yeri gelir bir insandan, yeri gelir memleketten, yeri de gelir kendimden. bir uğultu ki susmayan cinsten kafanın içinde ve bakışlarına dahi yansıyan o boşluk. kendine artık daha fazla tahammül edemeyip aynalardan kaçtığın günler.
gitmek çok kolaydı benim için; bir insandan, memleketten, kendimden. asıl zor olan gidebildiğimi kabullenmek. yahu hiç mi sinmez içe bu gidiş. neyi beceremedin neyin altından kalkamadın.
arkandan vaveylalar kopmadığından bu sinmezlik. en iyi sen bilirsin ki gittiğin o yerde olmadığını fark eden kimsenin olmayışı sana aslında gitmeyi bile beceremediğini hatırlatır. gölgesiz herif, müstehak. vahim bir baş ağrısı ve akşamüstü sigaraları. solumda da izmaritten medet uman 2 kedi. biri yaşlı, diğeri gri.