amin maalouf

(bkz: çivisi çıkmış dünya) Okuduğum bir eseridir

çok kaliteli yazardır. kitaplarından asalet akar. ki kitapların ne kadar muhteşem olduğunu kendisinin semerkant adlı kitapıyla keşfetmiştim.

''hayat insana bıkkınlık verecek kadar uzun değildir.'' (bkz: les echelles du levant)

lübnanlı yazar, kitapları fransızca yazar. en güzel kitabı bana göre (bkz: afrikalı leo ) betimlemesi mükemmel kuvvetli yazar tarihi birazda olsa seviyorsanız bu yazarı çok seveceksiniz.

kitapları mükemmel olan, güzel yazar. bir bakmışsınız arabistanda başlayan roman italyada biter. sürükleyici kitapları vardır.

"hayat yolunda ilerlerken, sadece ihanet ile sadakat arasında tercih yapmak zorunda kalınsaydı işler kolaylaşırdı. ama insan çoğunlukla iki bağdaşmaz sadakat, veya (bu da aynı kapıya çıkar) iki ihanet arasında tercih yapmaya zorlanır."

"insanlar, yabansı bir alışkanlıkla, kendilerini korkutan hayvanların adını alırlar, kendilerine bağlı olan hayvanların adlarını hiç almazlar. kendilerine kurt denmesinden hoşlanırlar da köpek denmesinden hoşlanmazlar."

''genç dostum, eğer insanların her zaman akıllarıyla hareket ettiklerini varsayarsak, dünyanın gidişatından hiçbir şey anlayamayız. akılsızlık tarihin en güçlü ilkesidir.''

"...oysa çok iyi biliyoruz ki,bağnazlığın ve bölünmüşlüğün temelinde bilgisizlik yatar."yolların başlangıcı

"i̇nsanlar bir dinleri olduğu için ahlaka ihtiyacı kalmamış gibi davranıyorlar." doğu'dan uzakta

(bkz: ışık bahçeleri) adlı kitabıyla gönül tahtıma sessizce kurulsan da bir zamanlar gönlünü incittiğimden dolayı özür dilerim sevgili yazar. bir dil ancak bu kadar naif ve bu kadar sert olabilirdi. hem sarstı hem üzdü. ve evet coğrafya kadermiş, hissettim her satırında. kitapların eski lakin hissettirdiğin şeyin acısı bugün gibi taptaze.

amin maalof'un "doğunun limanları kitabını okuyorum. bir bölümünü paylaşmak istedim; "gelmemenin bir vakti yoktur. i̇nsan coşkuyla beklerken ne kadar zaman geçerse, o büyük günün yaklaştığına o kadar inanır. bir yıl mı geçmiş? ne yapalım dersiniz, hazırlanması en az bir yıl sürerdi zaten. i̇ki yıl mı geçmiş? gelmesinin eli kulağındadır."

arapların gözünden haçlı seferleri hariç bütün kitaplarını okuduğum ve belli bir kitle tarafından yoğun bir şekilde hayranlık beslenilen yazar.

"ölümü son çıkış olarak düşüneceksin. bil ki kimse seni bundan alıkoyamaz ve tam da bu nedenle, elinin altında olduğu için onu yedekte tut, sonuna kadar. diyelim ki geceleyin bir kabus gördün. bunun bir kabus olduğunu, başını oynattığın anda kurtulabileceğini bilirsen her şey daha kolay, daha çekilir hale gelir, hatta bir bakarsın ilk başta en korktuğun şeylerden zevk alır olmuşsun. hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar... hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun, bir zevkler ve acılar oyunu, bir inançlar ve aldatmalar oyunu, bir maskeler oyunu, bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna, gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. beni sorarsan imdat çıkışı sayesinde ayaktayım. çünkü emrimde ve onu kullanmayacağımı biliyorum. ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kaçmak isterdim!" "doğunun limanları"

"Bir toplum en güçsüz bireyini yalnız bıraktığı anda dağılmaya başlar." Afrikalı Leo isimli romanında böyle bir cümle varmış. Hoşuma gitti. Bağlamı nedir bilmiyorum ama sadece bu cümle üzerine çok şey anlatılır bence.

lübnanlı frankofon yazar. kitapları hep yky’den çıkıyor ve çevirmen (bkz: ali berktay) çeviri sürecinde yazarla görüştüğü için türkçeye güzel aktarılıyor. ayrıca 1 aydır falan kendisinin son çıkan empedoklesin dostları romanını elimde süründürüyorum, bi türlü bitiremedim.