yoğun bakım

sürekli izlenmesi gereken hastaların bakım ve tedavisi.

insanın içine öküz gibi oturan bir tamlama.

güzel anılarım yok,allah kimseyi düşürmesin

hayatında en çaresiz olduğun yerlerden birisidir orası

Son 3 aydır görev aldığım, hayatı sorgulamamı sağlayan servis Anı yaşamanın manasız olduğunu her zaman yarını da düşünmenin gerekli olduğunu düşünen bir insandım. Bu yüzden bu bölümde çalışmak bana çok ağır geldi çünkü anı yaşamanın önemini anladım. Ölmek üzere olan hiçbir insan yarın yaparım veya yarın ne olur diye düşünmüyor. O anı halletmek istiyor, o anı atlatmak istiyor. O an su içmek istiyor, o an yanında bir sevdiği olsun istiyor. Bir gün bir teyze bana 'kızım hayat anlamsız, rüya gibi geldi geçti ve bak ben neredeyim. Yaşamak istediğim her şeyi erteledim veya gururumdan dolayı yapmadım. Şimdi yaşamadığım her şey için çok pişmanım. Sana tavsiyem yaşa, doya doya yaşa. Yarının yokmuşsun gibi yaşa' dedi. O gece o teyzeyi kaybettik. Onun arkasından üzülen tek kişi bendim. Ne yaşayamadığı hayalleri ne sevdiği birisi

Geçen hafta staj yaptığım servis. Hala etkisinden kurtulmuş değilim. Ölüm ile hayat arasında ki son köprü gibi. Burada çalışırken yapılacak en son şey ise empati. Çünkü kendinden küçük yaştaki insanların 6 aydır bilinci bile yokken öylece yattığını görmek, kapıdaki ailesinin en azından bir gözünü açsa dediğini duymak ve daha nice hikayeye şahit olurken çok zor hale geliyor soğukkanlı kalabilmek. İnsana hayatı sorgulatan, üzüldüğü şeylerin ne kadar anlamsız ve boş olduğunun farkına vardıran bir servis. Allah kimseyi düşürmesin ve tüm hastalara acil şifalar versin.

staja ilk başladığım birimdi. servisteki arkadaşlar mutlu mesut teyzelerle amcalarla haha hihi yaparken biz her gün birini morga gönderiyorduk. ilk ex verdiğim amcayı hala unutamam. oturup ağlamıştım çünkü çok iyiydi genel durumu ve çok samimiydik. cpr yaparken kırılan kaburga seslerine o yaşta alışmak zor gelmişti biraz. hala alışamadım o ayrı mesele. her hastanın ayrı bir hikayesi var yoğun bakımda. kimi aylarca yatıyor kimi geldiğinin 5. günü ex olup gidiyor. ziyaret saatlerinde yakınlarının gözyaşlarına, dualarına tanık olmak insana bazı şeyleri sorgulatıyor. babam yaşında adamları omuzlayıp dışarı çıkarttığımı hatırlıyorum hastalarını o kötü halde görüp fenalaştıkları için. çalışması zor fakat alışınca bırakılamayan bir birimdir yoğun bakım. çok isterim ki her insan 1 hafta o ortama şahit olsun ve bazı şeylerin değerini daha iyi anlasın.

Bir kaza sonucu yaklaşık 3.5-4 ay boyunca bilinçsizce yattığım bir bölüm daha doğrusu dışarıdaki insanlar sizi bilinçsiz saniyor ama siz etrafınızda olan herseyin farkındasınız hani rüya gibi sanki bir rüyaya hapsolmuş da kaçamıyorsun Hani bazılarınıza absürt gelebilir ama insanın en yalnız ve en çaresiz hissettiği zamanlardan biri