efendim, lise 3. sınıftayım, bir kimya projemiz vardı, çokta önemliydi bizim için o kadar çabalıyorduk. sonra bir arkadaşım geldi dedi seni müdür yardımcısı çağırıyor, bende tamam dedim ve gittim. annemin amcası ve halasının oğlu vardı okulda. bana hep sinirli davranan müdür yardımcısı o an çok neşeli davranmaya başlamıştı. 'nasılsın, iyi misin, var mı bir sıkıntın?' diyerek. sonra akrabalar eve götürmemiz lazım seni dediler, noldu dedim, bir şey olmadı sadece bizimle gel dediler.
o an anlamıştım, yolda düşündüm acaba annem mi vefat etti diye, ameliyata girmişti çünkü ve korktuğum şey de başıma geldi.
eve vardık, evin önüne taziye çadırı kurulmuş, sonra dediler ki anneni kaybettik maalesef.
o an benim için kelimeler tükendi, ben durdum hiçbir şey yapamadım, kimisi ah be gönül(annemin ismi) çocuğunun mürüvetini göremeden gittin, kimisi dünyaya çok güzel 2 evlat bıraktın gittin felan.
işin garibi o anda hava yağmurluydu, gökyüzü de ağlıyordu...
5
mekanı cennet olsun dostum gerçekten zor. - ofk3 14.01.2017 01:00:08 |#2963517