nefret ettiğim his. sanırım bu karşılıklı değil, kendisi bana bayılıyor. bi düşmüyor yakamdan. düştüğü oluyor aslında ama şu an o kadar yoğun ki düşmesini hayal bile edemiyorum.
normalde bu kadar yoğun da değildi bu, o kadar yoğun ki midem bulanıyor huzursuzluktan, deli gibi uykum olmasına rağmen gözümü kapatmama izin vermiyor, hiçbir şeye konsantre olamıyorum. bir an önce bu huzursuzluğa sebep olan şeyi çözmek istiyorum ama yapamıyorum, sadece benim elimde değil. olsa bir saniye bile durmam, şu kısacık dünya için değmiyor çünkü.
nefret ediyorum bu histen.