depresyon sanıldığı gibi bir şey değil. yani moral bozukluğu ne yazık ki depresyon demek değil. ben yaşadım oradan biliyorum.
şöyle ki ben önce depresyon olduğunu bile fark etmedim, zaten böyle bir şey fark edilebilir mi bilmiyorum. geçmişte yaşadığım birkaç küçük fiziksel şiddet ve çok sevdiğim birinin rahatsızlığına üzülmeme bağlı olarak gelişmiş olduğunu söyledi doktorum, yani bunlar uzun süre içimde birikmiş ben fark etmemişim. yani dertlerinizi içinize atmayın. nasıl patlayacağı belli olmuyor. ben kötüyüm kötüyüm derken kimse ciddiye almadığı için de büyük boyutlara ulaştı bence. o yüzden çevrenizdeki insanların sıkıntılı olduğunu fark ederseniz lütfen onların yanında olun. "neyin var", "geçer ya takma", "abartıyorsun" ve türevi cümlelerle değil. gerçekten yanlarında olun. benim ailem hariç kimse yanımda olmadı daha doğrusu ciddiye almadılar yaşadığım durumu.
ölmek istiyorsun, ölmeye bile gücün yok. ki şu an nasıl yaptığımı aklım almasa da denedim bile. 1 ay evden hiç çıkmadım kimseyle görüşmedim hiçbir şey yemedim içmedim. 20 kilo verdim ki normalde kilo verebilen birisi değilim. sonra geçti, ilaçlar terapiler vs. ilaçlara alışmak zor, alışınca bırakmak zor.
umarım kimsenin başına gelmez.