ebeveyn olunca yapılacaklar

en güvendiği kişi olmak için çabalayacam,malum babasına güvenmeden büyüyen birisi kimseye güvenemez hatta büyüyemez cüsse artsada ruh cocuk kalır.

direk ilk basta çocuk yapılmasına şart koyardım

çoçuğuma atlet giy diye ısrar etmek

"tamam ben giderim ekmek almaya" diyerek yavrumu sıcacık yatağından kaldırıp bakkala yollamak.

cocuklarima anne baba olunca anlarsin demek

sofradan sonra kızım bi çay suyu koy yanınada o üçüncü çekmecede çekirdek olcaktı onuda çıkar diye seslencem

o günkü ekonomik-sosyal durumum ne olursa olsun sevgimi , şevkatimi kendisinden zerre eksiltmeyeceğim

bi kere karima diycem cocuguma akşam baban gelince görürüz demesin korkmasin çocuk benden anlatsın herseyi bana bide polisten doktordan korkutmiycam çocuğu tam tersine sevsin onları

aha başlığımı buldum, çekilin yoldan senaryo yazıyorum. en baştan. çocuğum olacağını öğrendiğim zaman hiç öyle filmlerde ki gibi abidik gubidik hareketlerde bulunmayı düşünmüyorum, belki ağlarım yanç heyecan olur evet ama yok efendim bağırmalar, hatunu kucaklayıp duvardan duvara savurmalar. gereksiz. alacağım hatunumu oturtacağım karşıma "bak kızım böyleyken böyle, şu hayata küçük bi iz bırakacaksın bunun farkındasın. senin bıraktığın yerden ben alacağım yavrucağı, uykusuysa uykusu, yemeğiyse yemeği, bokuysa boku, şebekliğiyse şebekliği.. nerden bıraktıysan ordan alacağım. kendini yalnız hissetmiyeceksin, ben bu çocuğun babası olduğum kadar seninde herifinim. ağlayacaksan omuzumda güleceksen kollarımda güleceksin. öyle tumblr ergenleri gibi çocuğu sırtında uyuya kalan babalardan olur muyum bilmiyorum. olursamda sen ergenlik yapıp fotoğraf filan çekmeyeceksin. eğer unutulmaması ya da anı kaydedilesi bir şey olacaksa ikimizde bunu aklımıza kazıyacağız. çocuk doğacak, büyüyecek, yürüyecek, koşacak, sevecek, ağlayacak, terk edilecek, çok can yakacak, araba sürecek, gidecek elimizden pır pır uçacak.. bunların hepsi olurken ben hata yaparsam çekeceksin karşına böyleyken böyle diyeceksin, sen hata yaparsam oturtacağım karşıma böyleyken böyle diyeceğim. bu çocuk evlenip gidecek yine sen ve ben kalacağız. hiçbir zaman birbirimizi kırmayacağımızı iyi bileceğiz. "böyle senaryo yazar gibi çocuk mu büyütülür?" deme büyüteceğiz. ben eli olacağım sen ayağı, ben gözü olacağım sen kulağı. yani ne varsa benden öte sen olacaksın; ve yine ne varsa senden öte ben olacağım. şimdi çok şımarmadan doğur şunu canımı sıkma benimde bi ağırlığım var, ne hallere soktun" der mevzuyu kitlerim hacılar.

birkaç kere seslendikten sonra 'efendim' deyince cevap vermemek

eşimle tartışacaksam çocuklarımın hiç birşeyden haberi olmayacak

çocuğumun bir fikri, sıkıntısı, derdi olduğunda onu gerçekten anlamak için dinleyeceğim. ne söylerse söylesin dinleyeceğim ama, bana yanlış gelse bile başımdan savmayacağım. o'na benim için ne kadar değerli olduğunu hissettireceğim, ama o'nu şımarık da büyütmeyeceğim. düşüncelerini özgürce ifade edebilmesi, girişken olabilmesi, hakkını savunabilmesi için elimden geleni yapacağım. ve gerçekten ben de çocuğumu teknolojiden olabildiğince uzak yetiştirmek için çabalayacağım. çocuğumun hayal dünyasını küçültecek bir şey teknoloji, buna izin vermeyeceğim. çocuğuma bir şeyi yap veya yapma diyorsam bunu o'na davranışlarımla örnek olarak anlatacağım. başına bir şey geldiğinde arkasında o'nu her şeyden çok seven, o'na her koşulda destek olacak bir annesinin olduğunu hissettireceğim. allah inşallah yazdığım gibi bir anne olabilmeyi nasip eder. her şeyden önce de anne olabilmeyi.

yalnız kalmasına izin vermicem odasında sessizce ağlamasına sorularıma uykum var deyip tavana uzun uzun bakmasına izin vermicem

yemek?

ne yapmak istiyorsun diye soracağım..

kendi ailemin bana yaptıklarını yapmamakla başlayacağım işe. arkadaş gibi olacağım çocuğumla. en güvendiği insan olacağım. her zaman doğruyu yanlışı gösterecek, her anında yanında olacağım. özgüvensiz, korkak, içine kapanık bir çocuk olmayacak. düştüğünde her zaman yanında olup ona yardım eden bir annesi olduğunu bilerek yaşayacak.

önümde duran kumandayı sırf uzanıp rahatımı bozmamak için içerden çağırıp vermesini isterdim bizimkiler yaptığına göre güzel bi şey olmalı

ona seslenip seslenip cevap vermemeyi düşünüyorum. annesinin neler çektiğini anlasın.

çocuğa isim vermek.

anne olan kadına bir kez daha aşık olmak.

göster oğlum amcalara pipini

ben çoçuğumu tatilde bile sabahın köründe uyandırcam, baya zevkli herhalde bana sürekli yapıyorlar

çocuklarıma. kitap okumayı alışkanlık haline getirip kitap okuma saatleri oluşturmak

anne olunca anlarsın diyecem. bakacam neymiş hikmeti.

bir liste hazırlıyım en iyisi. bakalım kaç maddelik olacak. 1) ebeveyn olarak birimiz evladımıza doğduğu andan itibaren ingilizce konuşacak ve kolay öğrenmesini sağlayacak. 2) liseye kadar hatta lise sona kadar telefon ve tablet kullanması yasak. ailem benim için ortasonda kaldırdı bu kuralı. diyorum ki keşke o kadar ısrar edip telefon almaya çalışmasaydım. inanın bana her ne kadar özgürlüğün kısıtlanması gibi gözükse de aslında tam manasıyla mantıklı bir eğitim için birebir. misal benim 4 yaşında bir kuzenim var ve ailesi teknolojik hiçbir aleti esirgemez küçüğümden. tabi kız çocuğu olarak makyaj oyunlarına ilgisi oluyor ve bunu gerçek hayata taşıyarak yüzüne makyaj yapmaya çalışıyor. komik değil, trajik bir olay. bu kadar hızlı kültüründen uzaklaşma zihninin bu kadar hızlı yozlaşması korkunç bir şey. 3)müzik olarak elbette birkaç kısıtlama var. lise çağına kadar popüler müzik kültüründen uzak tutmaya çalışmayı düşünüyorum. klasik müzik, türk sanat müziği, türk halk müziği ve elbette ilahi. onun dışında lisede herhangi bir müzik grubuna veya şarkıcıya kayarak bu 4 türden uzaklaşacağını biliyorum. yine de büyürken bünyesine gerçekten faydalı şeyler katmak istiyorum. 4)liseye kadar dışarıdan herhangi bir yemek siparişi veya hazır yemek yasak. lisede de burger king, mc donalds veya dominos gibi fast food yasak, onun dışında mangal et mi ister nusret mi ister hepsine izin var elbet. 5) lise sona kadar 3 dil öğrenilecek. çok mu katı bu? yine de en faydalı kısım bu bence. türkçe + ingilizce + ek bir dil daha 6)eğitim olarak okula göndermeyi düşünmüyorum. ben bir robot büyütmeyeceğim, hayal gücü törpülenmemiş bir genç kazandırıcam dünyaya. okul yok onun için. özel dersler ile eğitimi tamamlar. gerekirse sınıf ortamını tatmak için toplu dersler alır. onun dışında tamamen sosyalleşme amaçlı aktivitelere katılacak. (lise sona kadar,devamı kendi fikri) mutlaka satranç, resim, isteğine göre bir spor ve enstrüman çalma kurslarına katılmalı. çünkü onun donanımlı olmasını ve hayata 1-0 önde başlamasını isterim. 7)kitap sevgisini elimden geldiği kadar katmak isterim. öncelikli olarak kuran elbette. liseye kadar hatim indirip mealini okumalı. elimden gelirse ona tefsiriyle öğretmeliyim. onun dışında elimden geldiği kadar kitap okumasına destek vermek isterim. 8)küfürü liseye kadar asla öğrenmemli bence bir çocuk. daha sonra kabaca bir açıklama yapılabilir arkadaşları arasındaki hakeretlerden haberdar olur fakat ağzına küfür almaz. bu benim özel maddem aslında. isterdim ki bu kadar küfür eden bir genç olmasaydım. biraz da ailemden kaynaklanıyordu aslında. babam hep ederdi, hala da eder. neyse bunu geçelim. 9)ahlak, karakter, empati, dürüstlük, cömertlik, vefa, nezaket, sevgi ve buna benzer tüm değerleri islamla da harmanlayarak eksiksiz öğretmek en büyük isteğim elbette. 10) bunun yanında 18'ine geldiğinde ona güzel bir araba almak ve reşit olmasını kutlayarak biraz hüzünlenmek isterdim. kendisine doğru yolu bulması için namazdan kurandan ve rabbinden ayrılmaması gerektiğini öğütlerdim. ve üzerinde emeği geçen insanları asla unutmamasını ümit ederim. kuş yuvadan uçacak elbet ama biliyorum ki ileride karakterli bir insan olarak büyük işlere imza attığında ve beni gururlandırdığında hiçbir emeğimin boşa gitmediğini bilmek beni dünyanın en mutlu insanı yapacak. o zamana kadar ona gerçek bir annenin vereceği tüm şefkat ve merhametle safında yer alıcam. seni şimdiden sevmeye başladım miniğim. not: editleyip maddeleri artırmayı düşünüyorum sonra hadi hayırlısı.

çocuğa seslenip cevap vermesini beklicem. cevabı aldıktan sonra susucam. çok zevkli herhalde annem hep yapıyor.

bunu mutlaka yapmam gerek ashdhddjdj

oğlumu karıya götürmek.

benim gibi deli dolu olursa diye korkuyorum

o telefon niye sessizde sorusunu 7582 defa sormak

başka bir odadan çağırıp gelince ben çağırmadım demek bayağı zevkli heralde.

tek başına yatağında ağlamasına izin vermiycem çünkü ne kadar can yaktığını çok iyi biliyorum

şi̇mdi size tanık olduğum iki olayı anlatacağım. biri ebeveyn olunca yapılması gereken, diğeri yapılmaması gereken bir şey. ebeveynleri 5-6yaşlarındaki bir çocuğu marlet arabasına koymuşlar. çocuk ayakta duruyor. ürünleri arabadan çıkardılar ve market arabasını poşete koydukları ürünleri koymak için yanlarına çektiler. çocuk hala arabada. eee arabada hiç ürün kalmsdı ağırlık sıfır. çocuğun ani hareketiyle araba yan devrildi ve çocuk yüz üstü yere düştü. ağzı burnu kanıyor çocuğun. çocuk düşer düşmez babası sinirle gözündeki gözlüğü sert şekilde yere attı( sonradan düşününce baya komik bir andı) ve bağırıp çağırmaya başladı çocuğa. çocuğun tam anlamıyla şaftı kaydı ve bir de babasından laf yedi. annesi de olan biteni izliyor bu arada. diğer olayda ise 7 yaşlarındaki çocuk market arabasının tutma yerine asılınca yere düştü. çok ciddi bir şey olmasa da annesi hemen yanına gidip dakikalarca sarıldı çocuğuna. gerçekten o sarılışı gören herkes keşke bana da biri böyle sarılsa derdi. velhasılıkelam çocuklara bağırıp çağırmaktansa şefkatli olmak gerek.

uzak bir odadan ona adıyla seslenip efendim dediğinde tepki vermeyeceğim

öncelikle onu daima seveceğim ve kendini rahatsız hissetmemesi için elimden geleni yapacağım. ne olursa olsun ayaklarının üstünde durmayı öğreteceğim. ben şimdi annemle arkadaş gibiyim ama hâlâ gizlediğim çok şey var, onun benden çekinmemesi için elimden geleni yapacağım. hayatı boyunca her hatasıyla gurur duymasını sağlayacağım, onu büyütecek olan şey hataları çünkü. insanları, insan olduğu için sevmeyi öğreteceğim. elimden geldiğince hayvan sevgisini aşılayacağım. başka insanları rahatsız etmediği sürece özgürlüğün sınırlarının olmadığını öğreteceğim. üzülmenin de sevinmenin de insan olmanın bir parçası olduğunu, hayatın bir duyguya takılıp kalmak için fazla kısa olduğunu anlatacağım ona. umarım becerebilirim. zamanı gelince uygun şartları oluşturabilirsem evlat edinmek istiyorum. eğer küçük yaştaysa bir süre sonra evlat edinildiğini söyleyeceğim, eğer büyükse gerek yok zaten. ne olursa olsun o çocuğa yuva olmak için elimden geleni yapacağım.

çocuğun eğilimini keşfetmek ve önüne taş koymamak. ebeveyn olmak diyince çoğu insan çocuğu anasının amından çıkarır çıkarmaz bi enstrüman ya da spor dalında geliştirmek olarak algılıyor. ya da tam tersi. aman okusun başka bir şey yapmadan kolunda altın bilezikle dolaşsın, zaten mutlu olur. ebeveyn olmak, çocuğun farklı bir birey olmasını kabullenmekle başlar. davar gütmüyorsunuz. hazal kaya'nın mükemmel tanımı buradan

ikinci

yicem ben çocuğumu. (bkz: canım oğlum annen senin için midesini genişletiyor) (bkz: rahimden çıkarıp mideye indirmek)

Çocuğu uyutup eşimle film izleyeceğim.

Ciddili güzel şeyler bir yana olur da 3 çocuğum olursa birileriyle tanıştırırken büyükten küçüğe; "Bu looğp, bu rafadann, bu da cıvığk." diye tanıştırmak.

bana her şeyini rahatlıkla anlatabileceği bir güven ve iletişim oluşturmak bir hobi edinmesini sağlamak profesyonel şekilde uğraşabileceği bir spor dalı edinmesini sağlamak

Seveceğim ve her koşulda yanında olup tercihlerine saygı duyacağım. Gün sonunda, gününün nasıl geçtiğini soracağım.

Çocuğumu at gibi koşturmayacağım , kendimce doğru olanı söyleyeceğim, ama söylenmeyeceğim , başına kakmayacağım.

Çift takacaktık şunu diye hayıflanmak...

Matematik ya da İngilizceden özel ders aldırıp hangi spora ilgisi varsa onda ilerlemesini sağlayacağım