şi̇mdi size tanık olduğum iki olayı anlatacağım. biri ebeveyn olunca yapılması gereken, diğeri yapılmaması gereken bir şey.
ebeveynleri 5-6yaşlarındaki bir çocuğu marlet arabasına koymuşlar. çocuk ayakta duruyor. ürünleri arabadan çıkardılar ve market arabasını poşete koydukları ürünleri koymak için yanlarına çektiler. çocuk hala arabada. eee arabada hiç ürün kalmsdı ağırlık sıfır. çocuğun ani hareketiyle araba yan devrildi ve çocuk yüz üstü yere düştü. ağzı burnu kanıyor çocuğun. çocuk düşer düşmez babası sinirle gözündeki gözlüğü sert şekilde yere attı( sonradan düşününce baya komik bir andı) ve bağırıp çağırmaya başladı çocuğa. çocuğun tam anlamıyla şaftı kaydı ve bir de babasından laf yedi. annesi de olan biteni izliyor bu arada.
diğer olayda ise 7 yaşlarındaki çocuk market arabasının tutma yerine asılınca yere düştü. çok ciddi bir şey olmasa da annesi hemen yanına gidip dakikalarca sarıldı çocuğuna. gerçekten o sarılışı gören herkes keşke bana da biri böyle sarılsa derdi.
velhasılıkelam çocuklara bağırıp çağırmaktansa şefkatli olmak gerek.