üniversiteye başlayacaklara tavsiyeler

üniversiteye yeni başlayacaklara verilen tavsiyelerdir. i̇lk ve önemli husus şudur erkek kardeşlerim, üniversiteside kızlar teklif ediyor, yalan diyen piçlere inanmayın. karı kızsız üniversite mi olur, bol bol flört edin. sonrasında da ilk seneden hiç tanımadığınız adamlarla eve çıkın, elbet tanışırsınız. i̇lk seneden kasıp kendinizi paralamayın, daha kaaaaç sene var önünüzde, sonraki senelerde toparlarsınız zaten. bi yatın, bi dinlenin, bi soluklanın. üniversiteye yeni başladınız biraz gençliğin tadını çıkarın amk. sizin siyasi görüşünüze en yakın oluşuma derhal katılın, muhtemelen solcu olacaksınızdır. hiçbir eylemlerini, gösterilerini kaçırmamaya özen gösterin, hem solcular fena karı kız ayıklıyor haber edeyim köftehorlar sizi :) gece hayatı olmazsa olmazınız, her akşam dışarıda olup o bar senin bu pavyon benim it kopuk olup çıkın. size ders çalış diyen ineklere pek aldırmayın, onlar hayattan zevk almayı bilmeyen hırbolar, siz neşenize bakın, daha mezuniyete çok var, elbet toparlarsınız. ekonomi ve gidişat malumunuzdur ki kötü, bir seneye ülke top atar. bu durum hevesinizi kırmasın siz kyk'ya başvurun, ailenizden de isteyin ve bol keseden harcayın, bir daha mı geleceksiniz aq dünyasına, yiyin. son sene götü toparlamaya çalışın, olmazsa da bir iki sene uzatırsınız okulu, ne olacak, gençliğinizin baharı doya doya yaşayın. staj mtaj, sertifika falan boşverin mezun olunca zaten hemen iş bulur/atanırsınız, yorulmaya değmez.

i̇lk entrynin üzerine ek olarak; i̇ş bulma konusunda nargile cafede veya broşür dağıtmak yerine şayet ayarlayabilirseniz mesleğinizle, bölümünüzle ilgili bulabilirseniz sizin için çok iyi olacaktır. bu tarz insanlar çevremde var ve ciddi anlamda artısı olduğu oluyor. hem daha az yorulup hem herkesin yapamayacağı bir iş yapmış olursunuz. bunlar çok zor şeyler değil, en azından bazı bölümler için. düşük maaşa işlerinin görülmesini isteyen çok firma var. tabii bunun için alttan dersler olmaması lazim. bunu da aklınızdan çıkarmayın. böyle şeyleri kovalayın. halledersiniz.

yanınıza iğne ve iplik almayı unutmayın. yurt veya ev arkadaşınızda bulunmayabilir..

gittiğiniz üniversite sizin, onun veya bir başkasının değildir. üniversite ülkü ocakları, solcu dernekleri, ak parti gençlik kolları değildir. üniversite siyasi bir kuruluş değil, eğitim, bilim, sanat merkezidir. lütfen bunun bilincinde olup gelin. çünkü gittiğiniz yerlerde "burası bizim" havasında takılan bir dünya saçma insan olacak, onların sayısını arttırmayın ve onlardan uzak durun, lütfen

arkadaşlıklarınızı çıkarlarınız üzerine kurmayın, sonra “üniversitede arkadaşlıklar çıkar üzerinden ilerliyor” falan diye ağlamayın. i̇lla ki karşınıza karaktersiz insanlar çıkacaktır, siz onlar gibi olmayın. herkese güvenmeyin, bir anda hayatınızı ortaya dökmeyin. umarım hepiniz iyi insanlarla karşılaşırsınız

birilerinin yaşayıp edindiği tecrübelerden faydalanmanın güzel ve iyi olduğunu söylerler. başlık da muhtemelen bu iyi niyetle açılmıştır. fakat bence; gidin, görün, düşün, kalkın, kaybedin, daha çok kaybedin, kazanmayı öğrenin, yaşayın ve daha çok biriktirin. içinizden nasıl geliyorsa. herkesin düştüğü uçurumdan atlamayı da öğrenebilirsiniz neticede

üniversiteye başlayacak olanlardan daha çok, üniversiteyi bitirmiş veya bitirmek üzere olanların okuyacağı tavsiyelerdir. çok şey var bu başlığa yazılacak. ayrıca diğer entrylerde çok haklı tavsiyeler de mevcut. benim söylemek istediğim ise şu: üniversite ikinci sınıfta dersteyiz. hoca bize baktı, “dünyayı kurtarma hayalleriniz var değil mi?” dedi. sonrasında şöyle devam etti, “bizim de üniversitedeyken dünyayı kurtarma hayallerimiz vardı, bir hocamız bize “dünyayı kurtarmak için önce kendinizi adam etmeniz gerekir” demişti.” hocamız da bize bakıp, “siz önce kendinizi geliştirip yetiştirin, sonrasında dünyaya bir şeyler katmanız, ancak bu şekilde mümkün.” dedi. “tecrübeyi tecrübe etmek kadar saçma bir şey yoktur.” diyen çok yakın arkadaşımın sözü ile tavsiyemi veriyorum: içinde bulunduğunuz anın/mekanın/durumun gereği olan sıkıntılara fazla takılmayıp kendinize yatırım yapın. sevginiz, güveniniz, hırsınız ve enerjiniz sonsuz değil. bunları boşuna harcamayın. kumarhanede büyük vurgunu da yapsanız veya iflas da etseniz gün sonunda kendinizle baş başa kalacaksınız. bu yüzden kendinize değer verin ve her daim yeni şeyler öğrenmeye çalışın.

1.hemen klasik gitar çalmayı öğrenin, sonra okul bahçesinde çalıp karizma yaparsınız. 2."okulu bitir işin hazır" diyen amcalara, dayılara güvenmeyin .. 3.önce bi hazırlığı geçin ondan sonra facebook okul bilgilerinizi güncelleyin. 4. üniversitede kızlar teklif ediyor sözünü unutun. 5.okurken bu bölümü bitirip başka meslek yaparım demeyin adam gibi bölümünüzü okuyun 6.şimdiden makarna ve yumurta yemeyi birakın nasıl olsa bol bol yiyeceksiniz. 7.vizeler önemli değil önemli olan finaller diyen büyükleriniz olacaktır.kanmayın. 8.not tutan adamları gözünüze kestirin sınavlara 3 hafta kala hallerini hatırlarını sorun 9.dağ, bayır, mağara kulüplerine bir hevesle yazılıp sonradan uğramamazlık yapmayın. 10.fotokopici ve kantinciyle kanka olun. 11.çan eğrisi varsa notlarınızda fazla sivrilmeyin aksi halde sizi törpülemek isteyenler olacaktır. 12.sınavlara çalışırken, "bi saat uyuyup uyanıcam abi" diye kendinizi kandırmayın. 13.ilk sene alttan ders bırakmayın cığ olup büyüyo her sene sonra. 14.winston box...öğrenci sigarasıdır...ortaya paket maket koyiymm demeyin. anında finish. bilin bunu 15.daha ilk geceden bütün okulu instagram'da takip etmeyin. hayvanlığın lüzumu yok. 16. lisede yasaktı diye saçınızı sakalınızı fütursuzca uzatıp dağ adamına dönmeyin.

satılık çar var. talipleri beklerim. bende temiz hesap.

insan ilişkileriyle alakalı; herkesle arkadaş olmaya çalışmayın, hele ki istanbul'da kapalı çarşıda büyüyüp yetişmediyseniz, insanları dünyayı bilmiyorsanız sakin bir şekilde gözlemleyin, herkesin samimiyetine güvenmeyin. herkes öcü değil tabii ki lakin sınırlarınızı bilin. yok ayıp ediyorsun, yok sen erkek değil misin gibi lafların ne kadar saçma ve boş olduğunu yıllar sonra yaşayarak öğrenmeyin. ben okula ilk başladığımda hazırlığa gidiyordum. farklı bölümlerden arkadaşlar edinebiliyorsunuz hazırlıkta. 3-4 kişiyle samimi olduk, aynı kafalardaydık. bir tanesi biraz fazla "yiğit, aslan, kaplan, kurt" triplerindeydi. bu arkadaşın baya uzun saçları vardı. kampüsün içinde gezerken bir gün birkaç ülkücü genç buna laf atmıştı. ben mevzuyu anladım, bizimkinin de bıçkın olduğunu hissettiğim için geri durdum. sonra bunlar birden birbirlerine girdiler ama 1 dakika sürdü sürmedi kampüs güvenliği geldi, bu kavga eden 3 kişiyi alıp götürdü. bir sonraki günü bu bıçkın bize erkek değilmişsiniz gibisinden artistlik yaptı. o zamanlar baya zoruma gitmişti o lafı. bir hafta sonra okuldan atıldı arkadaş. benim anam babam eşek gibi sabahtan akşama kadar çalışsın beni okutabilmek için ben de "erkeklik gururu" için kavgaya gireyim, bir hiç sebepten dayağımı da yiyeyim sonra okuldan atılayım. saçmalık düpedüz. kısa bir hayat tecrübesidir; ciğeri beş para etmezler her zaman ciğeri beş para etmezlere denk gelir. sizin de yanınıza bir anlık durabilirler ama geçiş süreci. siz onlardan olduğunuz için değil. anlatmak istediğim şey, herkes üniversiteye okumak için gelmiyor. kendinizin ve etrafınızın farkında olun. sizi hiçbir şey etkilemesin hayallerinizi gerçekleştirin. sadece kendinizinin şekillendirdiği hayaller ama. bir de; iki günlük tanıştığınıza dostum, kanka, gardaşım demeyin. çok aşırı itici. belki seven yavşaklar vardır ama bu laubalilikle hakiki dostluklara çok uzakta kalacaksınız okul hayatınız boyunca.

derslere düzenli olarak katılmanız halinde bu durum diğer öğrencilerin dikkatini çekecektir ve size kendi yerlerine imza attırmaya, notlarınızdan faydalanmaya çalışacaklardır. bu yüzden (bkz: hayır) demesini öğrenin. aksi takdirde sizi eşek belleyip sürekli bir şeyler isteyecekler. * yoklama alınmıyorsa sevinmeyin, girmediğiniz derslerin notlarını/ses kaydını bulmak (kadirşinas bir arkadaşınız yoksa) epey zor. sınav haftasına yaklaştıkça zorluk seviyesi yükseliyor. * "ne de olsa büt var yeaaa" diye salmayın kendinizi. finallerde işi bitirmek dururken, neden daha fazla ders çalışayım ki? ayrıca hocalar bütlerde öğrenciyi zorlamayı sever. sonuçta onlar finalden kaldı ve büt için fazladan çalışma şansları vardı. * arkadaşlıklara fazla güvenmeyin. bizzat şahit oldum, elemanın biri kakara kikiri konuştuğu arkadaşından on metre uzaklaştıktan sonra "bunların alayı o... ç..." dedi.

derslere katılmamayı, ders çalışmamayı, her ders saatinde bir kafede takılmayı marifet sayanlara kanmayın. çünkü derse gitmeniz gerekiyor. ders çalışmanız gerekiyor. bunun gerektiğini hemen anlayamazsanız bile, ilk harf notları girildiğinde anlıyorsunuz. not olarak yazan aa'nın güzelliğine geç varmayın derim.

sürekli arkadaşlarıyla arası bozulan ve birilerine kendini beni dışladılar diye acındırmaya çalışan tipler var ya onlara sakın acımayın çünkü arkadaşlarına kazık attığı için dışlandı muhtemelen size de kazık atacak

başlamayın! ek: mimarlık okuyacaklar için söylüyorum - eğer pes edecekseniz bu kadar yükü kaldıramam diyecekseniz erken ayrılın bekledikçe ayrılması zorlaşıyor - eğer kalıp savaşırım diyorsanız hocaların nediği doğrudur demeyin hocayı sorgulayın ama hocaya da saygısızlık etmeyin evet garip duruyor ama ikisi arasında ince bi sınır var -ilişkiye başlayacaksanız eğer karşı tarafı hayatınızın çalkantılı olabileceğine ve kolay kolay zaman ayıramayacağınız konusunda uyarın boşa üzersiniz yoksa o insanları - harcadığınız parayı saymayı bırakın saymak işinizi zorlaştırıyor ve vicdanın sızlanmasını arttırıyor ve nası ya demeyin eninde sonunda alışacaksınız ne kadar erken o kadar iyi - birisinde bir fikri kopya alacaksanız bile biraz araştırın ki o yaptığınız şey hakkı'nda fikriniz olsun ve kendinize özgü esintiler katın bu benzer fikirler kıllanan farklı proje haline getirir sizi ama sakın anlamadığınız hareketlerini taklit etmeyin bilin ki o ada'm da kusursuz deil ve onun kusurlarını taklit etmek sizi ele veren şey -hocalara sorun özellikle çizim teknikleri konusunda bundan utanmayın utanılacak şey taklit ederken yanlışı taklit etmektir gidin gerçekten bilenler olarak hocalara sorun hocalar ısırmıyor ısıran olursa bana söyleyin -ve dikitlerinizi çizin boş vaktini olduğunda daima bişeyler karalayın saçma gelse de sizi geliştiriyor - duygusal olarak göçüntüleriniz olcak bilin ki bunlar dünyanın sonu deil -ve en önemlisi *****!!!! okul uzatmak bu bölümde ayıp deil ve ne kadar kokunç gözüksene bu seçeneğe hazır olun ve bir o kadar da ailenizi hazırlayın çünkü bu beklenmedik bir şekilde gelebilir!!!!*******

tavsiye mavsiye yok. kendiniz tecrübe edin, yaşayarak öğrenin.

kimsenin tavsiyelerine kulak asmayıp, her şeyi yaşayarak öğreneceksiniz zaten (keşke böyle olmasa). he bir de benim gibi ilk günden tanıştığınız insana güvenip kendinizden çok bahsetmeyin, hayatınızı eline vermiş olursunuz

2 yıllık mezunuyum 1 sene aradan sonra tekrar başlıyorum, 2000liler ile okuyacağım tavsiye verin bakayım bana (:

arkadaş edinmek için acele etmeyin, ağırbaşlı olmaya gayret edin. bu devirde ağırbaşlılar olarak sayımız çok azaldı.

bi abi/kardes tavsiyesi: kendinizi gelistirin daha ilk donemden.izleyin,okuyun,yazin vs. bisey yapmadan mezun olursaniz sizin gibi zibiyon tane mezun var olcak ztn,sonra issiz kaldim olmasin.

insanları hemen tanımlamayın yani demek istediğim arkadaş olduğunuz kişi ilk zamanlar çok samimi gelebilir ama emin olun ki değişecektir . sizi kullanmak isteyen insan çok olacaktır sizden bir şey istenildiğinde yapmadan önce düşünün kendinizi kullandırtmayın ve de mümkünse egoist insanlardan uzak durun .

en önemlilerinden biri; gorsel

1- daha ilk seneden sınıfınızdaki insanlara aşık olmayın. ilişki yaşayıp ayrılırsanız aynı sınıfta olduğunuz için sürekli karşılaşıyorsunuz. 2- ilk gün tanıştığınız kişiyle bir daha görüşmeme imkanınız çok yüksek. aynı şekilde ilk haftalarda tanıdığınız insanlar da geçici oluyor. her şeyinizi dökülmeyin onlara. 3- dersleri iyi dinleyin, ortalama yapma hedefiniz varsa kimseden not alırım diye düşünmeyin. kendi notlarınızı kendiniz tutun. (ortama yapmak isteyenler için) dersleri günü gününe çalışın asla son haftaya bırakmayın. 4- diğer fakültedeki insanlarla tanışıp kaynaşın. ben yapamadım ama çok büyük bir network ve zenginlik sağlıyor. umarım okul açılınca mezun olmadan yapabilirim bunu. 5-ales/yökdil/ yds gibi sınavlara girecekseniz ilk seneden itibaren girmeye başlayın (bunu da yapmadım keşke yapsaydım) 6- bilimsel araştırma yapmak makale vb yazmak istiyorsanız 2 ve 3. sınıf en ideal sınıflar. bunları kovalayın mutlaka bu dönemlerde. 7- gözünüze kestirdiğiniz bir kulübe üye olun ve orada çok aktif olun. birçok kulübe üye olup sıradan olmaktansa tek kulüpte parlamak daha iyidir cv için. ama eğer amacınız mümkün olduğunca yeni şey öğrenmekse farklı kulüpler iyidir. 8- kendinizden asla ödün vermeyin. sizi farklı amaçlarla kullanmak isteyen insanlara itibar etmeyin. kendi özelliklerinizi sonuna kadar savunun ve bu tip insanları hayatınızdan çıkarın. 9- siyasi oluşumlardan uzak durun. 10- son maddeye gelirsek, her anınızın fotoğrafını çekin. pandemi döneminde bunun eksikliğini çok çektik fotoğraf çekmeyi akıl etmediğimiz için. üniversite dönemi gençliğin en güzel yeri bence. mümkün olduğunca gülün ve fotoğraf çekin.

Eğer bölümünüzle ilgili bir şey yapmayı gerçekten istiyorsanız başlayın. "Bi mezun olalım da, sonrası Allah kerim" diyerek başlarsanız hem hayatınızın en az iki senesini çöpe atmış olursunuz, hem de o kadar çileyi boşa çekmiş olursunuz. Ha bir de mezun olduğunuzda "e şimdi napıcaz" sorusu sizi bekliyor olacak. Diyelim ki başladınız ve nefret ediyorsunuz, geleceğinizde o bölümü görmüyorsunuz. Zararın neresinden dönseniz kârdır, bırakın okulu. İsterseniz yeniden üniversite sınavlarına hazırlanın, isterseniz okul okumadan para kazanmanın yolunu bulun. Kaybolan yıllarınıza yazık.

baslamayin.

Zaten umrunuzda olmayacağı için eğlencesine birkaç tavsiye yazdım. Bize de böyle tavsiyeler yazmışlardı hehe dedik geçtik zamanında. Bence siz de aynısını yapacaksınız. Neyse başlıyorum. Okulda vakit geçirin biraz. Ders bitti mi hemen otobüse binip eve/yurda gitmeyin öyle. Güzel şeyler olabilir. Canınız sıkıldı mı bir tane hocanın odasına gidip "Hocam benim bir sıkıntım var. Akordeon sesi duyunca her yeri yalamak istiyorum." diyerek bir hikâye uydurun. Hem eğlenirsiniz hem de hoca size yardımcı olduğunu düşünüp mutlu olur ve size daha pozitif yaklaşmaya başlar. (bunu yapmayın bu şaka) İskambil destesi edinin. Ders araları daha zevkli geçiyor ama 1 2 ay sonra sınıfta kimsenin oynama hevesi kalmıyor. Uno falan da olur bak. Gidersiniz birine oynayalım mı dersiniz bir iki çevreniz olur güzel olur. Bir gruba ait olursanız fazla çevreniz olmaz. Yanınızdaki kişilere göre hareket etmek zorunda kalabilirsiniz. "Ne yapalım?", "Şuraya gidelim mi?", "Ben tuvalete gidiyorum gelen var mı?" gibi muhabbetlerden kaçın. Her şeyi belirli kişilerle yapmak zorunda değilsiniz. Bir kişiye ya da gruba bağlamayın kendinizi, size insan mı yok. Bir sürü var dışarda hepsi de birbirine benziyor. Gidin konuşun işte bir tanesiyle. Hocaların aldırdığı kitaplar bir boka yaramıyor. Boşa para ama alacaksanız da şehrinizde bir korsancı vardır. İstanbul'da Beyazıt semtinde Marmara çarşısı falan var mesela. Oralarda daha ucuz. Cool olucam diye kasıntı olmayın. Mal mısınız olm? Sessizsin, gizemlisin eyvallah da bir konuşmada hemen anlaşılıyor cool olmadığınız. Kendin ol kendin. Bordo kapşonlu mont giymeyin. Çok seviyorsunuz üzerinize yapışıyor sonra. Bir daha çıkartmak istemiyorsunuz. Ya da giyin anasını satıyım gayet güzel ve şık bence. (bu da çok gereksiz bir tavsiye oldu) Okulda ağaç varsa bu ağaçların yapraklarını kopartıp elinizde patlatmayın. İğrenç gözüküyor liseli misiniz? Liseliyseniz de yapmayın lan yazık değil mi ağaca? Senin parmağını kopartıp patlatsalar hoşuna gider mi he gider mi? Profesörü öğrenci zannedip "Bilader ateş var mı?" diye sormayın. Kopya çekme mevzusu artık daha ciddi. Gözetmen kıl biriyse uzaklaştırma falan alırsınız. Sicilinize işlenir. Çekecekseniz iyi çekin yakalanmayın ya da kanıt bırakmayacak şekilde çekin. Bir de önce hocaları tanıyın bazıları daha ılımlı oluyor. Hoca sizi dersten atarsa hiçbir şey demeden çıkın. İş daha da büyür sonra. Hatta çıkarken gülün daha havalı olur offfff nasip olur mu bad boy seni He bir de şu sözlükte beni ciddiye almayın. Şu tavsiyelere bak sjjsjdjsjdjsjdjsjdjfjfjsjdjf Ben nereden bileyim ne yapılır ne edilir. Kendiniz yaşayın görün işte. hadi ben kaçtım iyi akşamlar

dersleri amfide işlemiyorsunuz. dizilerde mübarek amfiden çıkmıyorlar. ben hayatımda bir kere amfiye girdim, o da derslikler dolu olduğundan büt sınavını orada vermiştim. o sıra bi üniversiteli gibi hissetmiştim yalan yok. aslında liseden tek farkı hocalarınız daha fazla ağzınıza sıçma hakkına sahip. evet.

başlamayın. edit: (bkz: sıçarım dersine sanki apartman yöneticisi olacaksın pezevenk)

Bazı günler bitmesi için dualar edeceksiniz. Bu kaçınılmaz ama her anı mükemmel değerli. Hepsini teker teker çok özleyeceksiniz. O yüzden yatıyor bile olsanız tadını çıkarın.

ilk yıllar alttan ders bırakmamaya bakın nolur. ben ne acılar çekiyorum, siz çekmeyin.

Soğuk ama girince alışıyosun

İleride yüksek yapıp alanınızda ilerlemeyi düşünmüyorsanız ortalama kasmaya uğraşmayıp dersleri geçmeye odaklanın onun dışında her anınızın tadını çıkarın. Yeri gelecek aç kalacaksınız, yeri gelecek cebinizde bir kuruş olmayacak ama o anlara bir daha dönemeyeceksiniz. Gezebildiğiniz kadar gezin, etkinliklere katılın ve eğlenin. Çünkü mezun olup iş derdine düşünce eğlenmeye ne fırsatınız ne de hevesiniz kalıyor. Umarım hepiniz çoook güzel vakitler geçirir, güzel insanlarla karşılaşırsınız :)

Bu gibi başlıkta yazanları okumayın, yakınlarınızdan tavsiye alın Başlamayın ne ya aloo

ilk sene sevgili yapmayın ki ortamları kaçırmayın kıps.