geceye bir şiir dizesi bırak

--- spoiler --- sen uykudayken sana dokundum dün gece her dokunuşumda bin güneş doğdu kuşlar döndü göçlerinden yağmurlar yağdı durmaksızın. --- spoiler --- günaydın.

‪ve sabahın olmasına daha beş saat var‬ ‪beklemek bir çeşit ölmektir‬ ‪sen yoksun..‬ ‪bu bana her gece binlerce ölüm demektir.

inanmışım kaybetmek esrarıdır esrarın.

memleket mi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak kayınların arasında bir pencere sarı sıcak

kapatma pencereyi gök dolabilir içeri..

ve kim bilir kaç zamandan beridir kalbimi öğütlüyorum durup durup ıssız yerlerde “güçlü ol ey kalbim, güçlü ol daha çok işimiz var” diyorum.

bir tren yolculuğu yaparız bir gün. sandviç falan yeriz. iyi günler değil uzakta.

eyyyyyyyy her şey bitti diyenler korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler.. bitmedi daha sürüyor bu kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek..

ağzımda beliren bir tat sanki yorgunluğu yılların gecenin bir yarısı i̇çimde bir burukluk birikmiş tüm pişmanlıkları garip ve mahcupluğu zavallı hayatın omuzlarımda yorgunluk beklerim sabaha karşı gelmesini gecenin ağzımda beliren bir acı gözlerimdeki boşluk kafamdakiyle aynı gelmesini ecelin beklerim şafağa karşı

''o gitti. bir sevdaya yasladı kendini ben kaldım. yalnızlıkla karşıladım her şeyi.''

“sana düşman, bana düşman, düşünen insana düşman, vatan ki bu insanların evidir, sevgilim, onlar vatana düşman…”

yüreklerin kulakları sağır hava kurşun gibi ağır

biliyorum, konuşacak bir şeyimiz yok ama ıstırabım sende,mutlaka, al da gel!..

eskisi kadar özlemiyorum seni ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda. adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor. yokluğunun takvimini tutmuyorum artık. biraz yorgunum . biraz kırgın. biraz da kirletti sensizlik beni!

bir gün buralarda sonuncu kalışım olacaktı ellerinin bir anlık şeklini tutacağım bozkırdan günün son treni geçecek ben her şeye ardından bakacağım bunu ta başından biliyorum durdum bekliyorum, gelme artık ne sen konuşmalısın ne başkası yaşamak adına geçtik bütün değerleri.

yalnız ona yar demiştik onda bir şey var demiştik o bizi anlar demiştik böyleymiş kara yazımız..

i̇çinde bir kaçakçı yaşar senin, kayıkla dolaşır göllerinde, beynine tabanca ve şiir satar, o kaçakçının bakışını sakın unutma.

dışarıya yağmur yüreğime hasret fikrime sen nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen….

yüzün mü daha güzel aydan yoksa bendeki kör bir aşk mı

gün olur, alır başımı giderim, denizden yeni çıkmış ağların kokusunda. şu ada senin, bu ada benim, yelkovan kuşlarının peşi sıra. dünyalar vardır, düşünemezsiniz; çiçekler gürültüyle açar; gürültüyle çıkar duman topraktan. hele martılar, hele martılar, her bir tüylerinde ayrı telaş!... gün olur, başıma kadar mavi; gün olur başıma kadar güneş; gün olur, deli gibi...

ama rakı kadehlerini boşaltmayın eksilmesin hiçbir şey,hiçbir şeyden dahi olsa kalsın biraz... turgut uyar-palyaço

anın sevdasını buldum,geçip sevda-i sevdadan, o sevdayı bulan geçti,bu sevda-i sevdadan

gözlerin öyle hapsetmiş ki geceyi yıldızların dökülüyor elmacıklarına

zaman avuçlarımdaki zayi günlerimi aşınmış dizleriyle çocukluğum gibi yanaklarımda kalmış silleyi erik ağacını gazoz kapaklarını ve siyah beyaz bir fotoğraf karesinin sıcaklığını dahi kapımı çalmış icra memuru gibi gözümün yaşına bakmadan sırtına yükledi ve gitti şöyle bir kesit bırakıyorum, tamamlayınca tekrar taciz ederim bu başlığı..

"tenin tenime bu kadar sinmişken, ömrüm azala azala önümden akarken, gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken.. senin korkularını, benim inceliğimi doldurup yüreğime, bıraktığın boşluğu yonta yonta binlerce heykelini yapacağım"

"yüzü yağmurla bıçaklanmış bir sonbahardı" gerisin geriye çekilirken boz örtüler altında istanbul rakılara akşam akrep gibi inerken nihavent makamı eserken rüzgâr kimseyi lanetleyecek değilim, çünkü, beni hırpalayanlar topu topu üç beş böcekti çocuktu huysuzdu hepsi de bana benzeyebilecek kadar aptaldı.

bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin. gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için, vurursun başını soğuk taş duvarlara. büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. duyarsın, ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın. sevmek ne imiş bir gün anlarsın.

ne vakit bir yaşamak düşünsem bu kurtlar sofrasında belki zor ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden ne vakit bir yaşamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum i̇çim sıra kımıldıyor gizli denizlerin hayır başka türlü olmayacak ben sana mecburum bilemezsin.. --- spoiler --- ben sana mecburum --- spoiler ---

--- spoiler --- bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden bu zincirleri sen vurdun ellerime sen getirdin bunca karanlıkları al şunu mum yak korkuyorum bir taş aldım attım denize günahlarımdan kurtuldum alfabenin yirmi sekizinci harfindeyim öteye gidemem i̇tme beni --- spoiler --- (bkz: sana bir tanrı getirdim)

çiçek sulandığı kadar güzeldir, kuşlar ötebildiği kadar sevimli, bebek ağladığı kadar bebektir, ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren, sevdiğin kadar sevilirsin... --- spoiler --- her şey sende gizli --- spoiler ---

--- spoiler --- sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin sana kafir dediler, diş biledim hakka bile. topladın saçtığı altınları yüzlerce elin, kahpelendin de garez bağladım ahlaka bile --- spoiler --- (bkz: faruk nafiz çamlıbel)

--- spoiler --- al şu serçe parmağım sende kalsın ben kötüyüm allahsızım korkunç çirkinim ben seksen sekizinci tul dairesiyim sağ gözümün üç kirpiğini kestim al ben lanetlendim --- spoiler ---

ağlamak için gözden yaş mı akmalı? dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? sevmek için güzele mi bakmalı? çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? hırsızlık; para, mal mı çalmaktır? saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı? solması için gülü dalından mı koparmalı? pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? öldürmek için silah, hançer mi olmalı? saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

"sana avuç avuç yıldız getireceğim güneşimden başka sana engin denizlerin maviliğini getireceğim köpük köpük dalga dalga"

bu şehrin yağmurları mısra mısra ezberimde, üzerinde zarif bir gökkuşağı, yuttuğu denizi kusuyor boğulmuş bir martı. düşürüp boynunu bir çöpçünün sıcak avucunda, hayat affet! kalbim hoş gör beni. çünkü artık mümkün değil aşk... çünkü artık mümkün değil şiir...

gözlerin gözlerime değince, felaketim olurdu ağlardım. beni sevmiyordun bilirdim, bir sevdiğin vardı duyardım, çöp gibi bir oğlan ipince, hayırsızın biriydi fikrimce. ne vakit karşımda görsem, öldüreceğimden korkardım. felaketim olurdu ağlardım.

--- spoiler --- biz kırıldık daha da kırılırız ama katil de bilmiyor öldürdüğünü hırsız da bilmiyor çaldığını biz yeni bir hayatın acemileriyiz bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor şiirimiz, aşkımız yeniden, son kötü günleri yaşıyoruz belki i̇lk güzel günleri de yaşarız belki kekre bir şey var bu havada geçmişle gelecek arasında acıyla sevinç arasında öfkeyle bağış arasında --- spoiler ---

parmak uçlarında yürü hatıralar uyanmasın...

sesin geliyor sanki bir yerlerden buralarda gibisin nerdesin neden sürekli zihnimdesin zifiri karanlık şimdi etraf göremiyorum duyamıyorum kokun nerdesin hissedemiyorum (#2321769)

--- spoiler --- asıl büyük sarhoş benim uzaktaki ben ki tek damla şarap içmedim ekmeğin beyaz zeytinin siyah olduğunu biliyorum asıl büyük sarhoş benim uzaktaki benim kusturucu sarhoşluğum yoksulluğum --- spoiler ---

" ne katı yüreklisiniz, aşkolsun, i̇nim inim inletiyorsunuz beni. kendinizi dirhem dirhem satıyorsunuz, oysa verdiğiniz kederler yetmez mi? "

uyumak.. ama düş görebilirsin uykuda. o kötü... çünkü; ölüm uykularında, sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygılarından ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.

--- spoiler --- ben isa'ydım sen çarmıh. sana gerildim, sana bağlandım. kollarına çivilendi elerim. yaş olup gözümden kristal vazo misali yerlere düştün.  gözümden düşmüştün gönlümden değil. beni okşayan ellerin çaresiz mültecinin sığındığı kentti --- spoiler --- (bkz: yarım kilo ölüm)

--- spoiler --- paris’in göklerinden uzanıp bir yıldız kopardım kırmızı bir karanfilmiş gibi yıldızı saçlarına taktım on beş dakika sonra bordeaux’ya bir tren kalkacak garın merdivenlerinde benim için ağlayacaksın ellerim yağmura açılmış sakallarım ıslak ben ki cehennemde bir allah gibi yalnızım --- spoiler ---

gözlerin gözlerime değince felaketim olurdun ağlardım

--- spoiler --- bana bir şey olursa diye korktum seni birkaç saniye düşünürsem;  düşünürken üşürsem diye korktum oturup siyah portakallar yedim --- spoiler ---

mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın...

"ağlamak için gözden yaş mı akmalı? dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? sevmek için güzele mi bakmalı? çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?"

kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle ama her defasında geri döndüm seninle hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle ne olur bir gün beni kapından olsun dinle

insan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır. (bkz: didem madak)