ahmed arif

ahmet kaya, cem karaca gibi sanatçılar tarafında bir çok şiiri bestelenen, şiirlerini topladığı tek kitap olan ''hasretinden prangalar eskittim'' türkiye'de en çok basılan kitaplardan olan, 21 nisan 1927'de diyarbakır'da dünyaya gelen ve 2 haziran 1991'de yaşamını yitiren şair.

muhteşem bir şair.

1927 diyarbakır da doğmuş, 1991'de ankara da ölmüş olan toplumcu gerçekçi şiirimizin usta şairlerindendir. 1968'de çıkan hasretinden prangalar eskittim şiir kitabıyla büyük yankı uyandırmıştır. seni, anlatabilmek seni. iyi çocuklara, kahramanlara. seni, anlatabilmek seni, namussuza, haldan bilmez, kahpe yalana.

diyarbakırlı büyük kürt şair. seni, anlatabilmek seni. iyi çocuklara, kahramanlara. seni, anlatabilmek seni, namussuza, haldan bilmez, kahpe yalana

ülkenin başına gelmiş en güzel şairlerden. adı unutulmamalı. ne zaman ismini görsem bu aklıma gelir, saygıyla dururum. "15 mayıs 1954 ankara leylâ, canım, kayb, berbat ve sessizim... sessiz ve dolu: allahtan ki sen varsın. yoksa halim korkunçtu. burası bir köy! yakınlarımın bütün ısrar ve gayretine rağmen, hemen anneme gideceğim. pazartesiye trendeyim. eve gidince senin mektubunu bulmalıyım. anneme ilk sorum o olacak zaten. sen nasılsın ömrüm? son telefonda canını sıktım mı? ben artık annenden korkmuyorum. aksine onu, kendi annemmiş gibi seviyorum. buna ne dersin? hınca hınç mısra doluyum. kara ve yeşil fon, hepsinde hâkim. biraz kendime geleyim, mendillerine, bluzlarına, yastığına mısralar serpeyim. ha? fotoğrafındaki “halbuki...”yi hâlâ anlayabilmiş değilim. anlatır mısın? bütün bunlar, beyhude biliyorum. şaheser olan, benim uçakla oraya gelebilmemdir. allah kahretsin, bu hastalık, bu rezaletler ve bu aile mecburiyetleri... ne yapsam? gözlerinden öperim canım. en çok da burnundan. gülme, ciddi söylüyorum. yarı parçan."

öyle yıkma kendini, öyle mahsun öyle garip. nerede olursan ol, içeride, dışarıda, derste, sırada. yürü üstüne üstüne, tükür yüzüne celladın, fırsatçının, fesatçının, hayının. dayan kitap ile, dayan iş ile. umut ile, sevda ile, düş ile. dayan, rüsva etme beni!..

terketmedi sevdan beni, aç kaldım, susuz kaldım, hayın, karanlıktı gece, can garip, can suskun, can paramparça... ve ellerim, kelepçede, tütünsüz uykusuz kaldım, terketmedi sevdan beni. lisede hocanın sınavda bir şiir yazınız sorusuna karşılık olarak yazdığım o güzel adamın güzel şiiri.

hasretinden prangalar eskittim bu şiir ile tanıdım, bu şiir ile sevdim. leyla erbil olsam sevsen beni dedirtiyor.

mağlup mu desem mahçup mu? ama ikisi de değil. ben garip sen güzel, dünya umutlu öyle bir tuhafım bu akşamüstü. sevgilim canavar götürür gibi, iki yanım iki süngü. (bkz: tutsak)

'körsem senden gayrısına yoksam bozuksam; can benim düş benim ellere nesi? haydi gel ay karanlık'

öyle yıkma kendini öyle mahsun, öyle garip... nerede olursan ol içerde, dışarda, derste, sırada, yürü üstüne üstüne tükür yüzüne celladın fırsatçının, fesatçının, hayının... dayan kitap ile dayan iş ile tırnak ile, diş ile umut ile, sevda ile, düş ile dayan rüsva etme beni!

diyarbakırda adına bir müze bulunur

leyla erbil'e mektubunda şöyle seslenir; şunu da bir iyi belle: benim için çok mühim olan, sana aşık olmak veya aşık olmadığımı bağırıp yırtınmak değildir. aslolan, seni kırmamak, üzmemek, kaybetmemektir. anladın mı canım? mektubunu hemen bekliyorum. gözlerinden öperim. (gözlerini öpemeyeceğim birine yazmak, mektup atmaktan tiksinirim. bunu da böylece kabul edeceksin.)

dünya görüşünü, politik duruşunu, acısını, aşkını,mutluluğunu ve hüznünü aynı dizelerde buluşturarak her kesimden insanın kendinden bir parça bulduğu efsane kombinasyonların adamı.

ne yalan söyleyeyim, üzgünüm, bir yanım kopmuş kanamış gibi.

(bkz: ay karanlık) ve (bkz: hasretinden prangalar eskittim) en beğendiğim herkese tavsiye ettiğim şiirleridir , okuyun.

şiirlerini çetin tekindor mükemmel okur. ayrıca şairi "sanatımızın hatıra defteri" adlı belgeselde rasim öztekin çok güzel canlandırmıştır. izlemenizi tavsiye ederim. bahsettiğim belgeselle ilgili; link

yeryüzü üzerinde kendime hazine kalacak en yüce şey senin şiirlerindir bir daha hiçbir ana doğuramaz be seni.

insan ruhuna ince ince dokunup da ellerini çeker, gel gör insan bu dokunuşları unutamaz.

şöyle buyrun -->> (bkz: ahmed arif)

bir röportajinda tek kitapla şair olunur mu diye yöneltilen soruya "tek kitapla peygamber olunuyor, şair niye olunmasın" cevabını verip kalbimi bir kez daha fetheden yazar. ayrı seviyorum seni ahmed abim, güzelim

" zemheri de uzadıkça uzadı, seni, baharmışın gibi düşünüyorum.."

nemsin be? sevgili dost yâr arkadaş hepsi. en çok da en ilk de leylâ'sın bana. bir umudum dünya gözüm dikili ağacımsın.

"...ahmed arif hasretinden prangalar eskitmiş, beni böyle eskitense vallah senin hasretin" (bkz: feryadı isyanım)

"terketmedi sevdan beni, aç kaldım, susuz kaldım, hayın, karanlıktı gece, can garip, can suskun, can paramparça... ve ellerim, kelepçede, tütünsüz, uykusuz kaldım, terketmedi sevdan beni..."

"mağlup mu desem, mahçup mu, ama ikisi de değil. ben garip, sen güzel, dünya umutlu."

"ve sen daha demincek, yıllar geçse de demincek, bıçaklanmış dal gibi ayrı düştüğüm, ömrümün sebebi, ustam, sevgilim. yaran derine gitmiş fitil tutmaz, bilirim ama hesap dağlarladır, umut dağlarla.. "

"gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim bakı verde uzamasın gurbetim esaretim ahmet arif hasretinden prangalar eskitmiş beni böyle eskitense prangalı hasretin"

evrende seni özler, seni isterim. başkaca hiç. seni. sade seni.

"serabın bir sonu vardır, ufkun, sıradağın sonu. uçarın, kaçarın bir sonu vardır. senin sonun yok.."

"nemsin be? sevgili, dost, yâr, arkadaş. hepsi. en çok da en ilk de leylâ'sın bana. bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın..."

yankın yasak, aynalara. inemem bahçende talan, tam, boş yanı bu, derim namussuzun, tam, bıçağım cehennem gibi güzelken, aklıma düşüyorsun ellerim arık...

''yokluğun cehennemin öbür adıdır'' demiş. vay be.

bir daha ankara'yı kimse onun kadar sevemeyecektir.

yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini

herhal seni görmem yakındır gözlerinden hasret ile bi dolu bi viran öperim canım.

ay karanlık maviye maviye çalar gözlerin

uykularından kopardım hoş geldin mihmanımsın artık geri dönüşü yok ahımsın, eyvahımsın

"ne yalan söyleyeyim, üzgünüm; bir yanım kopmuş kanamış gibi. bunu ancak sen anlarsın. yine de mutlu olmanı tüm kalbimle isterim."

"yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini."

"serabın bir sonu vardır, ufkun, sıradağın sonu. uçarın, kaçarın bir sonu vardır. senin sonun yok.."

"ben bütün bu manasız iç sıkıntılardan senin var olduğunu hatırlayarak sıyrılıyorum."

gel gelelim, beter, bize kısmetmiş. ölüm, böyle altı okka koymaz adama, susmak ve beklemek, müthiş genciz namlu gibi, ve çatal yürek, barışa, bayrama hasret uykulara, derin, kaygısız, rahat, otuz iki dişimizle gülmeğe, doyasıya sevişmeğe, yemeğe… kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri, asıl, bizim aramızda güzeldir hasret ve asıl biz biliriz kederi. diyen insandır. sevilerek okunur..

seni, anlatabilmek seni. iyi çocuklara, kahramanlara. seni anlatabilmek seni, namussuza, halden bilmeze, kahpe yalana. ard- arda kaç zemheri, kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. dışarda gürül- gürül akan bir dünya... bir ben uyumadım, kaç leylim bahar, hasretinden prangalar eskittim. saçlarına kan gülleri takayım, bir o yana bir bu yana... seni bağırabilsem seni, dipsiz kuyulara, akan yıldıza, bir kibrit çöpüne varana, okyanusun en ıssız dalgasına düşmüş bir kibrit çöpüne. yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, yitirmiş öpücükleri, payı yok, apansız inen akşamlardan, bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene, seni anlatabilsem seni... yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini...

"canımın gizlisinde bir can idin ki, kan değil sevdamız akardı geceye, sıktıkça cellat kemendi."

"evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu. hani, kurşun sıksan geçmez geceden, anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık... ve zehir - zıkkım cıgaram. gene bir cehennem var yastığımda, gel artık..." leyla erbile küfür yüklü kamyonlar kaldırıyorum kafamın derinliklerinden, böyle bir adam nasıl mahvedilir

"her ne hal ise, seni düşünmek iyi geliyor bana."

arkadaşlar bu ne güzel basliklar açmişsınız boyle ya💖 leyla erbil'e yazdığı o güüzzzel mektuplar. leylim ley okunmalı👌

seni, bağırabilsem seni dipsiz kuyulara, akan yıldıza bir kibrit çöpüne varana okyanusun en ıssız dalgasına düşmüş bir kibrit çöpüne