birini unutmaya kıyamamak

bi dayiya sormuşlardi eski sevgiliyi nasil unutursun diye, ve o muazzam bi cevap verdi + neden unutayim, insan unutmak icin sevmez ki -ya nicin sever +unutmamak icin elbet muhtesem diyalog

unutmaya kıyamamak değil de unutmak zorunda olmak

yüzünü ezberlediğin insanı unutamıyorsun zaten

unutmak istememektir belkide, guzel anilar biriktirdiysen hele, yıllarca kıyamazsın

unutmak istememek ama unutmak zorunda olmak..

bi şarkı var onu hatırlattı bu başlık.sarkı da der ki;sen yerini yadırgayan ürkek bir yaraya dönüşüverdin ya kalbimde ben kabuk bağlayıp da gitmesin diye kanatıp durdum seni düşlerimde, sen yara da olsan kal hep böyle kal ne olur hep böyle kal benim içimde .

her bir santimini ziyan etmeden saatlerce izleyip ezberlemişsin, yetmemiş parmak uçlarına ezberletmişsin, nasıl kıyarsın ki

unutmaya kıyamamak diye bir şey yoktur,eğer sen zaten birini unutabiliyorsan onu unutursun istesen de istemesen de. asıl mevzu unutmak isteyip de unutamamak. bak o zaman işlerin tadı çok bozuluyor. ne yapacağını bilemiyor insan unutması gerektiği insanın yerini doldurmak için yeni arkadaşlar,yeni bir ortam,yeni hobiler arıyor. bir ara duruyorsun şöyle bi bakıyorsun 'lan oluyo bak eskisi kadar düşünmüyorum' diyorsun kendi kendine. iyice zaman ilerliyor tamam diyorsun unuttum ben yoluma devam ettim onun ne yaptığını düşünmüyorsun aklının ucundan bile geçmiyor. sonra bir gün çok alakasız çok saçma bir yerde bir ses,bir koku,bir şarkı herhangi bir şey ya sana onu hatırlatacağı aklının ucundan bile geçmeyen bir şey yapıyor. sonra bi şimşek çakıyor böyle kocaman kalabalığın içinde yapayalnızsın. unutmak çok zaman alır arkadaşlar ama hatırlamak bir an. o yüzden demem o ki unutmaya kıyamamak diye bir şey yoktur bu dünyada;eğer şimdi sen,ben onu unutmaya kıyamıyorum diyorsan üzgünüm benim canım kardeşim unutamayacaksın.

birini değil anıları,verilen emekleri,güzel günleri unutmaya kıyamamaktır. yoksa o birileri hiç tereddüt etmeden bir çırpıda yok sayabiliyor her şeyi. ben o'na değil o'na karşı olan hissettiklerime aşığım.

fotoğraf larını silerken bile geri dönüşüm kutusuna düştüğünün rahatlığıyla sildim

çünkü onun için olmasa bile sen güzel şeyler yaşamışsındır ilk kez sevmişsindir mesela ya da ilk kez birini böylesine sevmişsindir. nasıl unutulur ki çok uğraşsan da olmaz olmuş gibi olur ama olmaz. kıymak istersin ama kıyamazsın be. en çok da ona kıyamazsın.

eğer bu biri siz hiç olmamışsınız gibi başkalarıyla gülüp eğleniyor, sizle yapmadıklarını yine başkalarıyla yapıyorsa, sonsuz hafızan olduğunu bilsen bile unutacaksın. en azından fırsatın varken bunu yapmalısın.

(bkz: ben seni unutmak için sevmedim) gülmen ayrılık demekmiş, bilmedim

yaptığı iğrenç şeyden sonra bırakın unutmaya kıyamamayı sevdiğinize, çektiğiniz acılara acırsınız bakıp 'yazık be' dersiniz bazen de. kıyamamaktan iyidir zannımca. unutturur size kendini. yeni hayatınıza bakmaya başlarsınız

bazen birini unutmak demek belki de hayatınız boyunca toplasanız bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda olan mutlu günlerinizi unutmak demektir. kim ister ki böyle bir şeyi? bazen de birini unutmak demek, o insanın size nasıl acı çektirdiğini, sizi nasıl kullandığını unutmak demektir ve inanın bana bu da sandığınız kadar güzel bir şey değil. çünkü günün birinde bambaşka bir insan, bambaşka şekilde, benzer acıları size yaşatacak ve bu acıyla nasıl baş edeceğinize dair en ufak bir fikriniz olmayacaktır belki de. kısacası birini unutmak demek, kendini unutmak demektir. mutluluğu, hüznü, acıyı, tatlıyı unutmak demektir. bazen de kendinden vazgeçmektir birini unutmak. kısacası unutmak da, unutulmak da kolay değildir yerine göre. ne olursa olsun unutmaya kıyamadığınız insanlardan nefret etmeyin, çünkü o insanlar bir süre sonra hayatınızdan çıksa dahi aslında sizin bir parçanız oluyor ve bunu anladığınızda bazen her şey için çok geç olabiliyor.

o başkalarıyla unutulmayacak şeyler yaşarken mi? saçmalık.

unutmadım abi, ne ilk okuldaki aşık olduğum kızı nede düğüne 5 gün kala giden sevdiğimi. neden unutayim, unutursam benliğimi kaybetmiş olmazmiyim, beni ben yapan acıları unutursam en çok kendime ihanet etmiş olmazmiyim. i̇nadına unutmuyorum, inadına hala ilk günkü gibi hatırlıyorum. acımi ilk günkü gibi çekiyorum, çekiyorum ki bir daha aynı şeyleri yasamayayim...

unut artık onu diyorlar. defalarca da dediler. unutmak istemiyorum ki. hayaliyle de mutluyum. bazen adını sayıklarım rüyamda ya da onu yazarken bulurum kendimi sayfalarca. onu sevmek bu kadar güzelken unutmak da o kadar eziyet

yaşanılan şeyler ne kadar güzelse unutmak o kadar zor olur, güzel seven insan da unutmaya kıyamaz zaten

sevmeye kıyamadığın biri nasıl unutulur ki

o kadar masum o kadar çok sevmişsindir. ben yıllarca kendimi sevmiyorum diye kandırdım. yanında başkasını görünce anladım sözlük. sol yüzük parmağında ki yüzük boğazıma takıldı. aylar geçti unutamıyorum. unutmak ta istemiyorum. onu unutursam hayata dair anım kalmaz diye düşünüyorum. her anını birlikte yaşadığın bi insanı nasıl unutabilirsin ki?

kusbasi yapsan unutursun aslinda

unutmak mecburiyetindeyiz. kıyabilsek de kıyamasak da. o bana kıydıysa ben de ona kıyabilirim. sonsuza dek seveceğim sözlerine kanıyoruz kanmayın herkes bir gün gider.

birini niye unutasın ki? unutunca anılarında gidecek. gitmesini istemediğim anılarım var.

bunu her gün her zerreme kadar yaşıyorum sözlük... onu görene kadar herşey güzel unuttum unutacagim mantıklı olan o diyorum ama yok gülüyor, geri dönüyorum.

valla ben unutmadım onsuz yaşamaya alıştım geçmişte bir iz olarak kaldı hayatımda. onu hayatımın en ücra köşesine attım ve yoluma devam ettim.

beklesem yıllar geçecek,unutsam aşkıma yazık olacak..

hani o numara bir türlü çıkmayza aklından aradan 2 yıl geçer yine bir kez daha rehbere eklersin belki bir resmini görürüm whatsapp dan diye.. kıyamaz insan unutmaya işte o numarayı. aklında her geldiğinde tekrar tekrar tekrar ederki unutmayayım..

kimseyi bilincli olarak unutamazsin

unutmak kelimesi undan geliyormuş... bildiğimiz un hamur işi öyleymiş.. unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten öyle pat diye böyle yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri kaşı burnuyla kulağı sesini yavaş yavaş unuttuğun zamanda o kişi olmazmış hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyom la hergün ne zaman unutucam diye soruyom ben kendime her sorduğum zamanda herşeyi yeniden hatırlıyom ben daha net. unutamıyom ben...

guzel gunlere ihanet edilmesidir. vazgecmeye kiyamamaktir ama en sonunda yana yana kul olacak olan sensindir

bir kişiyi unutmamaya kıyamamak değil. anıları unutmaya kıyamamak.

unutunca problem olmuyor da onu unutmadığı hâlde gönlün başka yönlere bakıyorsa içi acıyor insanın.

5 yıl sevdim abi ben onu koskoca beş yıl , o sevmedi ama benden onu çıkarırsak geriye ne kalır ki ona olan sevgim olmazsa ben ben olmazmışım gibi geliyor korkarım bu yüzden unutamıycam

i̇nsan ömrünün bir parçasını verdiği birini nasıl unutur? belki nefretle, belki sevgiyle, belki özlemle, belki pişmanlıkla hatırlarsın ama hatırlarsın işte. hangimiz unutmak için sevdik ki? bir şarkı dinlemişsinizdir mesela. bir cafede duyarsınız, her şey canlanıverir. markette alışveriş yaparken en sevdiği meyveyi görürsünüz sonra, içiniz sızlar inceden. sabah bindiğiniz otobüste yanınızda dikilen adamın bilekliği çarpar gözüne "onun zevki de böyle" der içindeki ses. yolda yürürken karşıdan gelen adamın sakalına takılır gözlerin. güldüğün bir anın gelir aklına, bir an durulursun çünkü vaktinde onunla da gülmüşsündür. biri sıradan bir il ismi söyler, her şey gözünde canlanır. bir ayakkabı markası görürsün mesela, aklına o attığı fotoğraf gelir. gözün odandaki camın önünde takılı kalır, orada konuşarak sabahlamıştınız çünkü. böyle işte. unutmamak adına çok bahanemiz var aslında.

unutursam geçen 5 seneme de yazık olacak üzülüyorum

aradan yüz yıl geçsede hatırlayacağın insandır.

ya insanlar zaten birbirini unutmak için sevmemeli, öyle bir seveceksin ki unutmayacaksın..

ne anımız var ne güzel günlerimiz. uzaktan seyrettim hep söyleyemedim bir şey. sonra o gitti ben de unutamadım.

kim kiyabilir ki unutmak için mi sevdi unutmak için mi emek verdi unutmak için mi acı çekti unutulmaz kiyamazsınız hep izi kalır unutulmaz

ya unutursam yüzünü? işte o zaman affetmem seni.

unutmak istemediğiniz her durum gün sonu hanenize eksi diye yazılır.unutmak zorunda değilsiniz ancak hatırlamak zorunda da değilsiniz

gayet unutmak istiyorum ama aklımdan çıkmıyor

"ve kalbimde senden kalan, birinden hoşlanır gibi olursam duyacağım kocaman bir huzursuzluk hissi. seni unutmaya hazır değilim. "geçecek" diyorlar. biraz daha kal"

arkadaşlar 2 yıllık ilişkimi dün gece resmen noktamış bulunuyorum ve kıyamıyorum sevmeye de unutmayada

gülüşünde kalmak da denilebilir

başlığı okurken yüreğim acıdı resmen. buruk bir tebessüm koptu dudağımdan. kıyamıyorsun be abi harbiden unutmaya kıyamıyorsun. aklına gülüşü geliyor, kıyamıyorsun. aklına sesi geliyor, kıyamıyorsun. kokusu geliyor aklına yine kıyamıyorsun... kıyamıyorsun işte be!

kerizlik ötesi kerizliktir. yıllarca unutmak istemiyorum diye direndim, unutacak olduğum pek olmadı ama en ufacık korkumda hatırlamak için bi şeyler yaptım. şimdi o zamanları düşündükçe kerizliğime yanıyorum. hayatımdan çalmışım başka da bir halt olmamış. kendi hayatınıza bakın unutmayıp ne yapacaksınız, ayrılmışsınız işte. önüne baksın herkes.

bizi biz yapan hatalarımız,deneyimlerimiz ve hayatımıza girip çıkan insanlardır neden unutalım ki bizi biz yapanları

yaşananlara olan saygıyı yitirmemektir