ilk sevgiliyle tanışma anı

o gün çok heyecanlı bi gündü beni yanına çağırmıştı ben de okuldan çıkıp yanına gitmiştim yüzüne bakamıyordum bile bi ara anahtarlığım yere düşmüştü almıcakmısın? dedi ben de o anın stresinden boşver kalsın demiştim gülmüştü benim de biraz yüzüm kızardı tabi sonra bana sorular sormuştu ben de ona bakmadan cevaplıyodum bana bakmıcakmısın dedi ben de utanıyorum dedim sonra o başka bi tarafa bakınca ona baktım abi çok güzeldi... hala sevgilimisiniz derseniz eski sevgilisi unutamadığı için ayrıldı benden canı sağolsun hala seviyomusun derseniz de evet hala ilk gün ki gibi seviyorum

1. sınıftı okulun ilk günü falandı babası yanıma oturttu sonra gitti kız ağladı falan sonra üzerime kustu

egenin saklı ve bakir koyları kadar temiz bir erkek olarak, henüz yaşamamış olduğum durum.

daha olmadı olsa yazarım buraya

çocuktum küçük bi arkadaşım vardı ona ders veriyodum onların evinde bu çocukta misafirliğe geldi oraya bizde üçümüz böyle takılıyoduk sonra ben bunu internetten bi siteyle kandırdım baya korkuttum peter answer miydi neydi bilen varsa aranızda çocuk eve giderken bi altına etmediği kalmıştı buda böyle bi anım(sonra çocuk benden hoşlanmış felan)

ilk okuldayken aynı sınıftaydık. bana facebook'tan yazmıştı. whatsappta eski sınıfı topluyorum numaranı ver seni de ekliyim dedi. verdim, ekledi. sonra biz normalden konuşmaya başladık. olay sevgiliye geldi, adamakıllı seven yok be utku demişti bana çok iyi hatırlıyorum. bende ''o kişi ben olabilir miyim?'' dedim. o da bu cümleyi mi bekliyomuş bilmiyorum ama biraz düşüneyim dedi. 10 dk sonra olur dedi. sadece olur dedi. ben de neye olur dedim aklımdan çıkmış muhabbet nasıl olsa olmaz diye. hatırlattı olayı acayip şaşırdım. beklemiyordum çünkü. öyle ilerledi olaylar. ayrıldık sonra ama çok güzel seevgiliydik be sözlük. olmadı.

umuyorum ki 20 eylül 2016'dır. dualarım o yönde. (#2092116)

elim ayağıma dolanmıştı. yüzüne bakamıyorsun, konu açıp konuşamıyorsun. dakikalarca sustuk ve kahvemizi içip kalkmıştık. o gün en iyi kararımız yürüyerek yurduna bırakmak olmuştu sanırım. yolda yürürken biraz daha rahattım ben anca öyle konuşabilmiştik. daha sonrasında da hep yürümüştük zaten. hepsi güzel anılar olarak kaldı bende.

Üniversite birinci sınıftayım. Yemekhanenin hol kısmında olan langırtlarla herkes oyun oynuyor. Oradan arkadaşımız çağırdı. İki kişi eksik siz de katılır mısınız diye sordu. Gittik yanlarına bir erkek bir kız olarak eşleştik. Tabi tanımıyorum onu. "Hiç oyun kaybetmedim bu zamana kadar" dedi. Ben biraz uyuz oldum bu cümleye. Peki öyle olsun deyip başladım berbat oynamaya. Kendi kaleme gol attım. Topu bile bile almadım derken biz kaybettik. Bu köpürüyor sinirden. Belli etmemeye çalışıyor ama gözlerinden belli oluyor. Ben de keyiften pis pis gülüyorum tabi. Böyle böyle tanışmıştık. Tahmin ediyorum ki tanışma serüvenimizdeki gibi şimdi de uyuz oluyordur bana.

yıl 2010. yaş 16, mekan bir lise. kendisi dönemin ortasında sınıfa dahil olmuştu ve o kadar gürültülü bi giriş yapmıştı ki heh, bi sen eksiktin dedim kendi kendime. neyse liseliyim klasik, chester aşkımdan bahsediyorum arkadaşlara. bunun da dikkatini çekmiş geldi oturdu yanıma hiç teklifsiz. sen ne anlatıyon, kim bu diye. dedim böyle böyle, linkin park'ın solisti, aşkım bebeğim benim vs. dinledi, dinledi. bişi sorcam dedi sonra. senin sevgilin var mı? ne alaka dedim. omzuma askerlik arkadaşıymışım gibi pat pat vuruyo, işte bak senin sorununun bu işte, senin sevgili yapman lazım kızım, ben de oturmuş dinliyorum dedi. tabii ben de, çok komik, salakk diye cevap verdim. sonra atışa atışa arkadaş olduk, lise bittiğinde sevgili olduk, dört yıl sonra da evlendik. uyuzluğu hiç değişmedi. ayrıca geçenlerde mutfağa astığım chester'ın resmini ortadan kaldırmış. hayin.

İlk sevgili yani birinci sevgilimiz mi? Yoksa şimdiki sevgilimizle ilk tanışma anımız mı? Bu tarz başlıklar kafamı karıştırıyor. Ör: (bkz: Bir kızı ilk kez öpmek)

9. sınıf, ilk zamanlar. sınıf öğretmeni bana herkesin oturduğu yeri kağıda yaz bana getir, oturma planı yapacağım demişti. herkesi yazıyorum tek tek, en arka köşeye geldim. telefonla oynayan bir çocuk, adın neydi oturma düzeni için yazmam lazım da dedim. ama adını biliyordum o sırada, ilk gördüğüm anda vurulmuştum çocuğa. talha dedi, adını yazdım. sonra da gittim. böyle tanıştık. sonra ben kendisine ilanı aşk ettim, reddetti. sonra kendisi peşimden koştu, sevgili olduk. sonra beni aldattı, sonra da ayrıldık. sonra arkamdan çirkin çirkin konuştuğunu öğrendim, bacak kadar kız, ben onu hiç sevgilim olarak görmedim, küçücük kız. (boyum 155). geçen yaz da hapse girdiğini öğrendim kendisinin. ondan sonra da ne adını duydum ne de aklıma geldi. hiç aşamayacağımı düşündüğüm birini aştım. o kadar aştım ki onu aştığım bile aklıma gelmiyor, konusu olmayınca varlığını unutuyorum. şu başlığı görene kadar öyle biri olduğunu unutmuştum.

Lise stajındayım neredeyse 40 derece sıcak soğan soyuyorum çuval çuval biri geldi Peçete uzattı bişeyler mırıldandı gitti gel zaman git zaman 5 sene geçti şimdi evli değiliz ayrıldık kalkıp yaşadığı şehre yerleştim şehir dediysem kıbrıs. Bey efendinin soğuyacağı zamana denk gelmiş terketti sağolsun bende oyalandım biraz tıpış tıpış döndüm. Not: ilk entirim

yakın arkadaşımla lisenin ilk günü okldan çıkmışız,bahçede oturuyoruz öyle bir anda yanımıza oturdu. yakın arkadaşımın ilkokul arkadaşıymış o gün saatlerce sohbet ettik sonrasında nası olduğunu bilmediğim bir flört dönemi ve sevgililik. kendisinin "en büyük pişmanlığı" oldum ama o konu ayrı :)

lise sondayım ikimiz de 18 bile değiliz. o askeri lisede ben sağlık meslekte okuyordum. asker oluşu beni direkt çekmişti zaten. bi ortak arkadaş sayesinde tanıştık bir süre telefonda konuştuk. buluşacağımız ilk gün heyecandan ölüyorum resmen bacaklarım titriyor. bordo bi kazak giymiştim, boyuna biraz olsun yetişeyim diye de bordo topuklu bi bot var. üsküdar tarafında deniz manzaralı bi yerdeyiz ama manzara kimin umrunda. birbirimizden başka bi şey görmüyoruz. zaten inanılmaz heyecanlıyım bi de ufak jestler yapıyor ben iyice iptal. düştüm kalkamıyorum.. devamına gerek yok aslında çünkü bütün bunlar yalanmış. benim bütün saflığımla gerçek olduğuna inandığım hislerin hepsi kurmacaymış. bütün o jestler, güzel sözler, bakışlar. hepsi.

Okul için Kırıkkaledeydim o da iş için marmariste Ankara’ya döndüğü ilk gün sigara içmek için arkadaşlarla Kırıkkaleye geliyoruz sen de müsaitsen buluşalım mı demişti gecenin köründe, buluşunca hiç konuşmadı heyecandan yüzüme bile bakamadı girmediğimiz sokak kalmadı ben de kaç saat boş yaptım ilk ve son buluşmamız diye düşünüyordum ama öyle olmadı hala beraberiz ahehısbwozjs

O zamanlar okçuluk yapıyoz yaz tatili geldi yaz okulunda da işte öğrenciler gelir toplu olarak. Haftanın belli günleri, belli saatlerde geliyolar bakıyorum gelenlerin içinde bir kız var görmeniz lazım kızıl saçlı, beyaz tenli, renkli gözlü, çok tatlı ben düşünüyorum napsam falan diye. Benim kızla muhabbet kurmam lazım falan derken kaynaşma grubu diye bir şey attık ortaya işte antrenman çıkışları bunlarla gidip burger kingde dondurma yiyoruz, milkshake içiyoruz, bir süre sonra kimse gelmemeye başladı onlar 2 kişi ve benle kankim 4 kişi gitmeye başladık. Zaman geçti okullar açıldı kızıl saçlı kız gelmeyi bıraktık bende yanındakiyle yakınlaştım bir sene arkadaş olduk sonra manita olduk. Kime niyet kime kısmet arkadaşlar.

Sınıfta hiç sevmediğim ve çok aptal olan bi kızla çıkıyodu. Bu kızla çıkan ondan da aptaldır diye düşünüyodum hep. Bir yıl sonra ben aynı çocukla sevgili oldum. En aptalı benmişim hahhahahshah