staja ilk başladığım birimdi. servisteki arkadaşlar mutlu mesut teyzelerle amcalarla haha hihi yaparken biz her gün birini morga gönderiyorduk. ilk ex verdiğim amcayı hala unutamam. oturup ağlamıştım çünkü çok iyiydi genel durumu ve çok samimiydik.
cpr yaparken kırılan kaburga seslerine o yaşta alışmak zor gelmişti biraz. hala alışamadım o ayrı mesele.
her hastanın ayrı bir hikayesi var yoğun bakımda. kimi aylarca yatıyor kimi geldiğinin 5. günü ex olup gidiyor. ziyaret saatlerinde yakınlarının gözyaşlarına, dualarına tanık olmak insana bazı şeyleri sorgulatıyor. babam yaşında adamları omuzlayıp dışarı çıkarttığımı hatırlıyorum hastalarını o kötü halde görüp fenalaştıkları için. çalışması zor fakat alışınca bırakılamayan bir birimdir yoğun bakım.
çok isterim ki her insan 1 hafta o ortama şahit olsun ve bazı şeylerin değerini daha iyi anlasın.