aşık olmaktan korkmak

korkuların en kötülerinden. (bkz: bi küçük eylül meselesi)

önceden yediğiniz kazıkların, yaşadığınız kederlerin yüzündendir o.

korkarsın, canının yine yanmasını istemediğinden olur.

aşık olmaktan korkupta kızlarla çıkmayın, sonra hepiniz aynısınız muhabbetleri oluyor, sevenlerin canı yanıyo falan filan lütfen beyler

ulan yine hayal kırıklığı aq. mutsuz olmaktan herkes korkar.

Bıktım aq yeter daha olmasın der olduğu zamanda mala döneriz. Biz de böyle adamız işte

(bkz: korkunun ecele faydası yok)

dünyanın en gerzek korkusu olabilir belki ama resmen acı çekiyorum bu durumdan. son beş senedir hayatıma girebileceği ihtimali olan herkesi teker teker uzaklaştırdım kendimden. genelde herkese "ya kimse bakmıyor bana" diye geçiştiririm yalnızlığımı ama olay öyle değil ve ben daha yeni anlıyorum. bir adam benden hoşlandığını belirtiyor ama benim o sırada midem bulanıyor, kalbim sıkışıyor, ellerim karıncalanıyor ve nasıl kaçarım buradan diye düşünüyorum. aslında konuşmak için can atıyorum ulan belki diyorum, belki güzel bir ilişkimiz olacak ama yok. kendi içimde o kadar baskı altındayım ki tarif edemiyorum. kimsenin bana bulaşmadığı noktada güvenli bölgede hissediyorum kendimi. uyuyamıyorum ulan stresten kafayı yiyeceğim.

öyle biri geliyor ki ne korku kalıyor ne endişe. sonrasında her bir zerresine aşık oluyorsun. (#142673)

hayatımda ilk kez birine aşık olup sevdiğimi söylemiştim 16 yaşında, dalga geçti gülerek, şimdi 18 yaşındayım hala kimsenin elini tutmadim, belki ileride çıkar biri.

herkeste olmaz ama olanlar için kesinlikle aşık olmanın ilk adımıdır

aşık olupta sonu iyi biten bir insan görmediğimiz için

öyle bir dönemde yaşıyoruz ki her şey sahte. insanlar, arkadaşlıklar, aşklar, ilişkiler.. aşık olmaktan korkuyoruz çünkü kalbimiz bir kere kırıldığında ona sağlam çitler kuruyoruz. kendimizi korumaya çalışıyoruz. çünkü bir kere kırılan bir daha asla eskisi gibi olamaz. peki ya aşık olmaktan korktuğumuz için mutluluğumuza mutluluk katacak insanı ellerimizle itiyorsak?

kırılan kanatlarınız yeni yeni onarılmıştır tam iyiyim uçacağım derken karşınıza gökyüzünüze ortak olmak isteyen birileri çıkar. siz geçmiş kırıklarınızın faturasını o kişiye çıkarmak istemiyorsunuzdur ama yine de korkarsınız temkinli davranmak zorundasınızdır. bir yandan ya bu defa farklı olursa gerçekten mutlu olacaksam ve bunu kendi ellerimle kaçırıyorsam diye düşünürken diğer taraftan da hayat ya yine nur topu gibi bir hayal kırıklığına gebeyse diye düşünürsünüz. öyledir. zordur vesselam.

korku degil artik fobi oldu

bu aşk olaylarında geri kafalı olan bir ben mi varım ya bırakın yobaz kalayım aşka en güzeli çünkü modernleşmek adı altında anasını sikiyorlar hissiyatın

yine aynı şeyleri yaşama korkusundan olsa gerek

korkan kişinin korkma sebebi öğrenilince aga bee yak yak yak tepkisiyle sonuçlanan olaydır

olayın giriş kısmıdır ve ne yazık ki gelişme kısmında korktuğunuz başınıza gelir sonuç zaten malum (bkz: yakbirtanedaha)

aşık olmaktan degilde olamamaktan korkuyorum sanki herkesten vazgecebilecekmisim gibi bi durum var bende

bu cümle yerine adımı yazın aynı şey

bir ben bu düşüncelerdeyim sanıyordum.

aşık olmaktan filan değil yarı yolda kalmaktan korkuyordur. aşık olursun tamam ama karşındaki senin duyguların ile oynamak isteyen, senle gelecek düşünmeyen birisi ise korkarsın.

insanoğlunu yaşayabileceği en güzel duygulardan mahrum bırakmak,bunun vebalini sittin sene ödeyemezsiniz

içine kömür atılan bir soban düşün düşün ki üstü alevlenmiş, hani portakal kabuğu atılan veya kolonya dökülen yeri düşün. yanacağını bile bile çıplak ellerinle dokunuyorsun ve dokunduğunda işte tam o anda yanıyorsun. aşkta böyle. bir kezlik dokunmayla yandığın acı yetmiyor, sen o acıyı hissetmek için hayatının sonuna kadar sobaya dokunmaya kendi isteğinle devam ediyorsun. yeri geliyor portakal kabuğu gibi yanıyor sobanın içine düşünüyor yeri geliyor limon kolonyası gibi buharlaşıp uçuyorsun. ama soba yanmaya soba olmaya devam ediyor. taa ki sobayı soba yapan içindeki kovanın altı delininceye dek.

yavru bir kuşun uçmaktan korkması gibidir. düştükçe daha iyi uçmaya başlayacağını bilmezse cesaret edemez.

aşık olmaktan korkmaz insan sevdiğinin karşılığını alamamaktan,ona sarılıp koklayamamaktan korkak.sesine,yüzün e hasret kalmaktan,aşk ile yanmaktan korkar.kirilmaktan ,üzülmekten, yıkılmaktan ve bil hasta yaşarken ölmekten korkar.ve bunların hepsini sadece aşık olmaktan korkuyorum diye nitelendirir...

aşık olmak bağlanmak aptallıktır yapmayın abi emin olana kadar bi bok yapmayın

aşkı arayın. bulamamanız için en güzel yol bu. çünkü aşk ummadığınız anda gelir.

korkmak filan değilde çekiniyorum,ya aklımdaki gibi biri olmassa diye düşünüyorum.bazende onun gibi biri olmassa diye..ama genelde şundan korkuyorum "ya yalnızlık mağramdan çıktığıma değmezse?"

birisiyle tanıştım bana aşkını öyle güzel anlattı ki var mıymış böyle güzel seven adamlar dedim. karşımıza böyle insanlar çıktı da biz mi aşık olmaktan korktuk

korkmak çok saçma bence birini sevmek dünyanın en güzel hislerinden biri benim için.dünyadaki bütün çiçeklerin aynı anda açması gibi bir etki oluyor,sonu iyi veya kötü olursa olsun en azından istediğimi ve elimden geleni yaptım diyebilmek gibi güzel bir yanı var.

aşık omaktansa olamamaktan daha korkuyorum

hissizleşmemizin sonucu olarak çıkar ortaya

aşık olmaktan korksak sabah kahvaltısında yürek yemeyiz

kendilerine göre büyük bir yorgunlaşma evresinden çıkan insanların tutulduğu bir vaha olarak görebiliriz. bunu yenebilmek ise tabiki sizden geçer. öncelikle kendinizin ne olduğunu bilmelisiniz eğer bir hakkı bulut iseniz,gülşen bubikoğlunu istemeye hakkınız yoktur. aşırı isteklerden kaçınız. sevgili yazarlar korkmayın,mutlu olup mutlu ediniz efenim.

aşık olmadan bu kadar kalp kırılıyorsa aşık olunca düşünemiyorum. sonu hep aynı sonuçta

insana aşık olursanız problem yok ama inatla gidip hayvanı buluyorsunuz ondandır

etrafta aşık olup kendinden geçen, ayrılıp aşk acısı çeken insanları gördükçe tabi korkuyorum. bilinçaltım dehşet...

aşık olmak nasıl bişey bilmiyorum hele bu zamanda korkum iki katına çıkıyor . konuştuğum birisine aşık olduğum nasıl anlaşılır ki

peki her şey iyi giderken ailesine bile seni söylerken, arkadaşlarıyla tanıştırırken birden bire kaçıp gitmek nedir? günler sonra ise "aşık olmaktan korkuyorum" diye sana en başta söylemiştim. senden değil, duygularımdan kaçıyorum diye açıklama yapmak nedir? madem istemiyordun ne diye o zamanı harcadık beraber? niye girdin bu yola? bir insana umut verip sonrasında umudunu çalmak kul hakkı yemek değil midir? bir kaç saat önce aldım bu cevabı işte bende... "aşık olmaktan korktuğum için bitirdim, senden değil duygularımdan kaçtım." ben şimdi kime güveneyim? kime nasıl inanayım? bende mi kaçayım aşktan? kusura bakmayında hayatın en güzel tatlarından biri sevmek, sevilmek. sonunu düşünerek yaşarsan sana şöyle söylüyeyim" hepimiz ölüyoruz hikayenin sonunda". bana bunlar bahaneden öte gelmiyor gençler. bende çok şey yaşadım zamanında, ilkokul çocuğu değiliz burada. sadece geçmişinle hareket edip geleceğini tam anlamıyla yönlendiremezsin. korkanın çocuğu olmaz gençler. kurunun yanında yaşı yakıp yakmadığını anlamadan böyle kararlar vermeyin. bu önce kendinize hakaret ve saygısızlıktır. ona da dedim; verdiğin kararla, yaşattıklarına sayende ben kazanırken, sen kendi verdiğin kararla üzüleceksin dedim. güzel günleriniz olsun, sevmekten korkmayın. bu duygular yaşanmak için zaten var bizlerde. güçlü olun, cesur olun, zaten sonrasında yıkılmazsınız terkedilsenizde ;)

insanın, başına gelinceye kadar anlam veremediği korku tipi.

zamanında aşık olup kalbi çok kırılmıştır ve insanlara olan tüm güvenini yitirmiştir.

aşık olmaktan korkmayın. aşk baharda açan çiçek gibidir. asıl yanlış kişiye aşık olmaktan korkun. bu dünyada aşktan, sevmek ve sevilmekten daha güzel ve bedava olan başka ne var ki ?

sonunu düşünen kahraman olamaz memati

Birine gerçekten çok aşık olur da seni unuturum diye korkuyorum, seninle olmayacağını biliyorum ama seni bırakmaya hazır değilim, üzgünüm :(

böyle bir şey varsa bence çoktan aşık olmuşsundur şahsi fikrim