şehvet

kişisel cinsel ihtiyaçlara yönelik isteklerin tamamına şehvet denir. şehvet bir duygudan çok cinsel isteklerin genellemesine verilen bir addır. kişisel yapının oluşumuna göre şehvet seviyesi değişir. cinsel istek uyandıracak ortamlarda kişinin gelişiminde almış olduğu duygusal eğitime bağlı olarak farklı şehevi duygular barındırabilir. bu duygusal karışım duygusallık, hafiflik, saldırganlık, acınma gibi birden çok yapının ana hatlarını çizdiği bir temele oturabilir. şehvet duygusunun bitişinde psikolojik bozulmaların önlenebilmesi için maddi ve ruhsal yapısal bütünlüğe dayalı bir dengeleyici cinsellik önemlidir. kişilik sınıflandırmalarında karşılıklı paylaşımı sağlayan eşleşmeler önemlidir. ahlaki yapı olarak bütünleşmeyen kişilik temelleri şehvetin olumsuz ve tatminsiz devamlılığını sağlayacaktır.

şehvet bünyeyi yavaş yavaş terk eden bazen hiç terk etmeyen bir illettir.

"her durumda, hıristiyanlıktaki şehvetten 1840’ların cinsel içgüdüsüne ve freudyen ve post-freudyen arzu kavramlarına kadar arzu kavramının bütün tarihine bakarsak, nasıl işlediğini gayet net şekilde görebiliriz." (bkz: michel foucault)

kişinin cinsel tutkuları. eğer kötü bir şey olarak görmezsem kontrolümden çıkmayacağını bildiğim bir hayvan.eğitilebilir, domine edilebilir, zevk verebilir.

yayımlanacak üçüncü kitabım yok'ta kendisiyle ilgili şöyle demişim; "insanlar tek bir günlüğüne şehvete ulaşmak için harcadıkları emeği ve çabayı, sihirli bir fanusa koyup tüm insanlığın faydasına olabilecek herhangi bir araca veya düşünceye aktarabilse, dünya cennete dönüşür. insani ilişkilerdeki şehvete ulaşma ve karşıdakini ikna edip onunla sevişme süreci, zaman ve emek kaybıdır. ve hemen hemen tüm geri kalmış toplumlarda bu durum çok büyük bir sorundur. en az, o ülkelerin eğitim sistemleri kadar!"