzuru buluyor musunuz ? hayır. ama aramak için gücü içinizde hissediyorsunuz. ve bir kitabını daha okumak için söz veriyorsunuz kendinize.

çünkü huzursuz bir dünyada yaşıyoruz. çünkü insan kendisiyle barışık değil. değerler karşısında ve insan karşısında yeniden düşünmeye mecburuz. çünkü herşeyden şüphedeyiz.

uzakta aramamak gerek, başımdan tutup göğsüne yaslaman da kafi.

duştan çıkıp yeni yıkanmış nevresimin serili olduğu yatakta yatmanın hissettirdiği huzuru verebilen çok az şey var

birkaç gündür doyasıya hissettiğimdir. bir his bir koku nasıl bu kadar güzel hissettirebilir ki.

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın içinde kendinden izler taşıyan romanıdır.

yârin omzudur. yani en azından bir zamanlar öyleydi.

(bkz: gün doğumunu izlemek ) Bu anı izlerken huzur doluyorum. O kadar mucizevi ki.

(#4292819) 13 günde baya hızlı geldi dikkat ederseniz. 2022 hızlı başladı. :)) Bilseydim başka bir şey dilerdim yav. Hayır dilemezdim. İyi böyle. Uzun zamandır yaşadığım en huzurlu günlerden birini yaşıyor olabilirim. Vay anasını gerçekten. Sürekli taşımak zorundaymışım gibi olan bir yükü bugün kaldırıp bir kenara koydum. Bir gün lazım olursa alır yine bir şeyleri sırtlanırız dert değil ama en azından şimdinin tadını çıkarıyorum 1 saattir. Güzelmiş böyle lan. Ulan mutlu insanlar, size de aşk olsun yani. Sizin kafa iyiymiş baya. Hiç böyle anlatmamıştınız.

Tavuk dürüm sipariş verdim onu bekliyorum

Bana uzak duygu. Son birkaç aydır diken üstünde yaşamaktan o kadar yoruldum ki anlatamam. Her an bir olay gerginlik çıkacak diye korkmak, sürekli uysal ses tonuyla konuşmaya çalışmaktan kendini kasmak, her ses yükselmesinde nabzımın artışı, kapı dinleyip bir terslik var mı diye anlama çabalarım, yanlış anlaşılmalara mahal vermemek için aşırı uğraşım... Bedenen, zihnen yoruldum. Uyuduğum uykudan bir gram dinleniyorum.

Para ile satılsa müşterisinin çok olacağını düşündüğüm hede. (bkz: kaç para lan bu huzur)

Huzur güzel şeydi, yaşayabilseydik.

hepimizin şöyle anlara ihtiyacı var bazen olmayan işi gücü bırakıp kimsenin bilmediği güzelliklerde kaybolasım geliyor... doğaya olan aşkımı kabartan Emin abiye saygılar (#4275322)