yazılacak kitabın ilk cümlesi

"bitti." diye başlardı. ters etki yaratmayı severim. bitmekle yeni başlangıçlara fırsat vermek neden olmasın?

çay içmek bir sanattır.

siz ve sizin düzeniniz sahici bir yalanın yapmacık gerçeklerisiniz.

'böyle olsun istemezdim.'

selamın aleyküm.

bu kitapta yer alan her şey maalesef yaşanmıştır.

bismillahirrahmanirrahim

kitabın konusuna göre şekillenebilecek bisey bence bu. eğer duygusal bi kitap olursa daha buruk bi başlangıç yapılır ama daha eğlenceli bişeyler olacaksa ona göre farklı etki yaratacak cümleler kullanılır.

boşuna okumayın bi sikim anlamıycaksınız

anılar can yakarlar, yanan her can için insalarda bir sigara yakarlar,

eski bir tren vagonunun en ücra köşesinden yazıyorum bunları sizlere.. edit: imla

"tamam be birader bırakıyorum bu paket son" dedi sigaraya başlamasına sebep olan arkadaşına.

yarayla alay eder yaralanmamış olan.

"bilmiyordu" olurdu güvendiğim dağlara karlar yağdıranların ögrettiği bir şey olarak; aslında hiç bir şey bilmiyormuşum. kitaba da böyle yön verip bir şeyler karalardım herhalde

goodbye my lover diye girerim büyük ihtimal kitabım da aşk kitabıdır. iyi satıyorlar ne yapayım az duygusallık kasıp 10 baskı satmak varken neden siyasi kitap yazıp sadece 2 baskı satayım ki. neden öyle girdiğimi de açıklayayım hikayenin sonunu başında vererek hollywood etkisi bırakmak istedim. bunlar hep satsın diye.

yeryüzünde en karanlık yerdeyiz hoş geldiniz bendeyiz

kitabın da yolun da sonu ölüm. spoiler güzeldir.

defalarca öldürmenize rağmen yeniden ve yeniden yılmadan, rahme bile düşmeden doğdum.

önce hep beraber bir sigara yakalım..

herkes kendi hikayesinin başrolüydü, lakin benim bir hikayem yoktu.

önsöz

acınızı halay çekerek derinlere gömdüğünüzü hissedin

ne diyecegime, diyip demeyecegime, kime ne diyeceğine ne bilim

selamın aleyküm

evet, ne diyorduk?

herkesin bir hikayesi vardır ama herkesin bir masalı yoktur. bu benim hikayem. çünkü masal olmasına izin vermediler.

aciya dayanikliligini olcucekmisin gercekten?

"gregor samsa bir sabah bunaltıcı düşlerinden uyandığında kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu" en iyi eserler kendini ilk cümlesiyle belli eder her zaman. kafka'nınki gibi sarsıcı bir cümlem olsaydı çoktan kitap yazmaya karar vermiştim sanırım.

buraya afilli bir şeyler karalamak isterdim ama malesef ona uygun bir hayat yaşamadım, haydi başlayalım

beyler, ciddi durun başlıyoruz

her şeyin bittiği o geceden sonra geri kalan yaşantıda akıp giden zamanın öylece yaşanılması gerekiyordu,bitene kadar.

bugün geriye kalan hayatımın ilk günü.

kitabı başından okuyunuz.sonundan veya ortalardan okumayı acilen bırakmalısın

kaybetmenin nasıl bişey olduğunu merak ederken fark ettim her şeyi kaybettiğimi.

bu kitabı yazarken bana destek vermeyen kim varsa gelmişini geçmişini sikeyim

sevmedi. ve ardına yazılacak onca farklı hikaye.

karanlık bir istanbul akşamıydı. garda treni beklerken, soğuk havanın içini titrettiğini faretti. lâkin hiç birşey yaşadıkları kadar acı olamazdı. cebinden çıkarttığı resme baktı. acılı bir gülümseme hakimdi. o resimdee.......

güneş tıpkı ayetteki gibi bir mızrak yukarıdaydı sanki, elinde bir sigara vardı ve az önce söylediği çay afrika'dan gelen sıcaklarla afrikalı çocuklaraydı. saçma oldu sanki..

geçmiş olsun ister oku ister okuma parayı verdin

"bugün benim ölüm yıldönümüm." yeni bir kitap yazmaya gerçekten başlayacak olsam bu cümleyle başlardım. önceden 2-3 tane yazdım, hala bilgisayarımda durur.

hikayelerimiz güzelleşti hayatlarımız değil.

kitabıma hoşgeldiniz, bugün size bir şeyler anlatacağım.

herşey çok güzel olacaktı.

kader beni tanıyınca sevebileceğim bi ailede dünyaya getirdi.. herkes kendi yolunu çizdi, bizim resim zayıftı pek bir şey çizemedik..

welcom to cehennem

hazırsanız başlıyorum

‘‘siz benim tellerime hangi notadan vurmuşsanız bende o makamdan yazıyorum.’’

anladım sonu yok yalnızlığın

"bu cümle, kitabın ilk cümlesi değildir." yazardım

hadi arif başlayalım (bkz: kolpaçino)