üniversiteye başlayacaklara tavsiyeler

insan ilişkileriyle alakalı; herkesle arkadaş olmaya çalışmayın, hele ki istanbul'da kapalı çarşıda büyüyüp yetişmediyseniz, insanları dünyayı bilmiyorsanız sakin bir şekilde gözlemleyin, herkesin samimiyetine güvenmeyin. herkes öcü değil tabii ki lakin sınırlarınızı bilin. yok ayıp ediyorsun, yok sen erkek değil misin gibi lafların ne kadar saçma ve boş olduğunu yıllar sonra yaşayarak öğrenmeyin. ben okula ilk başladığımda hazırlığa gidiyordum. farklı bölümlerden arkadaşlar edinebiliyorsunuz hazırlıkta. 3-4 kişiyle samimi olduk, aynı kafalardaydık. bir tanesi biraz fazla "yiğit, aslan, kaplan, kurt" triplerindeydi. bu arkadaşın baya uzun saçları vardı. kampüsün içinde gezerken bir gün birkaç ülkücü genç buna laf atmıştı. ben mevzuyu anladım, bizimkinin de bıçkın olduğunu hissettiğim için geri durdum. sonra bunlar birden birbirlerine girdiler ama 1 dakika sürdü sürmedi kampüs güvenliği geldi, bu kavga eden 3 kişiyi alıp götürdü. bir sonraki günü bu bıçkın bize erkek değilmişsiniz gibisinden artistlik yaptı. o zamanlar baya zoruma gitmişti o lafı. bir hafta sonra okuldan atıldı arkadaş. benim anam babam eşek gibi sabahtan akşama kadar çalışsın beni okutabilmek için ben de "erkeklik gururu" için kavgaya gireyim, bir hiç sebepten dayağımı da yiyeyim sonra okuldan atılayım. saçmalık düpedüz. kısa bir hayat tecrübesidir; ciğeri beş para etmezler her zaman ciğeri beş para etmezlere denk gelir. sizin de yanınıza bir anlık durabilirler ama geçiş süreci. siz onlardan olduğunuz için değil. anlatmak istediğim şey, herkes üniversiteye okumak için gelmiyor. kendinizin ve etrafınızın farkında olun. sizi hiçbir şey etkilemesin hayallerinizi gerçekleştirin. sadece kendinizinin şekillendirdiği hayaller ama. bir de; iki günlük tanıştığınıza dostum, kanka, gardaşım demeyin. çok aşırı itici. belki seven yavşaklar vardır ama bu laubalilikle hakiki dostluklara çok uzakta kalacaksınız okul hayatınız boyunca.