Prens'i
Lorenzo de Medici'ye ithaf etse de ara ara
Cesare Borgia'ya duyduğu sempatiden bahseder Nicolo Machieveli. Fırsatların adamı olmuş genelde, ithafı da bundan kaynaklanıyor olsa gerek.
Amaca giden her yol mübahtır öğretisi de bunun küçük bir örneği.
İnsan doğasını çözümlediği pasajları özellikle not aldım, öğütlerinin çoğu istenilirse sosyal hayata uyarlanılabilir.
---
alıntı ---
İnsanlar çok saf yaradılışlıdır, günlük ihtiyaçlarına fazlaca bel bağlarlar, bunun için onları aldatan da daima aldatılmasına müsaade eden birilerini bulacaktır.
Avam her vakit gerçek yerine görünüşe kapılır. Dünyada sadece avam vardır, çoğunluğun sırtını dayayacağı birisi oldukça, o az kişinin sesini duyan bile olmaz.
Sevgi bağı bir ahlâki kısıtlama üzerine kuruludur, insanlar üzülüp de şahsi çıkarlarıyla çatıştığı her sefer bu bağ kopar, oysa korku cezalandırılma kaygısı ile iyice lehimlenerek tutturulmuştur, sizi asla bırakmaz.
Aşağılanmış insanlar biçare ve yoksul bırakılmış olduklarından dolayı zarar da veremezler. Tüm bunlar ya iyi davranılması ya da ezilmesi gerektiğini göz önüne seriyor, çünkü büyük aşağılamaların intikamı asla alınamazken hafif olanlarınki er geç alınır. Bunun için bir insana yapılan aşağılama onda intikam hissi uyandıracak türden olmamalıdır.
--
alıntı ---
(bkz: katılırsın katılmazsın)
Ekleme: Machievelli İtalya'nın bölgesel (şehirsel) gelişmesine karşı çıkıp Türkler gibi merkezi askeriye olması gerektiğini savunmuştur.