kötü bir şey.
bir kız tanımıştım. bir olay hakkında verilen yemekte aynı masada yemek yemiştik. yemeğin henüz başında kız masadaki suları, ekmekleri, salatayı vs. kendi önünde biriktirmeye başlamıştı. anlam verememiş hatta kızı yarım aklımla ayıplamıştım.
sonradan öğrendim, meğerse kız yetimhanede kalıyormuş.. bilen bilir, orada kalan çocukların çoğunda öğrenilmiş çaresizliktir bu; "bulduğum her yemeği kendim için kollamalıyım, kimse yemeğimi benden almadan onları hızlıca bitirmeliyim.."
not: çok sonradan bu kızla başka bir yerde karşılaştım. artık öyle şeyler yapmadığını söylemişti :d şimdi ne yapıyor acaba? en son kafayı takmıştı, diş hekimi olacaktı. inşallah olmuştur..
not:
(#2172348)