işe başlamak

hep bi şeylerin mani olduğu ve tarafımca sürekli ertelenen görev. (bkz: iki bayram arası işe başlanmaz)

pazartesi işe başlıyoruummmmm. allah'm sonunda... biz sizi ararız demeden "pazartesi başlayabilir misiniz?" dediler hem de. geçici bir iş olacak benim için büyük ihtimal ama 3 ay idare ederim :d

çiçeksiz masamda aşırı eğleniyorum. tşk çiçeksiz masam. tşk iş arkadaşlarım. tşk hayat..

şu entrimde (#2259343) dile getirdiğim durumda 7 tanesi bana geri dönüş yaptı 5 kişi mülakata çağırdı biri olumlu sonuçlandı. yarın hayırlısı ile işe başlıyorum. i̇ş beklediğim gibi güzel bir iş değil, maaşıda çok iyi değil. baya ilkokul mezunu patronumun ofisini temizleyecem, ona çay taşıyacağım ve telefonlarına bakıp randevularını düzenleyeceğim. ben bunun için mi 1500 sayfalık hukuk kitaplarını 1300 sayfalık siyaset tarihi kitaplarını okudum dedirtecek bir iş. ama şimdilik başka seçeneğim olmadığı için mecburen gideceğim. boş durmaktan iyidir. daha iyisini bulana kadar en iyisi bu. hiç değilse cebimizden biraz para görsün artık. bi hayırlı olsununuzu alırım..

ben de yarın işe başlıyorum. daha önce çalışmıştım ama ilk defa sabit bir işte çalışacağım umarım herşey iyi olur.

yarın başlıyoruz iş kıyafetleri yenilendi ama ütü yapması gerek annemin :) bir ara atarım fotosunu

5aylık dinlemenin ardından cok ta ihtiyacım olan bir şey

ise başlamak ya da başlamamak iste tum mesele '$' bu

çok önceden bir entry girmiştim. kendimi geliştireceğimi, evde boş durmayacağımı artık elimden geleni yapacağımı söylemiştim. sözümde dururken arada (#2296234) böyle enteyler girip sizi de haberdar etmiştim. arkadaşlar ben 1 sene boyunca 5 kurs bitirip, 5 sertifika aldım. haftaiçi, haftasonu demeden kendime verdiğim sözü tutmaya çalıştım. sanırım başarabildim. bugün iş görüşmesine gideceğimi söyleyip dua istemiştim sizden. pazartesi işe başlıyorum. çok mutluyum. aşırı aşırı çok mutluyum. ben kendime verdiğim sözü tuttum, tutmaya da devam ediyorum. umarım da devam edebilirim. umarım siz de istediğiniz, kendinize söz verdiğiniz şeyleri yerine getirebilirsiniz. sadece biraz hırs, bolca istek :)

(#2316325) bu entryi girdiğim günden bir gün sonra kovuldum. Ondan sonra bir çok iş başvurusu yaptım, en son olmadı İstanbulda başka bir yerde başladım. Yaklaşık 1 ay önce memlekete döndüm. 1 yıl önce önce başvurduğum yerlerden biri bu yıl döndü bana. 3 gündür çalışıyorum. Mermer üreten bir fabrika. Ve ben adamların ürettiği tüm ürünlerin tek tek maliyetlerini çıkarıyorum. Bulduğum iş asgari ücretli bir iş. Ben bütün zamanımı araştırmalara ve şablon hazırlamaya harcıyorum bunun karşılığında adam bana 2324 lira verecek diye ona minnet etmemi istiyor. Bana iş verdi diye önünde eğilip bükülmemi istiyor. Ulan İstanbul'da bu işi yapsam adamlar beni paraya boğar ben sana niye minnet edeyim ki? Batman'da bu işi yapabilecek kaç kişi var ki? Neyse sabretmeliyim, sabretmeliyim, sabretmeliyim. Kendi işimi kuracaktım pandemi den dolayı öteledim. Bu teklif gelince de başlayayım dedim. Ama şaka maka da bu yaptığım işi Batman'da yapabilecek 3 kişi var. Biri benim, diğeri de en yakın arkadaşım. Acaba şirket mi kursam? Maliyet analiz şirketi. Aslında mantıklı bir fikir üzerinde biraz düşüneyim bunun.

Bizede nasip olur mu bir gün bu başlığa entry girmek :/

kendi mesleğimde, ilk etapta şartları kulağa çok iyi gelen, evime araçla 15 dakika uzaklıktaki bir iş fırsatı söz konusu. yarın tekrar görüşeceğiz. benim okey vermemle de başlayacağım. hayatımın son zamanlarda pek iyi görüşmeler yaşamadığım için hafif umutlu, heyecanlı ve gerginim. bi bokluk olursa editleyeceğim, canım sözlüğümle yine birlikte söveceğiz hayata napalım. bi de ne giyeyim onu düşünüyorum. trençkot, jean ikilisinden yanayım. ne diyonuz?

yarın sabah itibariyle işe başlıyorum sözlük. çok ara vermiştim bu yüzden panikle beraber inanılmaz bi heyecan hissediyorum. bana şans dileyin her şey güzel olsun inşallah :)

geçen cumartesi itibari ile hayatımda ilk defa bir işte çalışmaya başladım ve şunu fark ettim maaş beklentiniz olmayınca işsizlik gibi bir sıkıntı yok

Mezun oldukta kısa bir süre sonra işe başlamıştım. Yine ailemden uzak bir yerde olacaktım. Ama bu öğrencilikten çok farklı bir uzaklıktı. Vedalaşırken ayrı bir hüzün olmuştu.

1 hafta oldu hala gün sonunda deli gibi başım ağrıyor, yorgunluktan. Uzaktan eğitim bana müthiş bir tembellik kazandırmış.

Ilk gün heyecan. ikinci gün bu ne amk. Üçüncü gün sikseler bu maaşa bu iş yapılmaz. Dördüncü gün avans alsam mı ? Besinci gün bi ben calisiyorum amk yerinde Altinci günün şafağında gandalf olup işin amina koyup istifa ediyorsun.

Mezun olduğumdan beri yapamadığım şey. Heryer tecrübeli arıyo e bende bi yerde çalışmadan nasıl tecrübe kazanıcam bilmiyorum.. Bakalım yarın bi yerden haber bekliyorum gerçi oda olmaz mecbur atanmayı beklicem....

Mezun olalı bir yıl olmasına karşın tadamadığım duygu...

Çok istediğim bir duygu. Bulunduğum sektör kendini paralayarak bir şeyler yapılmasını isteyen bir sektör. Yani sizi başlarda süründürüyor ama sürünmenin sonucunda gelecek vaad ediyor. Rast gele. İnş olur.

sırf biraz sosyalleşeyim, zaman geçsin, evde yatmaktan sıkıldım diye alanımla alakasız bir işe başladım bugün. yoruldum ama güzel geçti. ilerleyen zamanda istediğim verimi alamazsam bırakıcam. halimiz itten beter, keyfimiz paşada yok modu açıldı.

Uzun girdi geliyor.... Önüme çıktı uzmanlık alanım. Uzmanlık (günde 3 saat kariyer.com da vakit geçirme) Şimdi ben, mezun olduktan sonra kendime 3 ay izin vermiştim. (kafayı yeme gibi bir problemim vardı demiyim şimdi lol) O 3 ayı saymazsak mezun olduktan tam 1 sene sonra iş buldum. Bana o 1 sene asır gibi geldi. Pandemisi, ilişkisi, kötü-boktan iş görüşmesi, olacak gibi olup olmayışı. Ekonomik krizin ilişkimi etkilemesi, bu sefer benim iş bulup erkek arkadaşımın bulamaması, haksızlık, nasipsizlik, hayallerimin bir türlü oturmaması her gün yeni bir rota çiziş + her gün çizdiğimden vazgeçiş... marul gibi katman katman bir seneydi o işsizliğim. İlk işe başladığım o iki ay... herkesi kendim gibi işine takık sanıyorum. (Ki Ben arkadaşlar, eğer yapılacak bir çizim varsa ya da işim varsa o işin psikopati olurum dostlarım. Misal bi müşterimiz var. Evini çiziyorum. Ben o evi rüyamda görürüm. Ona seçtiğim mobilyayı çizdiğim kolon çıkıntısının 3 boyutlu görselini eve giderken düşünüyorum) (İşime aşığım kutsal cart curt değil ha, mesleğimi özümsediğim aşikar ama onunla yaşadığımdan, takıklıktan, huyumdan dolayı sadece.) İşim eğer uzun sürecek ama dişimi sıkarsam gün içinde bitecek bir işse, gerekirse çişimi tutarım. Sandalyemden kalkmam. Misal müzik dinlemek beni çok hype eder. Eğer fazla ediyorsa aynı şarkıyı 16 kere dinlerim. hem mesleğimin avantajı, yaratıcılık sağlar hemde dikkatimi dağıtmadan aynı şeyi dinlemiş olurum. Eğer bir iş birkaç günlükse mesaim bittiği halde giderim evde de işle yaşarım. Ben böyle işiyle yaşayan ve hayatı boyunca "üşenmeme" lutfu/lanetine sahip biriyim. Ve zannederdim ki herkes işine benim gibi sahip çıkar. SNZHBSJSSHHSJSJAhHAHSHS DENEYİMLİ YAZARLARIMIZIN SAF KAVUN DEDIĞINI TAHMİN EDER GİBİYİM Arkadaşlar ne mallar ne işlerde çalışıp ayakta uyuyup para kazanıyor bir bilseniz.. Negatif bir entry girip ülkeye olan umutlarımızı söndürmek istemiyorum. Aksine çalışıp para kazanmak bağımsız olmayı çok önemserim. Yaklaşık 18 yaşımdan beri. AMA o kadar boktan bi dönemde, o kadar büyük bir çıkmazın içindeyiz ki hiçbir şey kaybetmiş değilsiniz.. İşe giden de ya istifa etmeyi düşünüyor. Ya alacağı terfiyi bekliyor. Pandemi dolayısıyla psikolojiler o kadar bozuk, şartlar o kadar berbat ki.. Geçen gün 2 saat erken çıkınca elim ayağıma dolaştı. Yine koşarak eve gittim. Yaşayacağınız şey işe girmek değil, sömürüye katılmaktır ülkemizde. İçinizi ferah tutun ve kendinizi geliştirin. Hiçbir şey psikolojinizden önemli değil. Kendinizi motive edin ve yeterli hissedin. İşsizlik dönemimde okuduğum kitabın, 5te 1 ini çalışırken okuyamam. Kendinizi besleyin ve yaşayın canlarım. Bir de bana dua edin, sevgiler.

Yıllarca hayalini kurdum, ilmek ilmek işledim, o an gelsin diye dualar ettim. Fakat henüz kendime uygun bir yer bulamadım belki bulmak istemedim bilmiyorum asosyaller çok korkuyorum. İnsan çocuk hayalleri gerçekleşecek diye korkar mı? Ya aptaldır korkar ya kıymet bilmiyordur korkar. İnanın ikisi de değilim ama çok korkuyorum. Umarım başkaları da bu hisleri yaşıyordur ve anlıyordur beni.

Anlık: 2 Saat içinde şirket bilgisayarımdan farklı bir iş başvurusunda bulunacağım her + helal kızım sana.

11 yıl önce yaptığım şey. o günden beri de boş duramıyorum. çalışma hayatını birinin boyundurluğu altına girmek, sistemin kölesi olmak gibi saçma, günümüz için boş, ütopik etiketlerle kötülemek bence çok anlamsız. işe başlamak, çalışmak, bir şeyin parçası olmak, üretmek, emek harcamak, vakti doğru değerlendirmeyi öğrenmek, sokakta görsen yüzüne tüküreceğin insana tahammül etmeyi öğrenmek, anlayış ve hoşgörü sahibi olmak, kendi ayaklarının üzerinde durabilmek, kazandığını harcayabilmek bir insanın medeni ve özgür olması için gereklidir. işe başlamak güzeldir. her isteyen bu güzel sevinci tatsın umarım.

sevdiğiniz bir işin başına geçiyorsanız harika. sevmediğiniz ve mecburiyetlerden dolayı yapmış olduğunuz bir iş ise geçmiş olsun. her sabah söverek uyanıp, hayatınızı zehir eden bir hal alıyor.

Yine bir şansla işe girdim arkadaşlar çalışıp çalışıp, gezmeye gidiyorum. Sıradaki rota hesaplanıyor..

Geri dönüş için güzel bir başlık. Sevgili sözlük mezun oldumm. Şayet okul da mezun olarak sisteme bir an önce işlerse staja başlayacağım. Staj iş midir bilemiyorum ama okulun bittiği kesinn

15 temmuz sonrası tamamen tatildi, öncesi de home. tüm bu süreçten sonra sabah 6da uyanıp ofise gidecek olmak, yeni işe başlamış olmakla aynı geliyor bana :(

her şeyin zamanında güzel olduğunu kanıtlayan en güzel mevzulardan birisi. hayat telaşesine erken yaşta kapılmak o güzelim gençlik döneminin içine sıçıyor. geçim derdi, işin stresi gibi nice şeyler güzelim zamanları hiç ediyor.

bugün ikinci günüm bitti, para kazanmak gerçekten çok zor. bütün hayatım sıfıra indi

2 aydır çalışıyorum ve sadece tek gün tatil yapıyorum. insanlar bi ömrünü böyle harcıyor şaka gibi. bi sosyal hayatı bıraktım bi hayatım yok

hayatımda ilk defa ciddili bir işe başladım ve bugün ikinci günümdü. yaptığım işi muhtemelen hiçbir zaman detaylıca açıklayamayacağım dışarıdaki insanlara ama bu pek de umrumda değil. mesleğimin sınırları kapsamında bir yerdeyim ve nerede olduğumun ne yaptığımın bir önemi yok zannımca. bolca dualar aldığım, güzel insanlarla tanıştığım, kendimi çok kez sorguladığım bir yol oluyor benim için.

Eylül ayında yeni çocuklarıma kocaman sarılabileceğim. Evet pandemiyle birlikte 3.5 yıl aradan sonra hemde. İş demeyelim ama bazı meslekler yalnızca iş olamazlar zira. Doyduğun yer mi doğduğun yer mi sevdiğin yer mi sorusuna cevabım elbette sevdiğim derim. Sınıfımda bana ihtiyacı olan, gülen gözlerin, üşümüş ellerin yanıbaşı.

Allah'ım nasip et ya

ilk haftada üç kere falan ağlamıştım sinirden. annem zor gidiyor mu dediğinde yoo hiç zorlanmıyorum dedim güçlü bir kız olduğum için

benim ilk iş günüm olmadı, sürekli tesis ,yardım kuruluşlarında ve sevgi evlerinde olduğum için ama ilk kurumumu açtığım günü unutamam. nasıl bir sahiplenme, bütün gelen velileri kucaklama, gözyaşı, vefa,beni yetiştiren hocam bile gelmişti. hatta konuşurken geldi, ben kürside sustum ve davet ettim ama gelmedi, artık senin her şey diyerek. çok emek verdim,çok ağladım, çok çalıştım ama her günüme ve anıma değdi.

Okul açılana kadar para kazanayım dedim Şok markette işe girdim 3 gün önce. Bu nasıl bir şeydir bu ne zor iştir arkadaş. Hiç göründüğü gibi barkodu okut geç değilmiş cidden. Toz al,kod okut, palet taşırken sen de onunla beraber uç... Bütün işçi arkadaşlarıma sabırlar diliyorum. Ben vazgeçtim 1 ay çalışıp kaçıcam.

Hem çok istediğim hem pek istemediğim. Uzun zamandır iş arayışındayım. Bir dönem tam hayallerideki gibi bir yere girdim ama hüsranla bitti. Girdiğim iş bana özgüvenimi kaybettirdi hatta. Çıktığımdan beri de başvuru yapıp görüşüyorum ama olmadı işte. Bazen çok bunalıyorum hadi artık olsun diyorum. Ama bir yandan da bu rahatlığım hoşuma gidiyor. İstediğim saatte kalkmak, yatakta yuvarlanmak, iş stresi yaşamamak, yetersiz hissetmemek falan falan. Halbuki maddi olarak bir peçete bile almak için 10 saat çalışmak gereken yeni ekonomimizde paraya deli gibi ihtiyacım var. Ne olacak bilmiyorum. Akıştayım. Hayatın bana ne getireceğini merakla bekliyorum.

ya bunun olayı patır patır çiçek almak değil miydi? bana bi tane bile gelmedi.. hayır ağlamıyorum gözüme çiçeksizlik kaçtı edit: ciceklerim firma isminin benzerliğinden farklı bi yere gittiği için bana gelmemiş kdşdkepsmdlkdld

ulan millete hediye çiçek gider. bana kumpas verdiler aq. yatın kalkın dua edin sjjsnsn

böyle başlıklar açmayın arkadaşım üzülüyormuş

İse ilk basladigim zamanlarda" Babam yillarca itiraz etmeden nasil calisabildi " sorusunu kendime sormustum.

Arkadaşım yarın iş başı yapacak çalışasım yok size yerleşeyim mi dedi. 🤣🤣

ben 6 senedir yapıyorum. evet. nasıl oluyor da her gün işe gidiyoruz. bilmiyorum bence çalışan insanın masrafları olmamalıydı. herkesin evi suyu yemeği ne varsa artık ödenmeliydi. kişi de çalıştığının karşılığını sosyal hayatına kendisine zevklerine hobilerine harcamalıydı. bu masraflar bizi süründürüyor. yaşatmıyor. sonra millet intihar ediyor? eder amk

çok az kaldi. iki bin otuz yedide iş başı yapcam. heyecandan uyuyamıyorum.