misafir

memlekete gittim kuzenimin nişanı var diye. bu sabah evde kalabalık bi akraba grubu vardı. hobbit'in ilk filminde bilbo'nun evine gelen dwarflar gibiler bi kısmı yemek yapıyodu bi kısmı evi siliyodu

hiç sevmem. yani öğrenci evindeyken gelsinler, 3 kişi tuttuğumuz evde 8 9 kişi kaldığımız olurdu ona lafım yok ama ailecek olanları sevmem. ondan sonra ''sizin kız da büyümüş, meh meh meh'' filan diyorlar aduket ve osmanlı tokadı karısımı bir stil ile öldüresim geliyor. sana ne lan, misafirliğe mi geldin pezevenklik yapmaya mı? çayını çorbanı iç siktir git işte. bir başka sinir olduğum insan tipi: (bkz: düğündeki yaşlı teyzeler)

bayramın 4. günü misafir mi olur arkadaş. şuan ev dolu, sıkıntıdan gün boyu güneş gören odaya geçtim. sigara çakmaksız yanıyor.

4 dakika 46 saniyedir gelmeyip beni endişelendiren birey veya güruh.

bunun sıkıntı yaratan bir üst modeli (bkz: yatılı misafir)

neşeli, konu açabilen bir misafirse başımın üstünde yeri var. fakat depresyonlu, duygusal, öyle suspus oturan biriyse... "ya arkadaşlar beni bekler, yakın zamanda görüşmek üzere çıkmam lazım şimdi." (görüşmedi)

ilginç insanlar olabiliyorlar. şuan evde, köyden gelen bir misafirimiz var adam yer yatağını bile kabul etmedi. yastık ve yorgan eşliğinde halı üzerinde yatıyor şuan. (bkz: insan gerçekten hayret ediyor)

çatkapı gelenini sevmem.

misafir çocuklarının amk

öğrencilik hayatım itibari ile artık nefret ettiğim insanlardır. misafir olman benim sana yemek yapmam,bulaşığını toplamam gerektiği anlamına mı geliyor? ailene bu konuda yardım etmiyor olabilirsin ama geldiğin ev bi öğrenci evi burada bulaşık makinası olmadığını da biliyorsun. evi otel gibi kullanmış olman yattığın yeri toplamadan gidebileceğin anlamına gelmez. en azından nezaketen bir çaba içerisinde olman senden çok birşey götürmez. yakın arkadaşım bile olsan misafirim isen senden nefret ediyorum. az önce hazırladığım sahur sofrasından bilerek erken kalktım. umarım sen sabah çekip gitmeden önce benden önce basladığın yemeğin bulaşıklarını götürüp lavaboya bırakırsın ve yattığın yeri toplarsın. allah rızası için yap. gece birbuçukta gelip sabah sekizde gidecekmişsin otel muamelesi yaptığın şu evde arkandan pisliğini bize toplatma. aslında bana demem gerekir çünkü evdekilerle her nekadar benden daha önce tanışmış arkadaş olmuşsan da sınıf arkadaşımsın diye bu konuda sadece benim arkadasım olarak görülüyorsun. evdekiler de senin gibiler. allah versin belanızı ne iyilikten anlıyorsunuz ne de ettiğim laflardan. misafir kimliği ile bu eve gelen herkesden nefret ediyorum. sadece bir kisi hariç o da bir kız arkadaşımızdı. benim haberim yoktu mutfağa girip bütün bulaşıkları yıkamış. o kadar üzüldüm ki buna bilsem hiç yıkatır mıydım. o'nun o düşüncesi bile bana yeterdi. ama sizin ise hayvanlardan farkınız yok. eminim annenize de aynısını yapıyorsunuzdur. yazık. i̇lerde eşim olursa allahım yardım etme konusunda sen bana yardımcı ol.

biz misafirperver insanlarız belki ama baziları harbi düşüncesiz ve saygısız

evdeki kıymetli eşyaların kırılması halinde, hatası mazur görülen insan türü. (bkz: siz kırarsınız takım bozulur )

evi kirletmeyeni makbuldür.

yarın misafir gelecekmiş, tabi haliyle evin hamarat kızı olarak erkenden kalkıp pastalar poğaçalar börekler sarmalar mezeler falanlar filanlar interler milanlar hazırlamam lazım. sonrasında ver elini çay hizmeti, dağ gibi bulaşık vs vs. tamam buraya kadar her şey iyi hoş alışığım bu tür durumlara fakat akşam birde yemeğe gideceğim be önce kahrolacağım mahvolacağım ardından sürünerek yemeğe gideceğim şimdiden yoruldum of neyse

yemek yerken konuşmayanı neden bana denk gelmez anlamıyorum. ulan ben şimdi sana servis mi yapayım, cevap mı vereyim, yemek mi yiyeyim? hayır bir de mantıklı ve tutarlı konuşsa neyse. adam hem akp'li, hem trabzonspor'lu. ve ben bu adamla şike sürecini konuşmaya çalışıyorum hasjhsajhs fetö'ye saydırırken akp'li oluyor, şikeye saydırırken trabzonspor'lu. ama iş fetö - şike ilişkisi ihtimaline gelince başlıyor kör kurşun sıkmaya hasjshajsha not: ikisini de deniyorsun da tarafını seç artık..

13 kişilik bir misafir ordusuna hizmet ettim bugün. öncesindeki temizlik aşamasından bahsetmiyorum bile. sonrasında yapılan temizlikten de bahsetmiyorum ama siz anlayın. başım çatlıyor, üzerimden tır geçmiş gibi. yine "keşke erkek olsaydım" diye düşündüğüm günlerden biri.

sıtkımın sıyrıldığı şeylerden birisi olur. kültürümüz gereği başımın üstünde yeri var elbet ama eh yani nefret ettiğim insanları da ağırlamayayım bir zahmet... sağ olsun canım anam nerede haz etmediğim insan varsa misafir etmeyi pek sever. başta da ilçemizin (apartman mahalle az gelir) asalağı, ayaklı gazetesi alt komşumuzu. defolup gidecekler sonunda taşınıyorlar ne güzel diye seviniyorum. eve girip çıkarken apartmanda görmeye bile tahammülüm yok. kadın tuttu "gitmeden son kez ağırlayalım" deyip yarın akşam ailecek yemeğe çağırdı. resmen "eyy ponçik sen kimsin yaa?!" atarına maruz kalıyorum şuraya bak. dipçe: misafir sevmeyen insanlar hakkında kötü düşünmez misiniz lütfen... kimse hoşlanmadığı kişileri ağırlamak zorunda değil. sevdiğiniz insanlar da misafir değil zaten. kamu spotu: siz siz olun şu misafirlik olayını çok da şeapmayın.

hiç haz etmem benden uzak olsun lütfen

eski sevgilimle hunharca kavga etmişiz, depresyona girmelik bir ruh hali içindeyim ama annemin gelecek olan misafirleri için mercimek haşlıyorum. böyle hayat mı olur beeee?????

misafirleri çok seviyorum

“Sen burada misafirsin ve buradan da diğer bir yere gideceksin. Misafir olan kimse, beraberce getiremediği bir şeye kalbini bağlamaz. Bu menzilden ayrıldığın gibi, bu şehirden de çıkacaksın. Öyle ise, aziz olarak çıkmaya çalış. Vücudunu Mucid’ine feda et; mukabilinde büyük bir fiyat alacaksın.” Mesnevi-i Nuriye / Sayfa 158

Bazılarını çok severken bazılarından nefret edersiniz. Bu hafta nefret ettiğim misafirlerden birkaçı geliyormuş. Allahım sen benim keçilerime mukayet ol..

kurban grubunun sanırım en sevdiğim şarkısı. insanı alıp götürüyor sözleriyle. ve gerçekten de "can emanet, ruh misafir" --- spoiler --- Çok eski bir dostuyum diyen bir adam Gün gelir, kapımı çalarsa benim için "öldü" deyin Öldü deyin, öldü deyin Güzel yüzlü, sert bakışlı, zor bir kadın derse "geldim anılarla" Seni çoktan gömdü deyin Gömdü deyin, gömdü deyin Eskiden büyük bir kapı vardı şimdi duvar olan yerde Artık ben insana dost değilim, dost değilim Gelse son misafir Misafirim azrail Can dolaştı, döndü geldiği yere Bir durakta indi, vardı evine Anladı o an hayat bir gezidir Can emanet, ruh misafir --- spoiler ---

değerlidir. bu geceki misafirlerim için; :)

Bizim kültürümüzde misafir baş tacıdır her misafire olmasada çoğuna kendi evindeymiş gibi davranmasını söyleriz ancak bu misafirin misafir olduğunu unutmaması şartı ile verilen bir özgürlüktür

Götü yere çivili kişi veya kişiler

can temiz ve can bonomo'nun tüyler ürperten acayip şarkısı. link naptınız ayol. sözleri bulana kadar şarkıyı algılayamadım. nasıl sözler, nasıl sound? can bonomo o nasıl şiir okumak? "ağzımda saframın tadı kuru, pis bir öksürük tutar adettir, söylenmez adı bizi dinliyor, bizi dinliyor yanımda kal tüm bildiğin duaları sessiz oku çıkar ilk anda dönüp gittiğin bizi bekliyor, bizi bekliyor her sabah ciğerimde hırlar nefesi kükürt kokan bi katil, bi katil sıkıştım bir köşeye, sanki kendi ruhumda mahcup misafir, misafir bak içimden kanatlanıyor büyük, siyah bir iblis misali vaktin varken kalma diyor saklanacak bi yer var mı ki sanki? deldi geceyi deliren bir kuşun gerdanını saran gergin urgan artık her organ biraz yorgun ve ben galiba ölüyorum yalnızlıktan günlere sarın iltihaplı bedenimi bir namussuz infilak vakti hortumlar çayırlıktan döne döne yükselirken karanlık gökyüzüne uykusuz geceyi usturayla bölen tuhaf bir hatıra dolayın ayak bileklerime fütursuz bir çocuğa kalkan ele sarılan anne gibi sarsın bedenimi morfin taşlara bağlayın hayatla imtihanımı ben bir ölüm marşı çalkalarım ağzımda yarım bardak ucuz şarapla taşlara bağlayın tutuklu tutkularımı emzirin beni bozuk süt, intikam ve günahla taşlara bağlayın annemin hayaletini denizler çekilirken şarkılar söyleyin morarmış cesetlerime tanrı uluyan kurdu vurdu artık her organ biraz yorgun ve ben galiba ölüyorum yalnızlıktan dar atıyorum kendimi sonsuzluğun ayaklarına doğru altı farklı intihar beğeniyorum üçüncü sayfalara zar atıyorum köpek köpeği yemiş sakın bakmayın bırakıyorum toy neşemi kağıttan bir geminin üzerinden demini almış kara suyun katı kararsızlığına yatağımın altında saklanan kudurmuş kadavraların sırtlarına basarak yetişiyorum yetişkinliğime göz bebeklerimi dağlıyor en karanlık imgelerin ölmeden az evvel gördüğü beyaz ışık amatör bir cerrahın elinde kana bulanmış arsız bistüri astigmat bir ağacın dalından uzağa düşen elmanın bastıramadığı histeri kalleşçe bir söylemin yavşak bir babayı iğneleme düsturu sen bozuk bir ayrılık makinesisin dünya lehimle beni piyanonun en esmer tuşlarına pavyonlara bağışla iç organlarımı sabıkalarımı bağışla biri delikanlı biri ceset iki mesleğim olsun köprüyü geçtiğimde sevdiğin işi yaparsan ölüm sana her gün tatil bak bu torbacı terörist bak bu hırsız katil tanrı uluyan kurdu vurdu mezarıma taş dikmeyin yaşarken canım çıktı yük taşımaktan"

Böylesi her zaman gelebilir gorsel

hiç sevmiyorum. sevdiğim insanlar bile bizim eve geldikleri zaman bir miktar rahatsızlık duyuyorum. önceden bu rahatsızlık üst seviyedeydi, artık biraz azaldı. evde tuvaleti kullanmaları, eşyalara dokunmaları, mutfağa girmelerinden hoşlanmıyorum. ileride evlenirsem ya da yalnız eve çıkarsam eve kimseyi sokmamaktan korkuyorum.