kişinin, bazen isteyerek bazen istemeden altına girdiği yük.
aile sorumluluğu, iş sorumluluğu; temel konu başlıkları. şahsen ben kaldıramıyorum. bugünlerde iş yoğunluğum o kadar fazla ve ağır ki acaba yanlış mesleği mi seçtim demeye başladım. mesleğimi seviyorum gurur duyuyorum fakat hem okurken hem çalışırken bu kadar zorlanmak bi tık ağır geliyor. üstüne şu an resmi kurumda olduğum için özele göre sorumluluk çok daha fazla olunca, delirmemek için yollar aramaya başlıyorum. attığım 1 imza yüzünden başıma bin tane şey gelebilir, full konsantre full dikkatli olmam lazım. he oluyorum okey ama bu diken üstünde olma hissi çok zorluyor. tabii sürekli firmalarla uğraşmak, numuneleri incelemek raporlamak da tüy dikiyor.
diğer yandan aile sorumluluğu. eşim, annem, babam. haftaya annemin ameliyatı var ben bakacağım bu sorumluluk kısmından değil de duygusal kısmından yorucu olacak. ki yıllardır bu konuda duygusal olarak bittiğimi düşünürsek. eşimle beraber geçtiğimiz cumartesi kötü bir şey geldi başımıza, bi yandan hala onu atlatamadım.
evde de sorumluluklar var. eşim ev işlerine yardımcı olsa da 2 haftada 1 abla gelse de her gün evi toparlamak yemek yapmak bi noktada yoruyor. üstüne 2 kedi sorumluluğu var.
şu an, masamın üstü numunelerle evraklarla dolu. binlerce işim var ama 2 dakika soluklanmam gerekti. yoruldum çünkü. anne olduğumda bu kadar şeyin üstesinden nasıl gelicem diye düşündüm. cevap yok...
sorumluluklar aşırı ağır gelse de hem dünyanın en iyi ailesine sahip olmak hem maddi manevi çok iyi bir iş hayatının içinde yer almak hem de sürekli sözlüğe gelip ağlasam da çok iyi bi eşle hayatı paylaşmak rahatlatıyor. zaten rahatlayamadığım zamanlarda soluğu sözlükte alıyorum...