insanı bezgin, kırgın ve yılmış biri yapar. tabii, şeyma subaşı'nın kitabını okumaktan bahsetmiyorum.
kaliteli 20 kitap okuyan insan
aile,
devlet ve
dünya ile olan tüm göstermelik bağlarını koparır ve ömrünün sonuna kadar öyle yaşar.
kitap okumak tehlikelidir. bir diğer tehlikeli olansa,
hayatı kitaplardan ve kendi okuduklarından ibaret sanmaktır. zira gerçek hayat ne kitaplarda anlatılanlara benzer ne de insanın üzerine fikir belirttiği konulara. hayatın kendi ahengi ve işleyişi ekseninde kitapların zerre önemi yoktur. aslında,
türkiye gibi onuncu dünya ülkelerinde bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük kitap okumaktır. zira dönen bu yoz ve aptal çarkın bir dişlisi olmak yerine onun karşısında olmak, insanı bitirir. ayrıca; kitap okumak insanı uyandırır. gerçek anlamda. o uyanışsa insanı uykusuz bırakır. her iki manada.