birkaç gündür bunun üzerine düşünüyorum. öncesinde de epey bir araştırma yapıp bir insanı siber zorbalığa iten nedenleri öğrenmeye çalışmıştım.
bana göre siber zorbalığın en büyük nedenleri;
çocukluk travmaları,
sevgisiz büyümek,
hiçbir şeye aidiyet hissedememek ve
asla tercih edlen kişi olmamaktan ibaret. tabii, daha birçok neden var.
tüm bu ve buna benzer nedenler insanları zorbalığa itiyor. bu zorbalık eskiden birilerinin yolunu kesmek, onları dövmek veya paralarını almaktı. ancak günümüzde, değişen mekan ve gerçek olgusundan ötürü tamamen
internet oldu. bu da haliyle, hareket alanı daralan insana zorbalık yapma hakkı sundu. bir insanın internette diğer insana zarar vermesinin veya zorbalık yapmasının yolu ne peki? onu germek (söylemlerle veya eylemlerle) ve onun
insanlık onurunu kırmaya çalışmak.
değişen mekan ve zaman olgusuna bir de
aile bağlarının kopuk olması, günübirlik
flörtler ve
sanal ilişkiler girdiği andan itibaren siber zorbalık önü alınamaz ve engel olunamaz bir hale büründü. çünkü artık herkesin tek derdi ilgi görmek, like almak ve retweet edilmeten ibaret. çünkü bu öyle bir çağ ki, gerçek kavramının kendisinden ziyade sürekli tekrarlanan yalanın gerçeği dönüşüşünü bazılarının üzülerek, çoğunluğun ise histerik bir eşliğinde izleme çağı. sonrasında kimse mutlu olmuyor ama. ne siber zorbalığı yapan kişi ne de ona maruz kalan.
bu zorbalığın altında yatan nedenler çok ciddi birer sosyolojik ve psikolojik araştırma konusu olmalı. ki büyük bir ihtimal olacak da. çünkü manevi ve soyut (dinlerden bahsetmiyorum) duyguları eksilen insan daha da hırçınlaşıp erdemli davranamıyor. değişen toplum yapısı, bozulan ekonomi, yozlaşan siyaset... hepsi ama hepsi insanları başarılı olmanın tek yolunun zorbalık olduğuna ikna ediyor. bozulan iletişim kanalları ise bu isteği iyice güçlendiriyor. televizyon veya insanlar arasındaki. fark etmiyor.
modern çağda insanlara iletişim için artık sadece iki seçenek sunuluyor:
şiddet ve
şehvet. şehvete ulaşamayıp şiddeti gerçek hayatta uygulayamayan insansa en korunaklı olduğunu düşündüğü ve bir dünya seyircinin bulunduğu sanal mecraları seçiyor. artan izleyici sayısı ve kendisi gibilerden oluşan ahmak grubu ise onu iyice güdülüyor. o da vargücüyle aynı yolda yürümeye devam ediyor. çünkü artık hiçbir etik hiçbir değer yargısı olmayan insanlar dünyaya hükmediyor. amip gibi ürüyor. haliyle, artık hiç kimse tek bir erdemli düşüncenin ve genelin faydasına olan olguların peşinde koşmuyor.
bu zorbalığın çözümü ve sonu ne olur, bir fikrim yok açıkçası. çünkü insanı hapse tıkmanın veya onu mağdur etmenin onu daha iyi bir insan yapacağına inanmıyorum.
şimdilik, öylece bekliyoruz.
hepimiz.