quasimodo'nun naçizane yazıları

bundan sonra naçizane şiir, deneme ve nasipse diğer tür edebî yazılarımı paylaşacağım başlıktır. hiç rez almadan beğeninize sunuyorum sonra artık verdiğiniz tepkilere göre birer birer paylaşırım. öncelikle şunu belirtmek isterim ki daha önce bir kaç internet sitesinde paylaşmışlığım vardır eğer ki canımız dayımız sari dayi bu siteden görür de çalıntı derse diye belirtmek isterim (bkz: sari dayi ifşa team) ÇAY BAHÇESİ Her zaman olduğu gibi, yine yalnızım. Düşüncelerimle, duygularımla, kalemim ve kağıdımla başbaşayım. Bugün selamlaştığım kişiler aynadaki yüzüm, sokakta bana çarpan çocuk ve oturduğum çay bahçesinin çaycısı sadece. Güzel bir yer burası Ufak masaları, bergamot kokan çayı ve küçük bahçesinin içindeki koca çınarla tasvir edebilirim burayı. Masamı hatrımdaki her şeyle paylaşıyorum. Dört tabureli bu ufak masanın üç taburesi boş hala. Kağıdımla, kalemimle, bir demet tütünüm, kül tablası ve çakmağımla paylaşıyorum, üç tabure hala bomboş. Dertlerim, sevdam, düşünceler... Hala boş üç tabure. Muhabbet ediyoruz çaycı ağabeyin bittikçe yenilediği çay ile. Ufak bahçe tıklım tıklım dolu, çıt çıkmıyor. Futbol muhabbeti, askerlik anıları, taşların ıstakaya kondukça çıkardığı sesler çay kaşıklarının şıngırtıları, 52 kağıtlarının hışırtıları, her şey. Hiç bir şey. Ses çıkmıyor ufak bahçeden. Ara sıra çınarın yapraklarının rüzgarla hasbihâli duyuluyor sadece. Benim gür sesim hiç duyulmuyor. Duyulmuyor haykıra haykıra söylediğim yalnızlığım, anlaşılmıyor. Yaptığım onca işin, kendimi ispatlamak için, Söylediğim onca şiirin, sözün, Bağırdığım, haykırdım onca marşın, bestenin, İçtiğim onca çayın, kahvenin, Hayallerimin, gördüklerimin, yaşadıklarımın, Hiç birinin anlamı yok. Hepsinin anlamı var. Yaşadıklarımın, yaşattıklarımın, yaptıklarımın. Hepsinin birer bedeli var. -Borcum ne kadar abi?

uplayayım da recep cetinin sol ayagi abimiz görsün. adam sanırsam edebiyat hocası yorumu önemli.

böyle devam. olumlu olumlu.

bununla beraber 8 entrinin üçü benim, okuyacaksanız yarın akşam saatlerinde bi tane daha paylaşırım. yalnız bu kadar az tepki gelirse bu işi bırakırım kardolar.

''bu kadar az tepki gelirse bu işi bırakırım'' deme, kendin için yaz. tamam, yazdıkların hakkında başkalarının ne düşündüğü önemli olabilir bir yerde ama sen başkalarına beğendirmek için yazma. yazmanın amacı bu olmasın. sen sadece yaz, yazmak istediğin her zaman. bırak isteyen okusun, isteyen tepki versin ya da vermesin. yazacakların başkalarının düşüncelerine göre şekillenmesin, daha doğrusu ''yazmayı bırakırım'' diyeceğin kadar önemli olmasın başkalarının düşünceleri. beğenilme kaygısıyla yazmak, içinden gelenleri yazmana engel olur. uzun süredir okuyan ve yazan ama yazdıklarını daha hiç kimseye göstermemiş biri olarak sana naçizane tavsiyemdir bunlar güzel kardeşim. yaz...

bir tane daha gelir yarım saate kadar eve geçerim muhtemelen 1 saate yollayayım diyeyim ama önce bi kaç rez rica edebilir miyim?

GÜRÜLTÜ Çok gürültü var anlaşılmıyor kimse, Her kafadan bir ses çıkıyor. Herkes bir şeyler anlatıyor. Herkes yaşıyor, anlatıyor. Düşünüyor, anlatıyor. Görüyor, naklediyor. Üretiyor, yazıyor. Ben dinliyorum. Herkes konuşuyor ben dinliyorum. Mantıklı bir sadâ duymak için can kulağıyla dinliyorum. Herkesi dinliyorum. Her şeyi dinliyorum. Anlamaya çalışıyorum, Uğraştıkça uğraşıyorum. Olmuyor, anlamıyorum. Anlamıyorum, neden kimse dinlemiyor? Beni değil, şunu değil, onu değil; Neden kimse birbirini dinlemiyor? Ben de düştüm hataya anlattım, Konuştum aylarca, yıllarca. İsyan ettim "SESİMİ DUYAN YOK!" diye. Caydım anlatmaktan, farkedince. "Anlattığın, karşındakinin anladığı kadardır!" Konuştuğun, dinlendiği kadar duyulur. Şimdi dinliyorum ama dedim ya, anlamıyorum. En çok da neden kimsenin dinlemediğini. Beni değil, herhangi birini. Herhangi birini de değil, Âkif'i, Necib'i, Veysel'i, Neşet'i? Sevda sazı çalanı neden dinlemiyor kimse? İnsanı anlatanı, vatan millet haykıranı neden dinlemiyor kimse? Dinlesek, diner bu gürültü. Anlamlanır; dağ bayır, toprak su. Dinlesek; ağacın, çiçeğin bile bize söyleyeceği çok şey var. Ey insanoğlu! O bir çift kulağın çok büyük işlevi var.

(#152546) efkârlandım beyler. elimde kalan en eski şiirimi de sizinle paylaşıcam ki finali en efsane şiirimdir bana göre, bağlantısı o kadar iyi olmasa da; İZMARİT Seni bana unutturursa acılar ancak. Hayli büyük acılar... Yüreğimi, senden çok kavuran acılar. Bıçak yarası acıtır mı böylece bilmem. Kurşun? Bilmem hiç yemedim onu da. Ana acısı, evlat acısı Allah göstermesin. Lâkin senin gibi acıyı da düşmanıma vermesin. Bu acıyı nasıl tarif ederim, bilmem. Zaten pek anlamam bu işlerden ya, bir deneyeyim diye aldım kalemi elime. Saat 1.10, yatağımda kıvranıyorum. Ne yana dönsem sol yanım acıyla inliyor. İnleme ki, sesini bastırmaya imkân yok. Kimse duymuyor gerçi ya, neyse. 1.30 oldu. İnlemelerini dinlerken kalbimin, Bir söz takıldı kulağıma. Senin adını içeren bir cümle... Mısra mı? Bu bir mısra doğru! Ama anlayamıyorum. Anlamaya çalışırken 15 dakika daha kaybettim uykumdan. Bu 15 dakikada sesini bile unuttuğumu farkettim. Dikkat sorunum var biliyorsun. Sesini unuttuğumu farkettiğimden beri, Uzun zamandır duyamadığım güzel sesine kulak verdim. Bir hiçe kulak verdim, duymadım gecenin bu saatinde Polatkan Bulvarından hızla geçen motorların sesinden başka hiç bir şey. Ben istediğimi yapamadım, yapamıyorum zaten uzun zamandır. Saat 2.00 olmuş. Madem uyku yok, yatmanın da hiç anlamı yok o zaman. Zaten Beşiktaş'ım da kötü oynamış. Böyle olur ne zaman kötü oynasalar. Ertesi maça kadar kafam bulanır durur. Gecenin 2'si, karnımın açlığını sigarayla bastırmaya gidiyorum. Karnımın açlığından ziyade sigara, Seni anma törenim oldu benim. Program akışını arz ediyorum; Bir ateşle tutuşma, Ateşi harlayan nefeslerle yavaş yavaş tükenme, Bitince hiç yüzüne bakılmadan kenara atılma. Saygı duruşu, kapanış. Aralık 2013.

beyler okumuyonuz ama bu da bonus mükemmel şiir ve şairi tarafından mükemmel seslendirme.

(bkz: uplayayım da sabahçı kardolar görsün)

bugün çok sevdiğim bir şiirimi sizinle paylaşıcam biraz garip gelebilir belki. geliyorum kardolar hemen.

EY AHALİ! Koruyun kargaları! Evet o kapkara çirkin görünen, Hâkir gördüğünüz kargaları! Değerli, parlak eşyalarınızı çalan, Başınızın etini yiyebilecek seviyede, Ürkünç biçimde çığıran o yabanî hayvanı koruyun. Görünürde hiç bir yararı olmayan, O iğrenç hayvanı, koruyun. Adı ihanetle anılan o hayvanı, Evet onu diyorum koruyun onu ey ahalî! Serçekuş muhtaç değil yardıma, Binlerce kişi çıkar onu korumaya. Siz kargaları koruyun. Herkes sever serçe kuşu, Herkes sahiplenebilir kediyi, köpeği. Siz kargaları koruyun efendiler. Evet belki gözünüzü oyar Belki sesiyle huzurunuzu bozar lâkin Siz yine de koruyun onu. Asil hayvandır, muhtaç düşmeyi sevmez. Gururludur sizin korumanızı istemez. Öyle yavşak bir mırıldanmaya, Söylediğiniz her şeyi yapacak, Mutlu olmanız için şarkılar söyleyecek Sahte hayvanlara kanmayın. Siz siz olun; sevin, sayın ve Koruyun kargaları. 7.7.2015

yine okumadınız dimi ağzına tükürdüklerim.

taze çıktı geliyor, yorumlarınız önemli, saygılarımla; İstanbul Güzellemesi Hasretim sensin ey İstanbul! Sevdam sensin, vuslatım sen olacaksın. (inşallah.) Sahi, olacak mısın? Kavuşacak mıyım Eminönü'ne, Süleymaniye'ne? Üsküdar'dan motorla karşıya geçecek miyim? Koşacak mıyım ezan sesiyle yankılanırken sen, Aziz Mahmut Hüdayi'ye? Kadıköy-Üsküdar arası mekik dokuyacak mıyım? Vize haftası sabahlarken inerim belki Kız Kulesi'ne. Etrafta kimse yokken, alacakaranlıkta. Sabah namazına Hüdayi'ye dönerim yine. Canım sıkılıp da Çengelköy'e inersem seyrederim manzaranı. Gider Moda'ya oturur bir çay içerim. Üsküdar çayhanelerinde muhabbet eder, güzel insanlar tanırım. Yahya Efendi'yi her ziyaretimde, huzurla boğazı seyrederken, dua ederim islâm alemine. En ücrâ köşene dahî gider, Her arşınına satırlar yazarım. Öğleyi, İkindi'yi ufak mescidler'de kaçamak ve hızlıca kılarım belki ama; Sırf Eyüp'te sabahı kılmak için Avrupa'da sabahlarız seninle. Dünya'nın en güzel fotoğrafı, Yüzyıllardır resmedilen en güzel eser sensin. Bugüne dek yazılmış en iyi yarım şiir, sensin. Biz âşıklara en âlâ mâşuk sensin. Hasretim sensin, Aziz İstanbul. 12.09.2015

yeter yazma amk

beyler her türlü yorumunuza açık bu başlık, bunu yapman hoşuma gitmiyor, saçma bir başlık açmışsın amacın ne falan diyebilirsiniz de, buraya gelip küfredip adamın asabını da bozmayın seviyesiz seviyesiz.

tek bir kelime sıkıntım var onu çözdüğüm an yeni şiir gelir abilerim ablalarım. bugün yarın elinizde olur.

Redd-i Hürriyet Kavuşmuş sevgililer aşka gülistan diyor, Bana sorsalar bir dağ derdim vuslata. Hakim olunamayan yüce bir dağ Özgür renkleri tutsak eden zerresinde. Evet, vuslat dediğin âlî bir dağa esir olmaktır. Özgürlüğü reddederek tutsak yaşamaktır.

(bkz: up) gececiler gelmiştir, buyursunlar.

(bkz: up) sabahçı tayfaya günaydın, gececilere iyi günler.

Yüzyıllardır yağmamıştı sen sedalı bir yağmur. Memtur etti her zerremi sen sevdalı katresi. Gönlüm meyletti ihsasımın ilk anında ahdak-ı mübetteli. Ne deniz yeter ne karadeniz ne de ahu, anlatmaya gözlerini. Gözlerin ki güzelliği ile yaradan taçlandırmış sesini. Ah Esmeralda ah!

sa, uzun zamandır buralarda değildim, şunu sizinle paylaşmak istiyorum; çamur ben yaşarım ya nasıl yaşarım... gözlerim topraktır benim, islatmam, çamur olur. hüznü kuru kuruya yaşarım. kaşım kara, saçım kara, sakalım kara ben denize en uzak yerde dağların arasında bir damla suyun şükrünü cansuyu yapmakla eden başağın sararışıyla yüzü kavrulan ayazın vurmasıyla dudakları çatlayan abdestini buz kesen çeşmelerde alan toprağın kara göğsüne alnını koymuşlardanım. gözüm toprak, kaşım toprak, alnım toprak. alma beni denizine, çamur olur, gömerim en güzel hazineni gözlerinin derinliğine. yeşil suyu, yaş ekini, beyaz zirveyi sarı başağı, güneşi, iyi tanırım bizim gökler bile mavi olmaz gözlerin kadar. alma beni denizlere, çamur olurum. saçım toprak, kaşım toprak, çamur olurum. ben dağların en yükseğine, ağaçların tepesine, köküne, vurulmuşum karasallığın en ağır yerine burdan alıp kıyılara katma beni, topraktan kaldırıp gök gözüne alma beni. gözlerin mavinin derinliği aydınlık saatleri malum boğazın. saçım çamur, sakalım çamur, bulaştırma gözlerini, batarsın. gün devrilir dağın başında o muhteşem manzarasıyla uzaklaş benden, gözlerin kararmasın...