unutmaya kıyamamak diye bir şey yoktur,eğer sen zaten birini unutabiliyorsan onu unutursun istesen de istemesen de. asıl mevzu unutmak isteyip de unutamamak. bak o zaman işlerin tadı çok bozuluyor. ne yapacağını bilemiyor insan unutması gerektiği insanın yerini doldurmak için yeni arkadaşlar,yeni bir ortam,yeni hobiler arıyor. bir ara duruyorsun şöyle bi bakıyorsun 'lan oluyo bak eskisi kadar düşünmüyorum' diyorsun kendi kendine. iyice zaman ilerliyor tamam diyorsun unuttum ben yoluma devam ettim onun ne yaptığını düşünmüyorsun aklının ucundan bile geçmiyor. sonra bir gün çok alakasız çok saçma bir yerde bir ses,bir koku,bir şarkı herhangi bir şey ya sana onu hatırlatacağı aklının ucundan bile geçmeyen bir şey yapıyor. sonra bi şimşek çakıyor böyle kocaman kalabalığın içinde yapayalnızsın. unutmak çok zaman alır arkadaşlar ama hatırlamak bir an. o yüzden demem o ki unutmaya kıyamamak diye bir şey yoktur bu dünyada;eğer şimdi sen,ben onu unutmaya kıyamıyorum diyorsan üzgünüm benim canım kardeşim unutamayacaksın.