bir ara merak salayım dedim, merakla olacak iş değil bu. kalpten ve yürekten gelecek. zor iş. zor hayat düsturu. işin sonunda derinin canlı canlı soyulup öldürülmek de var, her şeyi olduğu gibi kabul etme hoşgörüsü de. biz o kadar olamadık, olamayız. bizler hayatı leyla ile mecnun'daki idam sahnesi gibi yaşıyoruz çünkü. hani elemanların boynunda ipler, cellat tepelerinde. birisi ağlıyor, zırlıyor. diğeri "olm biraz duruşun olsun" diyor da sonra cellat "son bir isteğiniz var mı?" diye sorduğunuzda "salın bizi" diye haykırıyor ya, işte bizim hayatımızın özeti tam da o.
bu yüzden zordur tasavvuf. yağlı urgan boyuna geçtiğinde gülümsemek her babayiğidin harcı değil.